God is als de Hemelse Pottenbakker

Een dag uit ons leven

Ik moest er vanmorgen weer even aan denken. Ik was afgelopen zondag vroeg opgestaan, met het couplet van een oud lied in mijn gedachten. De woorden zijn prachtig, maar de meeste mensen zullen het lied niet kennen, eigenlijk is dit lied zo mooi en diep van betekenis, dat het nooit had mogen verdwijnen. Het couplet wat in mijn gedachte kwam was: 'O aanbiddelijk Verlosser, ik wijd mezelf gans aan U, U hebt recht op heel mijn leven, U alleen behoor ik nu…'.

Daarna ben ik uiteraard in gebed gegaan voor de zondag, ik zou weer een spreekbeurt vervullen in het noorden van ons land. Het is best weer een hele reis voor mijn vrouw en mij, maar we doen het uit liefde voor Jezus. We hebben nu eenmaal ons leven geheel gewijd aan Jezus. Natuurlijk moet je offers willen brengen om dit werk voor Jezus te kunnen doen, anders is het onmogelijk. Uitslapen zit er voor ons niet bij, maar ja, voor ons hoeft dat ook helemaal niet, dat hebben we er graag voor over. Daarbij komt dat we altijd al vroeg opstaan om in gebed te gaan.
Je mag best weten, ik heb me zelf die morgen weer opnieuw aan Jezus gegeven, mijn diep verlangen is om Jezus te mogen dienen, samen met mijn vrouw, tot de laatste dag van mijn leven. Dat is mijn wens en gebed en God weet het, we willen God dienen tot Hij ons roept. Het liefst samen, zo mogelijk als een Henoch weggenomen worden van de aarde, op de dag dat Jezus zijn bruid zal roepen en anders… tot de laatste dag dat het voor ons nog mogelijk is. Het is allemaal jaren geleden begonnen, toen ik mijn leven aan Jezus gaf. Ik was nog een kind van 8 jaar. Ik werd heel eenvoudig aangesproken door een lied over de liefde van Jezus, die al mijn zonden gedragen heeft aan het kruis en mijn vrij sprak van schuld. Ineens brak er iets in mij, het raakte mij zo diep van binnen. Ik heb gehuild van dankbaarheid en blijdschap. Even wat anders. Ik las onlangs een reactie van een jong meisje op het lied, wat we vandaag bij mijn bemoediging geplaatst hebben. Het spreekt over God die onze naam kent. Het meisje was zo aangesproken door de tekst, plotseling werd haar hart aangeraakt door de heilige Geest. Ze zegt, ze is gaan bidden en toen wist ze het plotseling heel zeker, haar twijfels verdwenen, Jezus is echt, Gods liefde is echt, het ging helemaal door haar heen. Ze schrijft 'Gods liefde is het beste wat je mee kan maken! Hij is goed!'
Ik dacht even, 'dat herken ik wel, die ontroering'. God is geen theorie, zoiets wat je jezelf kunt aanleren. Nee, Gods liefde is niet aan te leren. God is echt en Zijn liefde is echt en liefde is ook niet koud en gevoelloos. Het ontroert je steeds opnieuw, Jezus zegt in Joh.7, 'stromen van levende wateren zullen uit je binnenste vloeien…'. Dat is meer dan woorden, dat raakt een mens tot diep in zijn ziel. Nog steeds kan ik ontroert raken bij een lied over de liefde van Jezus, of een Bijbeltekst over Gods trouw aan mij, of zomaar in het gebed. Ik bid God dat ik die momenten nooit meer kwijt zal raken.

Het is net als in een huwelijk. Partners die samen geen momenten van tederheid meer kennen, geen ontroering of momenten van spontane blijdschap, dat je bijna niet op kan houden om te lachen van spontaan geluk,… houden weinig meer over. Dan ga je over op de automatische piloot, zeg ik altijd. Alles gaat automatisch, persoonlijk zou ik dat vreselijk vinden. Vraag liever de Heer je hiervan te verlossen. God is niet zo. Hij zegt ons vele keren in de Bijbel, dat Hij ons lief heeft. Soms hoor ik het duidelijk als ik in gebed ben 'Mijn kind Ik hou van je…'. Ik heb afgelopen zondagmorgen ook gepredikt over de liefde van Jezus en daar aan gekoppeld onze machtige toekomst, zoals beschreven in het boek Openbaring van de Bijbel. Daar kun je me bij wijze van spreken voor wakker maken.
Als ik over zulke onderwerpen spreek, dan kan ik bijzonder enthousiast worden, het blijft me ook ontroeren. Toen ik als kind mijn hart en leven aan Jezus gaf, heb ik een radicale keus gemaakt. Ik wilde niet half Jezus dienen en de Heer is in de loop van de tijd mij steeds dierbaarder geworden. Dat komt omdat ik Hem steeds beter heb leren kennen. Er is niemand zo trouw en liefdevol als Jezus. In moeilijke momenten was Hij nog het dichts bij mij. Ik weet het zeker, Hij houdt van me.

Investeren in elkaar

Vanmorgen vroeg moest ik er weer aan denken, dat echte vriendschap ook een soort verbond met elkaar is. De vrienden die ons deze week hadden uitgenodigd, geven ons in ieder geval het gevoel dat we zo'n verbond hebben. Je voelt je veilig, je kan wat aan ze kwijt. Je durft ook meer van je eigen zwakheid aan ze te tonen, want wie heeft dat nu niet. Juist deze dingen maken een vriendschap zo hecht. Op zo'n avond besef je ook hoe belangrijk het is om af en toe tijd vrij te maken voor elkaar. Geen enkele vriendschap kan tot bloei komen als we nooit tijd maken.

Zo is het in je huwelijk ook. Mijn vrouw en ik zijn elkaars beste vrienden, maar natuurlijk, als je nooit geen tijd voor elkaar hebt, of nooit geen tijd maakt voor elkaar, dan kan zelfs die vriendschap band minder worden. Gelukkig is dat met ons niet zo, maar daar zijn voorbeelden genoeg van.

Maar dacht ik, zo is het ook met de Heer, Jezus is mijn beste vriend, maar ik besef ook dat ik zelf moet investeren in mijn relatie met Jezus. Hij wacht echt op mij in mijn stille tijd. Hij wil zelf dat contact met mij, dat komt gewoon omdat Hij zielsveel van mij houdt. Heb jij trouwens vandaag al met Hem gesproken? Hij verlangt intens naar jou, Hij wil als een vriend met je omgaan.

Mijn eigen ervaring is, dat de Heer soms wil dat we gewoon even tot stilstand komen en eindelijk tijd gaan nemen om alleen met Hem te zijn, zodat Hij weer tot ons hart kan spreken. Dat is in het kort ook de boodschap die op mijn hart ligt voor iemand speciaal. Misschien ben jij dat? Je kan wel eens zo druk zijn, dat je kans loopt om na enige tijd vast te lopen.

Neem daarom alsjeblieft even de tijd om deze bemoediging te lezen, want God heeft iets tegen je te zeggen. Tegenwoordig moet alles snel. Sommige mensen sappen het liefst van het ene programma naar het andere. Alles graag zo kort mogelijk. Helaas, als je echt God tot je wil horen spreken heb je even tijd nodig.

De Heer heeft mij geleerd om tijd te reserveren voor Hem en niet alleen maar druk bezig te zijn. Per dag neem ik nu eerst tijd om met Hem alleen te zijn. Begrijp me niet verkeerd, dat betekent niet dat ik wil oordelen over andere mensen die dat kennelijk anders ervaren. Uiteindelijk zijn we allemaal uniek en God gaat Zijn speciale weg met ons allemaal.
Maar ik zelf zie een mooi voorbeeld in het leven van Mozes, als hij met het volk van Israël door de woestijn trok. Dat volk was het reizen door de hete woestijn helemaal niet gewend, ze deden niets anders dan klagen. Ook het verblijf in tenten gaf natuurlijk het nodige ongemak, je ziet en hoort alles van elkaar. Maar er kwam nog iets anders bij, ze hadden voortdurend allerlei meningsverschillen en ruzies… en dan kwamen ze bij Mozes, hij moest dan steeds weer recht spreken. Dat werd hoe langer hoe drukker, zijn schoonvader had er ook al wat van gezegd (lees Exodus 18:15-17).
Toen kwam God, Hij wilde alleen met Mozes spreken, maar dat was bijna onmogelijk met al die mensen steeds aan de deur van zijn tent stonden. En God zei toen tegen hem dat hij de berg moest beklimmen (lees Exodus 24:1). Daar op de top van de berg zou God tot hem spreken. Vergis je niet, dat was best een behoorlijke klim voor Mozes, maar het kon niet anders. Hij ging eerst met een aantal mannen de berg op en was toen uiteindelijk zelf alleen met God op de top. Dat kon dus ook niet even snel, dus even een tekstje lezen, kort bidden en dat was het. Want daar hoef je echt de berg niet voor te beklimmen, dat kon ook aan de voet van de berg. God wilde beslist een tijd alleen met Mozes zijn en ja... dat zei de Heer ook tot mij en… misschien ook vandaag wel tot jou. Daarom liep je misschien wel vast en kwam je op een bepaalde manier tot stilstand.

