Bemoedigingen uit Gods Woord

Bemoedigingen-25 vanuit Gods Woord

Liefde nodig

Elk mens verlangt naar liefde en genegenheid. Vanwege de corona besmetting moeten we vandaag nog afstand houden van elkaar, maar dat gaat hopelijk snel weer voorbij. Maar soms zijn mensen zo diep verwond, dat men altijd al afstand houdt van anderen. Men bouwt als het ware een muur om zich heen, omdat men niet opnieuw verwond wil worden. Een soort zelfbescherming en daardoor lijken ze gewoon niet meer te bereiken. Wat je ook doet om liefde te geven, het ketst af op een heleboel wantrouwen en argwaan. Maar achter die muur schreeuwt zo iemand juist om liefde, warmte en begrip.

Gelukkig staat er ook iets over zo'n muur in de Bijbel en je mag best weten dat ik hierover in het verleden op verschillende plaatsen gepredikt heb. In Hooglied 2: 9, 10 staat dat de bruid haar Bruidegom achter haar muur ziet staan en dat Hij kijkt door het venster van haar muur of Hij haar kan zien, want Hij verlangt naar haar en.. dan hoort ze Hem tot haar zeggen dat ze op moet staan en naar buiten moet komen, Hij wil haar zien. 'Je hebt het waarschijnlijk al begrepen', die Bruidegom is Jezus en Hij staat ook achter jou muur en roept je tevoorschijn. Wat een mooie beschrijving van Gods onvoorstelbare liefde.

Ik was vele jaren geleden in een samenkomst en na afloop van de dienst komt er iemand naar me toe, zij vroeg me om gebed en tijdens het bidden liet de Heer me zien dat de vrouw het koud had, heel vreemd ik ben het daarom niet vergeten. Niet letterlijk natuurlijk, want het was helemaal niet koud in het gebouw, maar zo voelde zij dat geestelijk. Ik vertelde dat aan haar en zij begon spontaan te huilen. Na een gesprek kwam eruit, dat zij door haar ouders nog nooit omhelst was. Niemand die haar als kind knuffelde, liefkoosde. In het gezin waar zij uit kwam, gebeurde dat gewoon niet. Men ging daar anders met elkaar om. Nog nooit was tegen haar gezegd 'we houden van je'. De gevolgen waren dat zij, nu zij ook zelf een gezin had, moeite had met liefde geven. Wat een diep, diep tragische situatie. Die dag heb ik voor haar gebeden, dat Jezus haar wilde omarmen, dat God haar wilde onderdompelen in de liefde van God, want zo iets kan de Heer doen.

Wist je dat er nog veel meer mensen zijn die met dezelfde problemen worstelen. Ouders die nooit hun kinderen hebben laten zien en horen, dat ze geliefd zijn, dat ze van ze houden. Door onderzoek zijn wetenschappers er achter gekomen, dat er zelfs psychische schade kan ontstaan bij een baby, die niet geliefkoosd wordt, die bijvoorbeeld niet de warmte voelt van de liefde van de moeder en/of vader. Dat is niet verwaarloosbaar, nee, het kind heeft het nodig voor de geestelijke en lichamelijke ontwikkeling. Het is zelfs een vorm van mishandeling.