Maak vandaag zelf eens een afspraak met God, net zoals je zou doen met iemand anders. Dat kun je rustig doen, want in Gods agenda zijn alle dagen nog gewoon open. Je reserveert gewoon tijd om met de Heer te zijn, dus niet in een haastig moment, gauw even voor het eten of voor het slapen gaan, dat werkt niet. Mensen die tijd voor God nemen zullen ook ervaren dat God tijd voor hen maakt. Je gaat Gods stem vernemen, is dat niet geweldig.

Sta op, in Jezus naam

Dus even over ons. Het is een te lang verhaal om je alles te vertellen, maar de jarenlange bediening van ons is zeker niet één groot succesverhaal. Het is zeker niet zonder tegenslagen en teleurstellingen gegaan. Strijd hebben we zeker gekend, ziekten ook, laten we daar maar meteen eerlijk over zijn. We liepen jaren geleden zelfs vast en mijn vrouw en ik waren zover dat we toen de wissel maar het liefst hadden omgezet, anders gezegd, het werk wat we deden voor de Heer hoefde voor ons niet meer. Het heeft enige tijd geduurd, voordat we er achter kwamen dat God ons tot stilstand bracht en dat Hij iets nieuws voor ons had. Ik wilde de Heer wel vertrouwen, maar dan moesten de dingen precies gaan, zoals ik had gedacht. Vandaag zien we het anders, dit is helemaal geen vertrouwen op God. Op God vertrouwen betekent vasthouden, ook als de dingen anders gaan.

Gelukkig, de Heer liet ons nooit aan ons lot over. God begon tot mij begon te spreken, tijdens een strandwandeling met mijn vrouw, de Heer kon eindelijk tot mij doordringen. Later zag ik mezelf in een flashback, langs de kant van de weg zitten, uitgeschakeld en de Heer zei alleen maar tegen mij, dat ik in beweging moest komen en op moest staan. Want Zijn plan met mijn leven was nog niet klaar en God maakt altijd af wat Hij begonnen is (Fil1:6). Uiteindelijk heb ik dat gedaan, ik ben opgestaan en ook herstelt door de Heer. God opende nieuwe wegen voor ons. Ik kan je zeggen, de pijn verdween langzaam en we werden beide gaande weg sterker. Ons vertrouwen in Jezus is alleen maar sterker geworden.

Hoe kom ik hier vandaag op? Vanmorgen werd ik wakker met de geschiedenis van de verlamde aan het badwater te Bethesda (Joh.5). Ik weet ook niet waarom, dat overkomt me regelmatig, de Heer heeft dan iets tegen mij te zeggen. Overigens heb ik hier vroeger vele keren over gepredikt. Ik zeg dan altijd tegen de mensen, feitelijk is het een merkwaardig verhaal. Die verlamde man, lag al 38 jaar aan dat badwater Bethesda. Waarschijnlijk zullen er familie of vrienden geweest zijn, die hem daar dagelijks neergelegd hebben en 's avonds weer ophaalde. Ik weet het niet precies, maar wel dat er veel lijden was op die plaats. Die verlamde was in al die jaren gefocust op dat badwater, wat volgens het verhaal in beweging zou moeten komen. Een engel zou neerdalen in het water en de eerste die dan in het water kon afdalen was genezen. Wat een tragedie is het dan, als je verlamd bent. Je kan op eigen kracht dat water nooit bereiken. Dus mocht het al zo zijn dat het water beweegt door zo'n engel, dan ben jij nooit de eerste. Want hoe kom jij zo gauw bij dat water en wat dan als iemand jou weg zou duwen, je kan je niet zo goed verdedigen. Zo te zien een hopeloze situatie. Normaal mislukt jij. Maar Jezus kwam en koos hem uit, Hij stond bij hem stil. Ik snap er niets van, maar wel mooi. Jezus koos ook mij uit, daar ben ik Hem nog steeds dankbaar voor. Waarom ik, Hij heeft mij lief en kende me al in de moederschoot. Toen had Hij Zijn plan al met mij klaar, met andere woorden, er gebeurd niets buiten Hem om. Hij heeft mijn leven in Zijn hand. Realiseer je even dat de verlamde man daar al 38 jaar lag. Maar Jezus kwam bij hem en zei iets heel merkwaardigs tegen deze verlamde, lees maar in Joh.5:8. Jezus zei namelijk tegen Hem 'Sta op neem je bed op en ga naar huis…'. Je zou zeggen, hoe kan dat nou, hij was verlamd, die man kan niet opstaan. Maar het verhaal vertelt dat toen de man toch deed wat Jezus zei, alles anders liep dan verwacht, plotseling kon de man wel opstaan, er stroomde kracht door zijn benen. De man stond op, misschien eerst nog een beetje wankel, dat weet ik niet, maar zijn tred moet zeker steeds vaster geworden zijn. Hij nam tenslotte inderdaad z'n bed op zijn schouders en ging naar huis.

Ik heb hier lang over nagedacht en ik wil iets speciaal tegen iemand zeggen die deze bemoediging nu leest. Misschien ben jij dat wel? Ik weet ook uit ervaring dat je soms gewoon op moet staan, in Jezus naam, om Gods genezing van binnen te ervaren. Ik moet het tegen iemand zeggen: Blijf niet zitten als verslagen, maar vat weer moed, met Jezus kun je niet verliezen. Met opstaan bedoel ik, niet opgeven, maar opnieuw op God vertrouwen. Hij doet nog steeds wonderen.

Altijd positief?

Ik ben van nature een vrij optimistisch mens, ik geef het niet zo gauw op. Maar het is beslist niet waar dat ik nooit klaag. Ook ik ben maar gewoon mens en ik heb soms mijn moeilijke momenten. Ik heb wel geleerd om niet te blijven klagen en met mijn gevoelens naar Jezus te gaan, om het bij Hem neer te leggen. Maar ook dat gaat niet altijd vanzelf.
Je hebt mensen die een ster zijn in het positief denken. Alle problemen worden in no-time omgezet in uitdagingen en positief geherwaardeerd. Zelfs de meest vervelende gebeurtenissen krijgen direct een positieve betekenis. Deze mensen huppelen ogenschijnlijk de hele dag door. Maar ik denk dat deze mensen niet zichzelf zijn en… eerlijk gezegd, soms wordt ik wel eens moe van deze manier van denken. Dit is ook helemaal niet nodig, bij Jezus mag je gewoon zijn wie je bent. Maskers af dus.
Altijd positief denken lijkt op het eerste gezicht allemaal erg goed, veel mensen geloven er heilig in. Maar de werkelijkheid is helaas heel anders. Geloof mij, altijd positief 'moeten' denken is namaak, toneel spelen, het is niet echt, je leert jezelf iets aan, wat in feite niet bestaat. Geen enkele weerman of vrouw kan bij het weerbericht altijd zonneschijn voorspelen, het is gewoon niet waar. Heel veel christenen in deze tijd hebben helaas te weinig kennis van de Bijbel, zodat ze zich gemakkelijk iets laten aanpraten. Er zijn tegenwoordig cursussen te over waar je kunt leren altijd positief te denken. Maar is dit wat God wil? Luister, ook Jezus had emoties. De Bijbel leert o.a. dat Jezus weende aan het graf van Lazarus, Hij was daar ook verbolgen in de geest (Joh.11). Jezus was ook dodelijk beangst in de hof van Gethsemanee. Maar Jezus was ook vaak met ontferming bewogen. Al deze gemoedstoestanden hoorde gewoon bij Zijn mens zijn en bij ons is dat al niet anders.
Het is absoluut van groot belang dat we leren gewoon onszelf te zijn. Wat een zegen dat je met elke gemoedstoestand naar Jezus kan. Soms lees ik ook in de Bijbel de klaagzangen van mensen als David in de Psalmen. Heel vaak zijn we geneigd die gedeelten maar over te slaan. Ik snap dat ergens wel, maar… er zijn beslist gemoedstoestanden in een mensenleven, waardoor we ons wel degelijk herkennen in de klaagzangen van de Bijbel. Ze staan er dus niet voor niets in. Bijvoorbeeld de klaag-psalmen van David, waarin hij eerlijk vanuit zijn wanhoop tot God spreekt. Hij draait er dan bepaald niet om heen. Lees Psalm 13:2, 3 waar David klaagt: "Hoelang nog, Heer? Zult U mij voor altijd vergeten? Hoelang zult U Uw aangezicht nog voor mij verbergen? Hoelang zal ik nog plannen maken in mijn ziel, verdriet hebben in mijn hart, dag na dag?"
Ja, dit heeft niets met positief denken te maken en gelukkig kwam David ook wel weer uit deze klacht, de Heer tilde hem a.h.w. weer uit deze kuil. Maar… God heeft het toch wel nodig gevonden, dat ook dit gedeelte werd opgenomen in de Bijbel. Opdat wij ons erin zouden herkennen, als het ons een keer zou overkomen. David ging gelukkig met zijn klacht naar God en wij mogen het ook doen, maar we mogen dan vooral ook eerlijk zijn tegen God, want Hij begrijpt ons. Je mag dus wel degelijk klagen bij God, als we Hem maar ook toelaten ons te genezen van binnen. Wat ook te denken van de profeet Jeremia, die een heel boek vol klachten heeft geschreven, namelijk het boek Klaagliederen. Natuurlijk was er ook veel te klagen in die dagen. Israël was namelijk alles kwijt, ze waren in Ballingschap weggevoerd en velen hadden heimwee, als ze dachten aan de dagen van vroeger. Jeremia klaagt terecht om de verwoestingen en het leed dat door de Chaldeeën over het Israël is gebracht. Het was dan wel hun eigen schuld, maar ook in ons leven komen er moeilijke situaties voor, waaraan we zelf schuldig zijn. Ook dan mogen we met onze klacht naar God gaan, Hij begrijpt ons en kan zelfs meevoelen met onze zwakheden (Hebr.4:15) en Hij wil ons helen.
Het ligt er dus maar aan, in welke omstandigheid je terecht komt. Bijvoorbeeld wanneer tegenslag je treft, je relatie stuk loopt, je een dierbare verliest… dan kun je moeilijk toneel gaan spelen, terwijl het pijn doet van binnen. Dan is er alle reden tot klagen en Jezus begrijpt ons dan ook en wil ons tegemoet komen met troost, bemoediging en genezing. Bij God mag je helemaal jezelf zijn en gelukkig je masker afzetten. Hij kan je helpen, vertroosten en genezen.

Alles een doel

Johannes de discipel van Jezus, kon niet zwijgen over de liefde van God. Hij schreef er ook in zijn brieven over en ook het evangelie wat hij schreef zit vol met aanwijzingen over de liefde van God. Luister maar 'Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn Zoon gaf om ons te redden' (Joh.3:16). Maar ook als hij vertelt dat Jezus zich boog om de voeten van Zijn discipelen te wassen. Voordat hij deze gebeurtenis beschrijft, vertel hij eerst nog even dat Jezus Zijn discipelen liefhad tot het einde (Joh.13), dus tot het laatste. Zoveel hield Hij ook van ons, dat weet ik zeker.

Maar ondanks dat, wordt Johannes op hoge leeftijd verbannen naar een rostachtig eiland Patmos, waar je alleen bent, niets groeit er, een eenzamere plek is er niet. Het wordt stiller om je heen en je bent letterlijk aan je lot overgelaten. Hoe je je voelen als je dat overkwam? Zou je je niet afvragen waar je dat aan verdient had. Op zo'n moment is het moeilijk om het plan van God met je leven te zien. Maar de oude apostel had daar een ontmoeting met Jezus. De Heiland opende voor hem zelfs een prachtig vergezicht, hij zag de hemel en… mocht vooruit zien, naar onze toekomst. In Openbaring 1 staat het er maar zo eenvoudig, '..en toen ik Hem zag..' (vers17) en ook '..Hij legde Zijn rechterhand op mij..'. Wat een ervaring, als Jezus zelf naar je toekomt en Zijn hand op je schouder legt. Als je je Johannes later had kunnen vragen of hij de tijd dat hij verbannen wat, had willen missen, dan zal hij vast en zeker zeggen, nee, dat had ik zeker niet willen missen. Want daar had ik de mooiste tijd van mijn leven. In ons leven is het vaak niet anders, op het moment zelf snapt je niet waarom God bepaalde moeilijke omstandigheden toelaat, maar is een doel.

Ik moet even denken aan mensen die van bergbeklimmen houden. Ik heb het in mijn leven wat dat betreft, nooit verder gebracht dat het beklimmen van wat heuvels op een zonnige vakantie dag. Niet te vergelijken met wat sommigen allemaal doen. Maar ik moet er toch even aan denken. Voor dat je boven op de top bent, moet er meestal nog heel wat gebeuren. Vooral als de bergwand steil is en glad. Sommige mensen geven nergens om, ze kijken gefascineerd naar de top en zien niets anders en gaan door. Als je nog bezig bent is je uitzicht ook maar beperkt, als je pech hebt zie je alleen de steile bergwand. Maar… als je eenmaal op de top bent, stel je voor, je klimt net de laatste meters tot je eindelijk boven bent. Dan begint het echte genieten, je hebt een wijds uitzicht aan alle kanten. Je ziet de prachtige natuur, hier heb je het voor gedaan. In ons leven kan het ook best wel eens moeilijk gaan. Misschien heeft Johannes zich ook wel eens afgevraagd, waarom Heer? Ik heb mijn best voor U gedaan, ik heb U lief boven alles. Waarom moet ik verbannen worden op zo'n eenzaam eiland. Dit staat niet in de Bijbel, maar ik kan me er best wat bij voorstellen. Maar er was toch een doel en wij weten dat nu, want we hebben nu dat prachtige laatste Bijbelboek, Openbaring wat hij schreef op Patmos. God wilde hem dingen openbaren, waarvoor Hij hem alleen wilde hebben. God maakt geen fouten, Hij weet het doel van alles.
Nog even over die bergbeklimmers. Ik zag het in een film. Een groep bergbeklimmers die langs een steile rotswand naar boven klimmen. Feitelijk is er maar één van de hele groep die het echt heel erg moeilijk heeft. Dat is namelijk degene die voorop gaat. Iedere keer als hij een paar meter naar boven is geklommen, slaat hij een stalen pen in de rotswand. Dan haakt hij een kabel aan die haak en de rest.. de rest van de groep komt achter hem aan. Het enige wat ze steeds moeten doen is, 'aanhaken'. Je lijn moet in verbinding blijven met degene die voorop gaat. Mocht je misstappen en van de rots loskomen, dan val je nog niet te pletter, je zit namelijk aan die lijn. Je komt zeker op de top.

Mooi voorbeeld. Jezus is ons voorgegaan, Hij heeft de overwinning al behaald, Hij is al op de top. Als je maar aan blijft haken, dan komt het goed. Op een dag kom ook jij op de top. Jezus heeft gezegd, 'Blijf in Mij…'(Joh.15). Je dagelijkse persoonlijk relatie met Jezus is het allerbelangrijkste. Wat je dan ook overkomt, hoe moeilijk het klimmen ook is, verbonden met Hem kun je nooit verliezen. Straks op de top wordt alles duidelijker.

Wees maar niet bang

Afgelopen zondag predikte ik weer ergens in ons land en ja,… God gaf het in mijn hart om iedereen te wijzen op de hoop die we hebben als kinderen van God. En vandaag zeg ik het tegen jou.
Jawel, we zitten in een tweede golf van de pandemie, weer horen we strenger maatregelingen van onze regering om de besmettingsgolf tegen te gaan. Niet leuk voor niemand, maar toch vooral erg voor degenen die geheel of gedeeltelijk financieel getroffen worden door al deze maatregelingen. De armoede in ons land neemt weer toe en het ergste van alles is natuurlijk het feit dat er geen uitzicht is, hoe lang het nog kan duren. Sommige mensen menen al te weten dat het nooit meer op zal houden, maar ik zou toch zeggen, dat er nog geen reden is om nu maar meteen van het ergste uit te gaan. Al weet je het natuurlijk nooit helemaal zeker.

Maar toch, mijn vrouw en ik bidden Jezus elke dag ons te beschermen. Ik weet dat God dat ook deed in de Bijbel toen de plagen van Egypte kwamen. Terwijl het volk van Egypte zwaar leed onder deze plagen, werd het volk van Israël juist bewaard door God op een veilige plaats, namelijk in het land Gosen, zo kan Hij ons bewaren. Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat wij ons niets van al de maatregelingen die onze overheid neemt, moeten aantrekken. Natuurlijk moeten we voorzichtig zijn en geen onbezonnen dingen doen. Al was het maar om ook andere mensen niet te ergeren. Maar tegelijk weiger ik om me bang te laten maken.