Er zijn ook liefdeloze huwelijken, helaas veel te veel. Iedere vrouw wil graag horen dat ze geliefd is, gewaardeerd en dat geldt zeker ook voor een man. Maar misschien… voelt een vrouw dat nog meer, ze heeft dat nodig om zich gelukkig te kunnen voelen. Liefde is leven, liefde is warmte, liefde maakt gelukkig, liefde geneest. Jawel, echt waar liefde geneest. Liefde is niet kinderachtig en zweverig, dat heeft de duivel er van gemaakt. Laat je niets wijs maken. God zegt ons vele malen in de Bijbel dat Hij van ons houdt, in Jer.31: 3 staat zelfs dat Hij ons eeuwig lief heeft.
We leven vandaag nog in de gevolgen van de pandemie, onze regering doet er alles aan om een opleving van die virus besmetting te voorkomen. Maar er is ook een andere besmetting waar we al vele jaren mee te maken hebben en waar Jezus al over profeteerde in de Bijbel. In Mat.24:12 staat geschreven dat Jezus voorspelde dat in de eindtijd 'de liefde van de meesten zal verkillen'. Hij voorspelde hier een koude stroom die over de wereld zal gaan en die liefdeloosheid zal brengen in de harten en huizen van heel veel mensen. Het is als een geestelijke besmetting uit het rijk van satan, waardoor het koud wordt in vele gezinnen en huwelijken, net als bij die vrouw waar ik mee bad die het geestelijk koud had. De gevolgen zijn dramatisch, vandaar de vele echtscheidingen waar we vandaag mee te maken hebben en ook de vele kinderen die het thuis niet meer kunnen vinden en het ergens anders gaan zoeken.

Misschien heb jij het koud, als je begrijpt wat ik bedoel? Niet letterlijk natuurlijk, maar geestelijk, je schreeuwt om liefde en genegenheid, ik weet maar één oplossing voor jou. In Jesaja 61:1 staat dat Jezus gekomen is om te verbinden de gebrokene van hart. Dat heeft dus met verdriet te maken, je hart is gebroken en je zit a.h.w. met de brokstukken. Jezus troost, geneest, Hij wil je echt omhelzen. Je moet wel achter die muur vandaan komen, zodat Hij je bereiken kan.

Laat je niets wijsmaken, God is niet die strenge vader die alleen maar kritisch kijkt of je alles wel goed doet, om dan vervolgens met straf te komen, als je het weer verkeert doet. Als je in zo'n gezin bent groot gebracht, dan is het heel moeilijk om in te zien dat God juist een liefdevolle Vader wil zijn. Hij is wel bewogen met je en Hij wil je niet veroordelen, maar je steeds opnieuw een nieuwe kans geven, dat is God. Zo kostbaar ben je voor Hem.

Laat je niet kaal eten

Er zijn mensen met een negatief zelfbeeld. Zij hebben het idee weinig te kunnen en denken bijvoorbeeld, voor elk examen te zullen zakken. Ze zien als een berg op tegen elke tegenslag en in hun ogen zijn de meeste problemen en tegenslagen ook veel groter dan ze werkelijk zijn. Feitelijk is het erg teleurstellend om zo te leven en natuurlijk ook voor de mensen om hen heen. Het ook absoluut tegen Gods wil en hetgeen de duivel ons probeert te maken.
Mijn vrouw en ik hebben vele zendingsreizen gemaakt en ja dan kom je ook hindernissen tegen, die overwonnen moeten worden. Optimisme en geloof in het onmogelijke zijn een enorme hulp, als je samen op reis gaat voor de Heer. God heeft ons uiteindelijk ook door alles heen geleid, we hebben in al die jaren op God mogen vertrouwen voor de hoogste berg waar we overheen moesten. Gelukkig hebben we allebei een diep vertrouwen in de Heer en zien we al gauw met verwachting uit naar uitkomsten die God gaat geven. We geven dus niet zo gauw de moed op.