Hoe dan ook vertrouw ik op Jezus. Hij heeft alles in Zijn hand en Hij spreekt in alles het laatste woord. Jezus zegt tegen Johannes (Openb.1) toen hij verbannen was op het eiland Patmos en Jezus daar opnieuw ontmoette, 'wees niet bevreesd, Ik ben de eerste en de laatste'. Vandaag zegt Hij dat tegen ons, 'wees maar niet bang, Ik ben de eerste en de laatste' d.w.z. voor dat er iets was, was Hij daar en er gaat ook niets gebeuren, buiten Jezus om. Mijn ogen zijn gereed op het nieuwe war gaat komen. Alles wordt straks vast en zeker nieuw, (lees Openb.21). De zonden en het bedrieglijke en het oneerlijke, dat zal er straks nooit meer zijn. Jezus zal regeren hier op aarde. Er zal een stad uit de hemel neerdalen en wij zullen in die enorme stad wonen en Jezus zal bij ons wonen. Deze stad is niet door mensen of engelen gebouwd, maar door God zelf. Abraham zag op wonderlijke wijze die stad al, lees Hebr.11:10. Abraham verwachtte een stad, waarvan God zelf de Ontwerper is en Bouwmeester. En… wij zullen daar ook wonen en ik zal Abraham daar zefs ontmoeten.

Straks zullen we ook een grote massale samenkomst meemaken in de hemel, bij het feest van de thuiskomst van de gemeente van de Heer (Openb.5). De Bijbel heeft het over de feestelijke en plechtige vergadering van de Heiligen (Hebr.12:23). Straks zullen we met miljoenen engelen Jezus groot maken, omdat Hij ons verlost en bevrijd heeft en tot koningen en priesters gemaakt heeft in Zijn koninkrijk.

Het is maar heel kort en God gaat Zijn plannen met Zijn gemeente uitvoeren. Ik denk aan Openbaring 10:6 waar de engel zegt "er zal geen uitstel meer zijn". Wat ik vooral geleerd heb in de laatste tijd, is dat de dingen waar we zo aan gewend waren, die dus heel gewoon leken, toch zo plotseling kunnen veranderen.

Natuurlijk, we horen inmiddels ook al weer berichten als,.. ja, als we dit virus maar eenmaal overwonnen hebben en.. als er eenmaal een medicijn tegen zal zijn en... mogelijk is er straks een vaccin waar we mee gevaccineerd kunnen worden en ja... dan zal het allemaal wel weer normaal worden. Ik ben bang dat veel mensen zich dan toch weer in slaap laten sussen, maar dat geldt gelukkig niet voor iedereen en zeker niet voor mensen die weten wat God zegt in de Bijbel over deze tijd, de tijd waarin we nu leven. Wat we nu hebben meegemaakt, zou in ieder geval een reden moeten zijn voor iedereen, om de Bijbel opnieuw te openen en na te gaan wat er precies gaat gebeuren in de eindtijd. Natuurlijk, we weten niet precies hoe laat het is op Gods klok, maar.. het zou toch kunnen dat we dichterbij komen en dat dus de 'opname van de gemeente' wel dichterbij komt, wellicht dichterbij dan we allemaal denken.

Je heiliging

Je wordt in ieder geval niet geestelijker of heiliger of zelfs een beter mens, door je eigen prestatie. Maar waarschijnlijk weet je dit al, Toch ik verbaas me altijd weer hoeveel mensen dit kennelijk niet weten. Nog altijd zijn er lieve christenen die denken dat ze zelf iets moeten doen, om bijvoorbeeld heiliger te worden.

Ja en dat kan van alles zijn: bijvoorbeeld lang vasten. Iemand vertelde mij serieus dat hij dacht heiliger te worden, door vele dagen niet te eten. Anderen denken het te bereiken door heel lang te bidden, minimaal een uur. Of heel veel Bijbel lezen, tenminste twee hoofdstukken, of meer dan je tiende betalen aan de kerk, of in het algemeen gesproken veel goede werken doen. Iemand vertelde mij serieus, dat ze een keer op een vakantie in het buitenland, de stenen trappen van een kerk beklom, notabene op haar knieën, jawel… om heiliger te worden. Ze moest er nog een toegangskaartje voor betalen ook. Ik vertelde haar dat je feitelijk niets kan doen om jezelf te verbeteren, dus om heiliger te worden. Al doe je nog zo je best, je kan het niet in eigen kracht en God weet dat ook. Daarom dat Jezus het voor je volbracht heeft aan het kruis. Hij alleen kan je echt helpen. Misschien zou het je nog verbazen, als je eens wist hoeveel mensen hiermee worstelen. Iedere keer wil je het goed doen en dan gaat het weer fout en voel je je schuldig. Maar God wacht tot je gaat inzien dat je het niet kan en je ermee naar Hem toe gaat. Zelfs Paulus kende dat probleem, jawel, hij wilde het goede doen maar het ging steeds fout (lees even Rom.7). Ook hij moest inzien dat hij Jezus nodig had. God heeft ons IN Jezus feitelijk al gerechtvaardigd en geheiligd, geweldig. Hij ziet ons dus vanaf nu IN Jezus, we hebben daardoor zomaar deel gekregen aan Zijn heiligheid (1 Kor.1:30). Dus… van welke kant God ons bekijkt, Hij ziet ons IN Zijn Zoon. Om die reden zal God ons ook niet meer veroordelen vanwege onze zonden, maar worden we gewoon vrijgesproken, ondanks dat we schuldig waren (Rom.8:1). Maar dit is belangrijk. Onze enige strijd is alleen, om IN Jezus te blijven, d.w.z. in verbondenheid met Hem, zoals de rank verbonden is met de wijnstok (Joh.15). Want we zijn alleen gerechtvaardigd voor God, in Jezus Christus.
Luister, het is nooit onze prestatie al doen we nog zo ons best, maar het is altijd het werk van God in ons, de levenssappen komen immers van de wijnstok en niet van de rank zelf. De rank alleen brengt gewoon geen vrucht voort, dat kan hij niet. Voor veel mensen is het nog steeds een openbaring om te gaan inzien dat ook 'heiligheid' niet een prestatie is van ons, maar altijd een vrucht van de Heilige Geest in ons. De Bijbel leert in Rom.6:22, 23 "Maar thans, vrijgemaakt van de zonde en in de dienst van God gekomen, hebt gij tot vrucht uw heiliging en als einde het eeuwige leven". Zoals een rank geen grote krachtinspanning hoeft te plegen, om een vrucht voort te brengen, zo is het met een wederom geboren kind van God. Als we maar verbonden zijn met Jezus, dan zullen we zonder meer de vrucht van heiliging voortbrengen. Je kunt namelijk verbonden met Jezus onmogelijk in de zonden blijven. Dus, hierdoor wordt het nog duidelijker hoe belangrijk onze relatie met Jezus is. Dat is feitelijk het geheim van alles. Door heel eenvoudig tijd te nemen om de Heer Jezus dagelijks ernstig te zoeken in gebed en je Bijbel te lezen, zal ons leven een verandering moeten ondergaan (Lees ook 2 Kor.3:18). Die intieme gebedsrelatie met Jezus is gewoon het begin van alles. Ik doe het zelf al jaren en het bevalt mij prima, sterker nog, ik kan er gewoon niet meer buiten. Dat komt, je leert steeds meer je voldoening in Jezus te vinden en als je de rijkdom in Christus hebben gevonden, zul je ophouden deze nog ergens anders te gaan zoeken, je hebt de bron van echt geluk gevonden.
Geweldig, dit ontroert mij opnieuw, terwijl ik dit opschrijf. Daar op het kruis is de werkelijke genezing voor onze ziel tot stand gebracht, genezing die in de diepste lagen van ons wezen doordringt. We hoeven het alleen maar te aanvaarden en vanuit de overgave aan Zijn volbracht werk, te gaan leven. "Wat een rust, niet ik maar Hij doet het in mij". Daarom, ik ga niet verloren, maar ik ben zeker voor eeuwig behouden. Er wacht mij een glorieuze toekomst bij de Heer. De engelen zullen mij juichend begroeten als ik bij de Heer aankomt. Ik ben namelijk een bloedeigen kind van de levende God en ik ben gerechtvaardigd voor God in Jezus. Als Jezus Zijn bruid zal roepen, voor het grote bruiloftsfeest van het Lam (Openb.19), dan ben ik er absoluut ook bij. Vast en zeker, zelfs als ik nog niet foutloos ben, dan nog behoor ik bij die volmaakte bruid van Christus. Iemand zei tegen mij, ik kan bijna niet langer wachten. En dat allemaal, omdat Jezus ons zo had lief dat Hij voor onze zonden wilde sterven aan het kruis. Dank U wel Heer, het is meer als ik had kunnen bedenken.

We verwachten Jezus

Geloof me maar, wat de Bijbel ons voorspelt is absoluut betrouwbaar. Niet alles is ons al volledig duidelijk, maar het wordt wel steeds duidelijker. Even wat al geweest is. Al eerder werd de komst van Jezus door de oude profeten geprofeteerd (Jes.9). men heeft lang gewacht, totdat het moment er was, maar toen kwam Jezus, God kan niet liegen, Hij zag naar ons om. De Bijbel voorspelde ook de verstrooiing van het volk van Israël over de wereld, maar ook de terugkeer uit alle volkeren in de eindtijd, we zien het vandaag voor onze ogen gebeuren (Jer.30:10,11).
Zo voorspelt de Bijbel ook dat er een dag komt, waar inmiddels nu al miljoenen mensen op wachten. Op die dag en op het uur welke alleen bij God bekend is, neemt Jezus de kinderen Gods die hem liefhebben (gemeente), weg van deze aarde. Ze zullen als een vlinder, die uit zijn cocon kruipt en wegvliegt, wegvliegen naar de Heer (lees maar Mat.24:40-42). Denk niet te gauw, 'dit is onmogelijk'. God is zeker machtig dat te doen en Hij heeft het al eens eerder gedaan.
Denk aan Henoch, die plotseling weg was en Elia die persoonlijk werd opgehaald door de hemel met een hemelse wagen. En ook Jezus ging op een wolk naar de hemel, je kunt dus zeggen, ook Hij vloog weg. Op die dag en op dat uur, worden we ook in één moment veranderd (1 Kor.15:52). We zullen dan een nieuw lichaam ontvangen, wat nooit meer ziek wordt of sterven moet. Nooit meer verdriet pijn of lijden zal kennen. Ook dit is een kleinigheid voor de Heer.
Op die dag breekt een groot feest aan in de hemel. Daar zal straks een hemels bruiloftsfeest plaatsvinden. Jezus zal zich namelijk voor eeuwig met zijn gemeente (Bruid) verbinden, Hij huwt haar als het ware (Openb.19). Alle kinderen Gods die Jezus boven alles liefhebben zijn uitgenodigd.
Op dat feest zal de eeuwige jubel of lofzang beginnen, voor de Overwinnaar van Golgotha namelijk Jezus Christus. Die lofzang voor Hem die ons vrij kocht van de macht van satan, zal nooit meer ophouden (Lees Openb.5:11-13). Jezus zal tot in alle eeuwigheid geprezen worden door miljoenen engelen en verloste kinderen van God. Ook jij mag dit allemaal meemaken. Op die dag is de tijd nabij dat Jezus ook als overwinnaar zal terugkeren, van de hemel naar deze aarde, samen met zijn gemeente, om hier op aarde definitief zijn 1000 jarig koninkrijk te vestigen. Hij zal letterlijk Zijn voeten op de aarde zetten en wel op de Olijfberg, lees Zach.14:3,4. Mijn vrouw en ik hebben de plaats al een keer bezocht die de Bijbel beschrijft, met uitzicht op de gouden poort van Jeruzalem. Daar zal hoogst waarschijnlijk Jezus weer zal komen, want van daar is Hij ook opgevaren naar de hemel.
Hij zal de macht van de antichrist en alle duivelse tegenstanders verslaan, met de adem van Zijn mond zegt de Bijbel (2 Thes.2:8). En Hij zal Zijn aardse volk van Israël verlossen van haar vijanden. Het volk van Israël zal in Jezus tevens de Messias herkennen. Jezus zal echt zichzelf aan hen bekend maken, zoals Jozef zichzelf bekend maakte aan zijn broers in Gen. 45:4. Geweldig, de Bijbel is vol van profetie. Al in het eerste boek van de Bijbel vinden we aanwijzingen over hetgeen straks en mogelijk al heel snel zal gaan gebeuren. Daarna zal er paradijselijke wereld ontstaan (Jes.11), waarvan we ons nog geen voorstelling kunnen maken met ons menselijk verstand. Zelfs de natuur zal zich buigen naar de wil van de Schepper, Jezus Christus die zal heersen over de gehele aarde.
Van de duivel met zijn duivelse demonen, zullen we geen last meer hebben, want hij wordt voor 1000 jaar gebonden door Jezus en daarna voor eeuwig. Dan is voor altijd zijn spel uit. Mijn vrouw en ik geloven, dat het nog maar heel kort is en God gaat Zijn plannen met Zijn gemeente uitvoeren. Ik denk ook aan Openbaring 10:6 waar de engel zegt "er zal geen uitstel meer zijn". Uiteraard zijn er vandaag nog allerlei onzekerheden. Wat zal bijvoorbeeld de pandemie doen, waar we nu in zitten.
Natuurlijk, we horen inmiddels ook al weer hoopvolle berichten om ons heen en we lezen in de krant berichten als... ja, als we dit virus maar eenmaal overwonnen hebben en... als er eenmaal een medicijn tegen zal zijn en... mogelijk is er straks een vaccin waar we mee gevaccineerd kunnen worden en ja... dan zal het allemaal wel weer normaal worden. We houden gewoon voorlopig nog wat afstand van elkaar en dan komt het straks wel weer goed. Ik ben bang dat veel mensen zich dan toch weer in slaap laten sussen, maar dat geldt gelukkig niet voor iedereen en zeker niet voor mensen die weten wat God zegt in de Bijbel over deze tijd, de tijd waarin we nu leven. Wat we nu hebben meegemaakt, zou in ieder geval een reden moeten zijn voor iedereen, om de Bijbel opnieuw te openen en na te gaan wat er precies gaat gebeuren in de eindtijd. Wellicht gaat alles toch sneller dan dat we hadden gedacht!!

Jezus geneest.

Een vriend vroeg mij deze week, om met hem te bidden en hem met olie te zalven, volgens Gods opdracht in Jac.5. Hij tobt al geruime tijd met zijn lichaam. We zijn er samen van overtuigd, dat God op ons gebed en zalving zal reageren, door mijn vriend te genezen. Trouwens, mensen die met een eerlijk en open houding de Bijbel lezen, moeten wel tot die ontdekking komen, dat God zieken kan genezen en dus ook mijn vriend. Jezus stierf aan het kruis en droeg ook zijn zonden en ziekten naar het kruis. In Jes. 53:4 staat het duidelijk "Nochtans onze ziekten heeft hij op zich genomen en onze smarten gedragen..".

En ja… door de Bijbel heen, komen we dit tegen. Bijvoorbeeld: als Israël verlost werd uit Egypte liepen ze al snel vast op hun weg door de woestijn. Ze hadden al 3 dagen geen water gezien en men vreesde het ergste. Toen kwamen ze aan een waterbron, maar ze konden het water niet drinken en vervolgens sloeg de paniek toe. Het was bij deze gelegenheid dat God tot ze begon te spreken. God zei tegen hen, als je doet wat Ik zeg, als je Mij onvoorwaardelijk gehoorzamen zult, dan zal Ik je Heelmeester zijn. God openbaarde daar een speciale kant aan Hem zelf, namelijk "de Heelmeester".

Op dezelfde manier sprak God ook door David in Psalm 103:3. God is de God "die al uw ongerechtigheden vergeeft en al uw krankheden geneest". In Het nieuwe testament laat God vervolgens door Jezus, heel duidelijk zien "dat Hij wil genezen". Er staat in Matth.4:23 "en Hij genas alle ziekten en kwalen onder het volk…" en dit is duidelijk Gods verlangen.

Dus, als je ziek bent, wacht niet te lang, maar doe als mijn vriend. Laat met je bidden door iemand die gelooft in genezing door Jezus en laat je zo mogelijk ook zalven met olie, volgens Gods opdracht. Geloof daarbij in Gods aanraking en kracht, terwijl er met je gebeden wordt, verwacht dus gewoon een wonder. De Bijbel zegt duidelijk 'het gelovig gebed zal de zieke gezond maken' (Jac.5:15). Mijn vrouw en ik geloven allebei absoluut in Goddelijke genezing. We hebben ook vele wonderen meegemaakt en voor ons is het dus meer als theorie, we hebben het zelf gezien. Maar ik wil ook heel eerlijk tegen jou zijn, we hebben niet op alles een antwoord. We begrijpen niet altijd alles wat God toelaat in ons leven. En laten we vooral niet doen of we wel alles al begrijpen, want dat is gewoon niet zo.
Het is ook zeker niet zo dat christenen die in Goddelijke genezing geloven, niet ziek kunnen worden of zelfs ziek kunnen blijven. Ook daarvoor heb ik niet altijd pasklare antwoorden. Het is ook niet waar, dat christenen die naar de dokter gaan met een lichamelijk probleem, geen geloof in Gods kracht hebben. Integendeel, de medische vooruitgang is Gods genade voor ons en we mogen daar dankbaar gebruik van maken. Als we door medisch handelen genezen, dan kunnen we ook God daarvoor danken. Laat ons vooral beseffen dat we in een gebroken wereld leven, waarin alles nog onvolmaakt is. Daarbij komt ook dat we natuurlijk lichamelijk langzaam maar zeker achteruit gaan. We blijven niet eeuwig jong, onze krachten nemen af. Dat is een volkomen natuurlijk proces, waarbij het beslist normaal is dat een mens wel eens wat kan gaan mankeren en zelfs medische hulp nodig heeft.
Laat ons ook beseffen dat de lengte van ons leven, Gods genade-tijd aan ons is. Met andere woorden, lang en gezond te mogen leven is geen recht wat we verdienen. We kunnen God niet ter verantwoording roepen als het anders gaat als dat we zouden verlangen. Paulus heeft het ook over ons lichaam wat achteruit gaat (2 Kor.4:16-18).