Een voorbeeld. Op een dag stonden we met een volgeladen bus met hulpgoederen op een afgelegen plaats in Roemenië, waar we ook nog eens geen bereik hadden voor onze telefoon en de motor van onze bus begaf het. Natuurlijk is de duivel ook meteen aanwezig om ons te vertellen dat het nu met onze missie afgelopen is. Hoe hij dat doet weet ik niet, maar hij heeft je direct in de gaten, zijn gps systeem werkt geweldig en hij staat ook klaar om je de put in te praten. Maar, zoals ik al zei, we geven de moed niet zo gauw op. We zijn samen in gebed gegaan in de cabine van de auto en hebben eerst even de duivel het zwijgen opgelegd in Jezus naam, God heeft ons door Jezus die autoriteit gewoon gegeven. Daarna hebben we de Heer vast gedankt voor een wonderbaarlijke uitkomst. We wisten gewoon zeker dat het goed zou komen, we hadden de woorden van de Heer ontvangen uit Psalm 1:3, waar God ons beloofde dat alles wat wij zouden ondernemen zou gelukken. Wonderlijk maar waar, na het gebed sloeg de motor gewoon weer aan en konden we er mee verder rijden. Maar achteraf bleek het toch echt een wonder, dat we er nog gewoon mee thuis gekomen zijn.
Tijdens mijn vele predikingen in het land, heb ik nog al eens de gewoonte om een grappig voorbeeld te nemen, om mensen iets duidelijk te maken. Zo'n voorbeeld helpt je om hetgeen ik je vertel nog iets beter te onthouden. Ook Jezus gebruikte gelijkenissen met hetzelfde doel, dus waarom ik niet. Zo vertelde ik de mensen wel dat de duivel te vergelijken is met een papagaai. Als hij de kans krijgt gaat hij op je schouder zitten en als je hem dan niet wegstuurt, dan begint hij met zijn grote snavel in je oor te praten. Meestal beginnen de mensen te lachten als ik dat dan even ga voordoet. Maar het is veel minder grappig als dat men zou denken, want het gebeurt gewoon. Geloof me, de duivel maakt mensen van alles wijs en ook, hij herhaalt het steeds opnieuw. Als je hem maar door laat praten, dan ga je mogelijk nog de leugens van die papegaai geloven. Vergeet ook niet dat herhaling werkt. Bepaalde reclames die je blijft horen, hebben bij mensen toch effect.
Zo ook als de duivel je wijsmaakt, 'met jou komt het niet goed, want voor jou probleem is geen oplossing'. Misschien heb je zo iets al eens van hem gehoord?Of.. 'Jij geneest niet meer van je ziekte en die behandeling gaat zeker mislukken etc..' Luister, mensen die de duivel niet gewoon weg sturen in Jezus naam, komen echt nooit van hem af. Het is te vergelijken met een inbreker die steeds weer terug komt, omdat hij weet dat je de deur van je huis niet goed afsluit. Hij hoeft alleen maar te wachten op een geschikt moment en hij kan alles bij je weghalen en dan bedoel ik je vrede, je blijdschap, je rust en vertrouwen in de Heer, je gezondheid ja dat ook, je optimisme (heel belangrijk), je humeur, je blijdschap en ga maar door zo. Wellicht is het je vandaag of gisteren wel overkomen, als dat zo dan is deze bemoediging voor jou. Je was vrolijk opgestaan, je nam je voor er een leuke dag van te maken, maar die dag ging er van alles mis, op je werk, thuis, op school in het verkeer en je werd er beslist niet vrolijker op. Mensen hebben het niet altijd in de gaten, maar de Bijbel zegt dat we de strijd niet tegen vlees en bloed hebben maar… tegen duistere overheden en machten, boze geesten in de lucht (Efeze 6:12). En jawel, dat zijn nu de rovers die je komen beroven.
Bij het volk van Israël kwamen jaarlijks de Midianieten langs om ze te beroven. Vanmorgen las ik het weer in de Bijbel in Richteren 6 en 7, maar gelukkige ook over de geweldige bevrijdingsactie van Gideon, mooie geschiedenis om vandaag even te lezen. Die Midianieten waren een heidens en vooral roofzuchtig volk. Ze kwamen om Israël te beroven van de oogst. Niets was meer veilig er werd dan gewoon geen voedsel voor Israël overgelaten. Schapen, runderen en ezels werden gestolen. God kwam Zijn volk te hulp en riep Gideon een leger te mobiliseren en dan lees ik dat bij de selectie alle vreesachtige mensen naar huis werden gestuurd, het staat er echt. God kon er niets mee. Ik wil niet bij de vreesachtige behoren, maar bij dat overwinnende leger, wat satan met al zijn roofzuchtige demonen kan weerstaan (lees Jac.4:7). Ik laat me ook niet langer kaal eten.

Honger naar echt

Ik zeg het wel eens in mijn predikingen, 'je hebt niets aan een theoretische Godsdienst'. Dus, een mooi kerkgebouw, hele mooie predikingen zodat je zegt na afloop van elke preek 'wat heeft de prediker het toch weer mooi gezegd'. Maar feitelijk gebeurd er helemaal niets met je. Wat heb je er allemaal aan?
Luister maar eens wat ik vanmorgen beleefde. Ik las in de Bijbel over de inwijding van de tempel van Salomo in 1 Kon.8. Wat een geweldig hoofdstuk is dat, daar is echt niemand onbewogen gebleven. Salomo mocht Gods huis bouwen en dat heeft hij met volle toewijding gedaan. Wat een genade, wat een voorrecht dat hij iets mocht doen voor God. Maar dan komt de inwijding, Gods heerlijkheid daalt plotseling neer als een wolk, er staat, 'ze konden in de tempel niet blijven staan vanwege de kracht van Gods aanwezigheid'. En dan begint Salomo te bidden, ik zie dat gewoon een beetje voor me. Kennelijk nog aangedaan door de heilige sfeer die er op dat moment in de tempel aanwezig is, knielt Salomo neer in heilige aanbidding ( 1 Kon.8:54).
Ik werd er ook door gegrepen. Ik heb vanmorgen ook gebeden, zoals ik altijd doe, maar nu ben ik neergeknield, want ik dacht aan Salomo. Ik heb God aanbeden, vaak neem ik dan mijn gitaar om in gebed een lied te zingen voor mijn Heiland. Ik wist me toen ook in de aanwezigheid van de Heer. Natuurlijk vergelijk ik me echt niet met wat Salomo beleefde bij die inwijding van het Gods huis. Maar toch beleefde ik de Heer ook en… daar gaat het om. We moeten allemaal een diepe ervaring hebben van Zijn liefde, dan wordt het echt, anders gezegd 'je hart moet aangeraakt worden door de Heer'.
Ik weet niet of je ook wel eens neerknielt bij het bidden? Als dat nog moeilijk gaat zou ik zeggen, 'kniel dan met je hart voor de Heer', dat kan ook. Ik moest direct even denken aan de woorden van Paulus in Efeze 3: 14, daar zegt hij dat hij ook neerknielde voor Zijn Heiland, net als Salomo. Er staat '…Om die reden buig ik mijn knieën…' en dan begint hij te bidden voor de mensen in de Efeze gemeente, dat ze met 'kracht gesterkt zouden worden, inwendig en door de Heilige Geest' (vs 15). Dat kan nooit koud en onbewogen zijn, dan beleef je beslist iets van wat Salomo beleefde toen hij de tempel inwijdde en toen hij de heerlijkheid van God voelde. Dat is echt, dat is bijzonder, dat is God.
Ik dacht vandaag ook na over de geschiedenis van de bloedvloeiende vrouw, wat zij beleefde van Gods kracht. Ze was al 12 jaar ziek (Marc.5), de doctoren van die tijd konden haar niet helpen en toen heeft ze gedacht 'ik ga naar Jezus'. Maar er waren zoveel mensen rondom Jezus, hoe moest ze bij de Heer komen. Toen dacht ze 'als ik maar de zoom van Zijn kleed kan aanraken, dan zal ik genezen'. En zo is het gebeurd, ze heeft haar hand, 'wellicht bevend', uitgestrekt naar Jezus en daar maakte ze contact met het kleed van Jezus. Op dat moment gebeurde iets wat mij blijft boeien.