Maar je mag wel altijd bidden om herstel en God kan ook nog jaren aan je leven toevoegen. Dat lees ik ook in 2 Kon.20:5. Daar lees je hoe Hizkia eerst meende te zullen sterven, hij was ernstig ziek. Maar Hizkia ging naar God en na het gebed van Hizkia was God hem genadig en stuurde Hij de profeet met de volgende prachtige boodschap: 'Ik heb uw gebed gehoord. Ik heb uw tranen gezien; zie, Ik zal u gezond maken,… '. Wat een woorden, moet je je eens voorstellen, je hebt net gehoord dat je gaat sterven, je bidt tot God en dan komt iemand bij je die je van God mededeelt dat je niet zal sterven maar leven en dat God nog jaren aan je leven zal toevoegen.
Ik ben er van overtuigd, dat God niet veranderd is en dat Hij ook vandaag mensen kan herstellen, zelfs tegen elke menselijke verwachting in. Laat dit de kern zijn van deze bemoediging. Blijf een wonder verwachten, ook al lijkt het onmogelijk, God kan het doen. Daarmee beweer ik niet dat altijd iedereen zal genezen, als dat zo is zou ook niemand meer sterven en zo is het gewoon nog niet. Dat is pas als Jezus is terugkomen en we veranderd worden in een ogenblik.

Kinderen loslaten

Alle christen ouders zullen zich wel eens zorgen maken over hun kinderen en later ook wel over je kleinkinderen. Nu weet ik wel dat de Bijbel leert, dat we ons juist geen zorgen moeten maken (Filip.4) en dat we alles in gebed bij God moeten brengen. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik daar toch nog wel eens moeite mee heb. Soms moet ik weer terug naar de Heer, om mijn kinderen weer over te geven in Gods handen.
Waar maak je je dan zorgen over? Iedereen christenouder weet dat wel, het hangt natuurlijk sterk van de leeftijd af. Vroeger ging het om hun vorderingen op school, of hoe laat ze thuis kwamen,… nou ja ze waren bij ons nogal eens te laat. Maar nog meer, hoeveel tijd kijken ze naar een beeldscherm, hoe is het met hun relatie met God, met wie gaan ze om, hebben ze al een vriend of vriendin? Je wilt je er niet altijd mee bezig houden, maar het komt vroeg of laat toch in je gedachten op.
Gelukkig heeft God ons gezegd dat Hij zal waken over ons gezin. In de bekende tekst in Hand.16:31 zegt Paulus tegen een vader van een gezin, die zich zorgen maakte over zijn gezin: "Stel je vertrouwen op de Heer Jezus en je zal behouden worden, jij en je huis". Mijn vrouw en ik nemen dit woord als een belofte van God voor ons gezin. Hij laat ze niet los, maar wij zelf moeten ze op een dag wel leren loslaten.

Even iets over dat 'loslaten' van je kinderen. Als ouders moet je dus op een dag, je kinderen hun eigen weg laten gaan, dat is gewoon gezond. Maar het was voor mij wel moeilijk. Zolang je ze nog bij je kan houden voelt dat veiliger, maar het blijft niet zo. Het is net als bij de eerste zwemles. Je brengt ze naar zwemles en dan is het eerst nog spelen en een beetje oefenen, maar je weet, op een dag komt het serieuze werk, dan gaan ze het diepe in, dan moet zelfs de zwemleraar ze loslaten want anders komt het nooit goed.
In een prediking had ik het een paar weken terug over Jakob (Gen.28). Hij verliet ook zijn ouderlijk huis, maar het was allemaal niet zo fraai gegaan. Hij had z'n blinde vader bedrogen. Hij had namelijk een onbedwingbaar verlangen om de eerste te mogen zijn, dat zat hem al vanaf zijn geboorte dwars. Hij was de tweede van een tweeling, maar bij zijn geboorte hield hij notabene de hiel van zijn broer al vast, net of hij wilde voorkruipen. Zo was het altijd gegaan en dat bracht hem zelfs tot het bedriegen van zijn vader. Toen moest hij vluchten uit het huis van zijn ouders. Gelukkig zijn onze kinderen zo niet weggegaan uit het ouderlijk huis, al is ook niet alles altijd probleemloos gegaan. Zo gebeurd het soms met kinderen die vertrekken.

We krijgen hier ook regelmatig berichten van mensen, die ons van veel verdriet vertellen. Iedereen krijgt altijd antwoord van ons en ik bid ook voor de situatie. God weet alle dingen Hij heeft ook het leven van jou kinderen in Zijn machtige hand.

Wat ik zo bijzonder vind in het leven van Jacob. Hij vlucht uit zijn ouderlijk huis en hij had toen niets meer, door zijn eigen fouten was hij alles kwijt. Zo iets als een vader die zijn zoon bij de dakloze opvang moet ophalen. Dat gebeurd ook. Jakob legt 's avonds z'n hoofd op een steen om die nacht te kunnen slapen, onder de open hemel. Wat moeten die ouders, Izaäk en Rebecca gevoeld hebben, ze zullen zeker aan hun zoon gedacht hebben. Ze waren hem kwijt, zo voelde dat, maar… God liet hem niet los.
God begon zelfs tot Jakob te spreken. Lees het maar in Genesis 28:13. Dat is toch fantastisch. Het eerste wat God tegen de Jakob zei is dit, 'zie Ik ben de God van je vader Abraham en Izaäk'. Geweldig, dat was namelijk zijn opa en zijn vader. Hoe bijzonder als God dat zegt tegen je kinderen en je kleinkinderen, 'Ik ben de God van je ouders en van je opa en oma…'. Ik geloof gewoon dat het zal gebeuren, ik bid er voor, dat God dit zal zeggen tegen al onze kinderen en kleinkinderen. Daarna zei God, 'zie Ik ben ook met jou.. en Ik zal je bewaren overal waar je naar toe gaat en… Ik zal je weer terug brengen..'. Wat een boodschap, God liet Jakob niet in de steek, terwijl al zijn ellende zijn eigen schuld was. Toch liet God hem niet in de steek. Hij zal ook onze kinderen en kleinkinderen niet aan hun lot overlaten.
God zei ook tot Jakob, 'Ik zal je weer terug brengen'. Kinderen die weer terug komen. Er staat in Mal.4:6 dat God het hart van vaders (ouders) en het hart van kinderen, weer naar elkaar terug zal brengen. Ik moet het vandaag tegen iemand heel speciaal zeggen. Blijf bidden en geloven, God zal je kind weer terug brengen, hoor je het goed.