Wat gebeurde er dan, hoe zit dat dan? Wel ik denk echt dat ze 'kracht' gevoeld heeft, misschien ook wel warmte, maar er is iets vanuit Jezus in haar overgestroomd en dat was genezend en helend, ze genas op hetzelfde moment. Dat had niets met theorie te maken, niets met mooie woorden, niets met een mooie preek, zelfs niets met een mooi kerkgebouw, nee, nee, nee, dat was echt, er was kracht. Je mag wel weten, ik preek wel; eens over plastiek bloemen. Dan zeg ik, ze kunnen mooi zijn en als je ze steeds afstoft, dan kunnen ze heel lang mee, maar het leeft niet en… ik wil geen plastiek, ik wil echt. Zo ook bij de Heer, God wil dat je Hem zult ervaring tot diep van binnen. Volgens mij bad Paulus daarvoor op zijn knieën in Efeze 3.
Onlangs bad ik zelf met een zieke vrouw, terwijl ik bad voelde ze zich warm worden, er stroomde iets door haar heen en ik weet dat was de Heer, dat is echt. Maar ik heb met heel veel mensen mogen bidden, die allemaal hetzelfde tegen mij gezegd hebben. Weet je, daar verlang ik naar, daarom ben ik vanmorgen na het lezen van 1 Kon.8, net als Salomo en Paulus, weer neergeknield en heb ik tot de Heer gezegd, 'ik wil U ervaren Heer, ik heb Uw aanraking nodig Heer'.
Nu heb je genoeg mensen die houden niet van teveel emotie en het is waar, ons geloof en vertrouwen in de Heer hangt niet af van onze emoties. God is onveranderlijk dezelfde, ongeacht of we iets voelen of beleven. Maar tegelijk geloof ik niet dat Jezus liefde en kracht, een koude en afstandelijke aangelegenheid is. Als dat zo is, dan ben ik bang dat het langzaam maar zeker gaat verbleken. Net als je huwelijksfoto, waar je trots naast elkaar sta, op de dag van je trouwen. Maar als je de foto niet af en toe vernieuwd, dan verkleurd de foto na meer dan 40 jaar, althans dat was enkele jaren geleden bij ons zo. Maar ik heb de foto weer laten afdrukken, want ik wil dat niet. De warmte die je in het begin van binnen voelde, toen je bijvoorbeeld in gebed ging en Jezus met je hele hart dankte, of ook als je een lied zong wat je raakte van binnen, dat gevoel, die emotie, mag niet verbleken. Dat wil de Heer niet, vandaar dat Jezus zegt tegen die gemeente in Openbaring 2:4, dat ze hun eerste liefde kwijt waren en daar heeft Jezus verdriet van. Hoe is het met jou, ben je nog wel eens zo blij en gelukkig vanwege Jezus liefde, dat je spontaan begint te zingen voor Hem… of te knielen? Misschien moet je wel weer daarnaar terug.