Niet angstig meer

Het valt mij op dat juist in deze corona tijd, er zoveel verhalen de ronde doen waarvan we vaak niet met zekerheid kunnen zeggen, of het wel echt zo is. We horen elke dag de meest vreemde berichten over het virus, het mogelijke vaccin en alle gevolgen voor de toekomst. Ik zou je willen oproepen in deze bemoediging, om voorzichtig te zijn met alles wat je leest en hoort in kranten en in onze media in het algemeen. Laat je vooral niet angstig maken, want dat is nooit van God. Een kind van God hoeft niet te vrezen, want we zijn onze de bescherming van de Almachtige. Bidt de Heer liever om wijsheid en geestelijk inzicht, zodat je niet in de vele leugens van de satan zal lopen en je door de heilige Geest kunt onderscheiden wat waarheid en leugen is. Want geloof me, niet alles wat gezegd of geschreven wordt is waar. De duivel begon al met zijn leugens in het prille begint, op de eerste bladzijden van de duivel, in het paradijs waar hij Eva maar wat wijs maakte, namelijk dat ze als God zou zijn als ze van die boom zou eten. In werkelijkheid was ze God ongehoorzaam. De gevolgen zijn enorm geweest tot op de dag van vandaag. Hij zal er niet mee ophouden om te liegen tot Jezus voor eeuwig met hem zal afrekenen.
Het zal jou ook opgevallen zijn, dat de nieuwsberichten tegenwoordig bol staan van berichten over het coronavirus en helaas zijn er ook mensen die daardoor in een staat van verwarring en permanente angst verkeren. Maar laat ik je zeggen dat angst in ieder geval niet nodig is voor een kind van God, wat dagelijks leeft met de Heer en vast houdt aan Gods beloften in Zijn Woord. De Bijbel zegt zelfs dat de volmaakte liefde van Jezus alle vrees verdrijft. Lees 1 Joh.4:18 "Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit ".
Er bestaat ook zo iets als 'fake news'. Dit zijn bewust misleidende berichten die worden verspreid om paniek te zaaien, te stoken of mensen op het verkeerde been te zetten. Ik dacht bij mij zelf, de duivel is er een meester in, hij doet feitelijk niets anders.
Geloof me, de satan heeft zeker ook een rol van betekenis bij alle corona informatie die momenteel over de wereld wordt uitgestort. Als je maar blijft luisteren, krijgt het steeds meer invloed op je. Vergeet ook niet dat herhaling werkt. Bepaalde reclames die je blijft horen, hebben bij mensen toch effect, op een dag koop je het product in veronderstelling dat je het nodig zou hebben, terwijl het misschien helemaal niet zo is.
Mensen hebben het niet altijd in de gaten, maar de Bijbel zegt ook dat we de strijd niet tegen vlees en bloed hebben maar… tegen duistere overheden en machten, boze geesten in de lucht (Efeze 6:12). En jawel, dat zijn nu de rovers die je komen beroven.
Bij het volk van Israël kwamen jaarlijks de Midianieten langs om ze te beroven. Vanmorgen las ik het weer in de Bijbel in Richteren 6 en 7, maar gelukkige ook over de geweldige bevrijdingsactie van Gideon, mooie geschiedenis om vandaag even te lezen. Die Midianieten waren een heidens en vooral roofzuchtig volk. Ze kwamen om Israël te beroven van de oogst. Niets was meer veilig er werd dan gewoon geen voedsel voor Israël overgelaten. Schapen, runderen en ezels werden gestolen. God kwam Zijn volk te hulp en riep Gideon een leger te mobiliseren en dan lees ik dat bij de selectie alle vreesachtige mensen naar huis werden gestuurd, het staat er echt. God kon er niets mee. Ik wil niet bij de vreesachtige behoren, maar bij dat overwinnende leger, wat satan met al zijn roofzuchtige demonen kan weerstaan (lees Jac.4:7). Ik laat me ook niet langer kaal eten. Maar dit is ook waar, God geeft kracht, niet alleen maar een klein beetje maar in overvloed, zodat je toch kunt zingen in de nacht en je onbevreesd kan leven. Daar ben ik vanmorgen mee opgestaan, kracht om te 'volharden', om het 'nooit' op te geven om op God te blijven vertrouwen. Ook al lijkt of voelt het soms anders, maar met Jezus kun je niet verliezen. Hij geeft zelfs hemelse kracht aan Zijn kinderen. Dan kun je de dag dus ineens wel aan, dan kun je ook je problemen aan. Dan leer je in geloof springen, ja je leest het goed, springen over alles wat je kan hinderen.
Ik heb misschien wel een profetisch woord, voor sommigen of voor jou speciaal die dit nu leest. Dit is het: "Mijn kind Ik wil jou kracht geven, zoveel als je nodig hebt vandaag, om te overwinnen." Je moet alleen maar door het gebed, de verbinding weer maken, net als met elektriciteit. Ik heb het vandaag ook al gedaan, dank U wel Heer voor uw goddelijke kracht, die beschikbaar is voor mij.

Ons voorbeeld

Mijn vrouw en ik bidden elke dag voor onze kinderen en kleinkinderen. We geloven gewoon dat dit een opdracht is die God ons heeft gegeven. We zijn inmiddels klaar met opvoeden, onze kinderen hebben hun bestemming. Maar we zijn nooit klaar met het gebed voor ons kinderen. We beseffen ook hoe belangrijk ons voorbeeld is voor onze kinderen en kleinkinderen en ook dat houdt niet op. Want ons voorbeeld kan nog steeds grote gevolgen hebben, in hun leven, zowel positief als negatief. Ons diep verlangen is dat ze Jezus liefde in ons huis zullen merken. We vertellen ze ook regelmatig dat we van ze houden en vooral ook voor ze bidden.

Vanmorgen las ik een opmerkelijk gedeelte uit het tweede boek van de Kronieken. Het is best even opletten als je aan zo'n OT- Bijbelboek begint, je leest van de verschillende koningen van Israël en Juda, wat die allemaal deden. Er is altijd wel iets uit te leren. Bijvoorbeeld, deze keer viel me speciaal op dat de naam van koning Achab steeds weer terug kwam. Iedere keer als er weer een andere koning kwam. Nu was Achab een koning die bepaald niet geregeerd had zoals God het wilde, feitelijk een man met een goddeloze levensstijl, hij was gehuwd met een eveneens goddeloze vrouw Izebel. Hij was zeker geen voorbeeld voor zijn kinderen en kleinkinderen, dus de koningen die na hem zijn gekomen.

Maar het is opmerkelijk, dat je steeds opnieuw leest dat die koningen die na hem kwamen, speciaal zijn slechte voorbeeld hebben nagevolgd. Dan staat er steeds dat ze leefde 'zoals hun vader Achab' het gedaan had. Ik denk aan koningen als Joram, Achazja en die Atalja en nog veel meer (lees 2 Kron. 21 en 23). Ik begrijp hieruit, Achab's goddeloze levensstijl heeft dus grote invloed gehad op zijn kinderen en kleinkinderen. Niet allemaal gelukkig, maar velen van hen, zijn hem helaas in zijn levensstijl gevolgd. Vandaag is dat niet anders.

Kinderen zijn vaak heel snel, in het aanleren van de dingen die ze om zich heen zien. Ouders zijn nu eenmaal een voorbeeld voor hun kinderen zowel in goede als verkeerde zaken. Luister, onze kinderen hebben niet alleen onderwijs nodig uit de Bijbel, maar ze willen het evangelie ook zien en wel in de eerste plaats (als het kan) van hun gelovige ouders en… ik denk ook hun grootouders. We zijn ons daar in ieder geval heel erg van bewust, tot de dag van vandaag. Ouders die bijvoorbeeld veel ruzie maken in het bijzijn van hun kinderen, zijn een slecht voorbeeld voor hen en mogelijk heeft dit ook nog een verkeerde invloed op hen. Dan is het moeilijker om hen te overtuigen dat God feitelijk liefde is.

Mijn vrouw en ik hebben onze kinderen ook geleerd om voor alles te bidden en God bij alles in je leven te betrekken. Het maakt niet of het nu gaat om een probleem waar je alleen wijsheid voor nodig hebben, of iets wat je gaat kopen of repareren of noem maar op, je kan er altijd mee naar Jezus. Of ze het altijd zullen doen weet ik niet, maar ze hebben het voorbeeld wel in ons gezien.

We hebben ook jaren gekend waarin we het financieel erg moeilijk hadden en waarin we elke maand opnieuw moesten bidden voor onze uitgaven. Onze kinderen hebben gezien, hoe ons leven toen verlopen is en dat de Heer toch in alles voor ons gezorgd heeft. We hebben in die jaren geleerd om God ook te betrekken bij onze financiën.

Maar het allerbelangrijkste is dat onze kinderen het besef mee kregen dat God een realiteit is en dat Hij bij je wil wonen. Het is van belangrijk dat kinderen ook zien en leren dat hun ouders een relatie met God hebben en ook tijd nemen om met de Heer te spreken. Ik denk even aan dat gedeelte in de Bijbel waar Mozes een tent spande buiten de legerplaats om daar met God te spreken. Als hij nu naar die tent ging om te bidden, dan zagen de Israëlieten hem gaan. Er staat letterlijk "…ze zagen Mozes na.." (Ex.33:8). Daarin was Mozes een groot voorbeeld, iedereen wist dat Hij met God sprak en dat God dus een persoonlijke relatie met je wil. Onze kinderen wisten ook dat hun ouders met God spraken en dus soms even niet bereikbaar waren, omdat ze in gebed waren. Ook daarin mochten we hen tot voorbeeld zijn. Ze krijgen bijvoorbeeld ook nog steeds elk jaar een Bijbeltekst mee op hun verjaardag. Daarvoor gaan we eerst in gebed en ze weten, God spreekt nog steeds door ons heen. Toch iets om over na te denken vandaag, hoe is dat bij jou thuis?

Jezus raakt aan

In de Bijbel kom ik het ook tegen. Lees maar het verhaal van de bloedvloeiende vrouw, die besloot de zoom van Jezus kleed aan te raken (Marc.5:28). Toen ze Jezus kleed in geloof aanraakte, stroomde er goddelijke kracht vanuit Jezus in haar over en genas ze. Het staat er letterlijk zo, 'er ging kracht van Jezus uit' (vs. 30). Wat is dat dan voor een kracht? Wel dat is Gods kracht. Dat was echt, ze voelde het dus gewoon, er gebeurde echt iets in haar.

Zat de kracht dan in Jezus kleed of in de zoom van dat kleed, nee, daar geloof ik niets van. Er zijn mensen die geloven heilig in relikwieën. Mijn vrouw en ik waren in Israël en daar zagen we dat sommige mensen geld betaalde en een uur of langer in de rij gingen staan, om een steen te kunnen kussen, waarvan men zegt dat Jezus daarover gelopen zou hebben. Maar deze mensen zijn bedrogen door slimme zakenlui of door de duivel. Er zit namelijk geen kracht in die steen en ook niet in welk ander relikwie ook. Die goddelijke kracht is alleen in Jezus. De bloedvloeiende vrouw maakte door haar geloof contact met Jezus en op dat moment stroomde er merkbaar kracht vanuit Jezus in haar over.

De vraag wordt wel eens gesteld, 'kan een mens vandaag nog contact maken met Jezus en goddelijke kracht ervaren'. Ik denk dat er geen reden is om aan te nemen dat het vandaag niet meer mogelijk zou zijn. Niet alleen deze vrouw had deze ervaring, maar er waren er nog veel meer in de Bijbel. Bijvoorbeeld ook Daniël, een profeet in het oude testament. Hij was in gebed en iemand aanraakte hem aan en gaf hem kracht (lees Daniel 10). Ik geloof dat het God was die hem aanraakte.

Nu weet ik wel dat ons geloof niet gebaseerd moet zijn op ons gevoel of emoties, maar op het Woord van God. Maar… ik geloof ook niet in een koud evangelie, want liefde is zeker niet gevoelloos. Zo is het met de kracht van de liefde van God. Jawel, soms merk ik nog steeds dat ik geraakt word van binnen, bijvoorbeeld als ik een lied hoor over de liefde van Jezus. Hopelijk heb je dat al eens meegemaakt. Je hoort de woorden van het lied en het raakt je zo diep van binnen, plotseling voel je van binnen een diepe dankbaarheid naar de Heer toe. Als je het nog nooit hebt meegemaakt dan mis je toch iets. In dat geval zou ik er de Heer om gaan bidden. Het maakt natuurlijk niet uit op welke manier je kracht van Jezus liefde ervaart. Het gaat er om dat je het evangelie van binnen beleefd, want het evangelie is niet stoffig en doods, maar levend en krachtig. Jawel, Jezus liefde maakt je blij van binnen en het doet je door je tranen heen lachen. Dit is de enige reden waarom Paulus en Silas in een diepe ondergrondse gevangenis, met een stuk gegeselde rug, plotseling God begonnen te prijzen (Hand.16).

Echt Jezus had ze aangeraakt. Plotseling voelde ze de pijn van de geseling niet meer en kwam er een hemelse vreugde in hun hart, ze hebben vast een warme stroom door hun lichaam gevoeld, net als ik vanmorgen beleefde.

Geen oordeel

Natuurlijk zal God de wereld ook oordelen, als je het boek Openbaring leest, dan lees je over dat oordeel en dat is heel wat. Maar… tegelijk is dat laatste Bijbelboek ook vol van Gods liefde naar deze wereld. Daar lees je bijvoorbeeld ook over Jezus, die klopt aan de deur van je hart (Openb.3:20). Jezus wil bij je binnenkomen en je vergeving en herstel geven. Ik heb het heel wat mensen mogen vertellen, o.a. aan gedetineerden in de gevangenis.

Eigenlijk is liefde Gods karakter, hij is namelijk een God die er naar verlangt, om ons genadig te zijn. Iemand vroeg mij, na aanleiding van deze corona tijd, 'of God ons land nog wel genadig zou willen zijn'. Hij bedoelde, er is zoveel zonden, God zal ons land wel zat zijn. Mijn reactie was direct, '..God wil helemaal niet oordelen, God is liefde. Hij wil ons zeker genadig zijn'.

Een voorbeeld in de Bijbel is. God aarzelde lange tijd om Sodom te oordelen, die grote God besprak de pijn die Hij voelde in Zijn hart over Sodom, met Abraham. Moet je je voorstellen en zodra Abraham een beroep deed op Gods barmhartigheid om de mensen van Sodom te sparen, was God daar wel degelijk gevoelig voor. Alleen het kon niet anders, God kan onmogelijk de zonden onbestraft laten. God is ook heilig.

Maar als het bijvoorbeeld ging om Ninevé, zond Hij eerst Jona, om ze te waarschuwen. Als Jona uiteindelijk, na veel tegenstribbelen naar de stad ging en hen vertelde dat God hen wilde oordelen, bekeerde het volk zich massaal. En God oordeelde de stad niet, want God heeft de mens lief, Hij wil niet oordelen. Geloof maar dat er feest in de hemel was.

Veel christenen hebben een verkeerd beeld van God. Ze zien Hem alleen als een streng goddelijk persoon, die voortdurend toe kijkt of wij iets fout doen. Om dan vervolgens streng te oordelen of te berispen, al naar gelang hoe ernstig de fout wel niet is. Maar ik kan het niet genoeg zeggen, dit is niet de hemelse Vader die Jezus ons getoond heeft. Jezus leerde ons dat God als een hemelse Vader wacht op de thuiskomst van Zijn verloren zoon (Lukas 15). Als die zoon dan thuis kwam, sloeg zijn Vader hem niet om de oren met verwijten, maar omhelsde en kuste hem. Er is nog tijd, Nederland mag nog steeds thuiskomen bij de Heer, God is geen oordelende God.

God ziet iets in Nederland, ondanks alle zonden die we vandaag om ons heen zien, alle onreinheid en goddeloosheid, ondanks,.. ondanks dat velen God de rug hebben toegekeerd. Toch wil God niet oordelen maar genadig zijn, als het uiteindelijk niet anders meer kan, dan zal het God pijn doen, wat Hij houdt van ons.

Jawel, de mensen waar jij nog voor bidt,.. jawel, je kind, je vriend, je man etc.. er is hoop bij God, Hij houdt van ze. Daarom Jezus wil vast en zeker iets doen, door jou gebed en door jou getuigenis heen. Blijf dus voor ze bidden. God kan meer doen dan we bidden of beseffen (Efeze 3).

Jezus nodig

Er zijn liederen waar mijn vrouw en ik bijzondere herinneringen aan hebben. Een van die liederen is Opwekking 542 'God van trouw, U veranderd nooit'. Op een moeilijk moment sprak de Heer doormiddel van dit lied, speciaal tot mijn vrouw. Het net of Hij het persoonlijk tegen ons zei 'Mijn kind Ik ben trouw'. Maar er zijn meer liederen die aanspreken, zo ook Opwekking 763 'Ik heb U nodig', ik heb dit lied vandaag bij deze bemoediging gevoegd. Het doet ons beide denken aan de bijzondere samenkomsten die we hielden, een paar jaar geleden, in een zigeuner dorp in Roemenië. Daar wonen heel eenvoudige mensen, maar velen hebben Jezus van harte lief. We hoorden dat lied daar voor het eerst in de Roemeense taal en we zagen hoe de mensen dit lied in diepe aanbidding zongen, dat ontroerde ons diep. Het refrein zegt ' Heer ik heb U nodig, elk moment zo nodig, U pleit voor mij en spreekt mij vrij, o God 'k heb U nodig'. Je moet je eens voorstellen, al die mensen die het lied met diepe ontroering zongen. Maar eigenlijk kun je het niet echt goed begrijpen, zonder het meegemaakt te hebben, wat we daar zagen is feitelijk niet in woorden uit te leggen.
Gisteren schreef ik in mijn bemoediging, over de aanraking van Jezus en dat een lied over de liefde van Jezus je hart zo van binnen kan raken. Wel op dezelfde manier werden die mensen geroerd door dat lied 'ik heb U nodig'. De meeste van deze mensen kunnen lezen nog schrijven, ze zingen alles uit het hoofd, maar de ontroering is er niet minder om. Sommigen knielen tijdens het lied in aanbidding neer en zingen het met tranen in hun ogen, '..ik heb U nodig Heer..'. Als ik mijn ogen dicht doe, dan hoor ik ze weer zingen in het Roemeens".. Am nevoie..".
We zullen die samenkomsten niet zo gemakkelijk meer vergeten. Daar zagen we mensen die afgewezen zijn door de wereld, verschoppelingen waar men liever niet mee om wil gaan en juist die mensen ervaren de helende kracht van Jezus liefde zo diep.

Dit moet ik in ieder geval tot iemand zeggen vanmorgen: Als er geen hoop meer is voor je relatie, je hebt alleen nog maar de scherven over van wat eens een huwelijk was, dan is er toch nog hoop bij de Heer. Hij kan alle scherven weer terug plaatsen op de juiste plek, Hij kan helen en herstellen en zelfs de barsten wegnemen. Dat kan Jezus als geen ander, Hij kan zelfs wonderen doen met gebroken spullen. En luister… zelfs als wat gebroken is bij jou, toch niet meer hersteld kan worden, helaas is dat soms zo, dan kan Jezus toch nog de pijn van binnen verzachten. Zijn liefde is instaat je uit de diepste kuil op te heffen en Hij is echt op zoek naar jou, kort om 'jij hebt Jezus nodig', zoals de tekst van dat lied. Gods liefde is ook altijd een zoekende liefde, die de mens direct al na de zondeval niet aan z'n lot overliet, maar op zoek ging naar Adam. Het geluid van Gods stem galmde door de hof, 'Adam waar ben je'. Dezelfde liefde zoekt naar jou en verlangt jou in Zijn armen te sluiten.
Iedere keer besef ik weer opnieuw, 'je hebt Jezus nodig'.