Bemoedigingen-26 vanuit Gods Woord

Herkenning

Herkenning in de hemel. Over de hemel hoor je verschillende verhalen. Heel veel mensen hebben er zo hun eigen voorstelling van. Het valt mij altijd op dat er helaas weinig over gepredikt wordt, terwijl het toch wel onze toekomst is die steeds dichterbij komt.

De Bijbel leert ons heel duidelijk dat God niet een God is van onbekende mensen. De hemel is dus beslist geen vreemde plaats waar ik niemand zal kennen. God verbindt zich duidelijk met de mens en noemt zich bijvoorbeeld de God van Abraham, Izaäk en Jacob (Ex.3:15), maar ook de vriend Mozes. Deze mensen zijn al eerder gestorven en leven bij God, want Jezus zegt, God is geen God van doden maar van levenden (Marc.12:27).

Daarnaast is het op z'n minst opmerkelijk dat Jezus bij de verheerlijking op de berg (Mat.17), verschijnt samen met Mozes en Elia. Kennelijk leven zij al bij de Heer en worden zij ook als zodanig herkend. Want Petrus, Johannes en Jacobus, de 3 discipelen van Jezus die het dichts bij de Heiland stonden, herkende Mozes en Elia direct, zonder hen ooit gezien te hebben. Niemand die zich een voorstelling van deze mensen had kunnen maken en toch wisten de 3 discipelen wie ze waren.

Het leert ons dat er wel degelijk herkenning is, maar anders dan hier op aarde. Want we zullen ook degenen kennen die we nog nooit gezien hebben, maar dan door de Geest van God. Maar tegelijk leren we uit deze geschiedenis dat in de hemel niemand belangrijk is dan Jezus en Jezus alleen, die een naam heeft ontvangen boven alle namen (Filip.2:9-11). Straks zal alles zich buigen voor deze machtige naam.

Er is nog een opmerkelijk voorbeeld wat ons iets vertelt over die herkenning in de hemel. Aan het begin van de bediening van Johannes de doper, predikt hij tot de mensen dat ze zich moesten bekeren en Johannes doopt hen daarna. Maar Johannes wist dat er iemand na hem zou komen, sterker dan hij, die hen zou dopen met de heilige Geest. En op een dag staat Jezus te midden van de toehoorders. Johannes ziet Hem en de heilige Geest openbaart hem dat dit Jezus, het Lam van God is. Plotseling roept Johannes het dan uit: 'Zie het Lam Gods wat de zonden van de wereld wegneemt..' (Joh.1:29). Hoe kon Johannes dat weten en hij had Jezus nog nooit als zodanig gezien of herkent, het was hem ook door niemand zo gezegd, toch wist hij het 'dit is de Zoon van God'. Ook dit was een herkenning door de Geest van God.

Misschien heb je al eens iets meegemaakt, het is mij in ieder geval wel eens overkomen. Je bent ergens op een vreemde plaats, bijvoorbeeld op vakantie en je komt in gesprek met vreemde mensen. Tijdens het gesprek herken je iets, plotseling komt de gedachte bij je boven 'dit moeten vast kinderen van God zijn'. Later blijkt dat inderdaad zo te zijn. Je herkent iets van de Geest van God in die ander. Misschien herken je dit wel? Daarom zullen we elkaar ook straks bij de Heer herkennen. Natuurlijk is er dan ook veel veranderd, de menselijke verhoudingen die we hier kennen zijn daar voorbij. Het zal bij de Heer ook in de eerste plaats alleen om Jezus gaan en het dienen van Hem. Alle hemelburgers zullen zich buigen voor Hem (Openb.5:11-14) en ook alles wat leeft in hemel en aarde, zal buigen voor Jezus en Hem verheerlijken. We zullen daar het grote feest van de thuiskomst van de gemeente vieren, de bruiloft van het Lam (Openb.19).

De Bijbel heeft het over een ontelbare scharen van engelen en verlosten die daar vergaderd zijn, (Openb.5: 11, 12). Zij aanbidden het Lam, Jezus Christus die ons verlost heeft met Zijn bloed. Dat het hier ook werkelijk gaat om een schare van verloste en verheerlijkte mensen, verstaan we ook uit Hebr.12:23 waar we lezen over een feestelijke en plechtige vergadering van eerstgeborenen, die ingeschreven staan in de hemel. Hoe dat precies zit weet ik niet, maar onze namen zijn ook nog geregistreerd in de hemel, we zijn daar dus bekend.

Jezus zal ons tegemoet komen en ons welkom heten (Hand.7:55,56) en we zullen ook elkaar herkennen, zelfs degene die we nog nooit gezien hebben, zullen we herkennen. We ontvangen een nieuw hemels lichaam van de Heer, lees maar in 1 Kor.15:52 – 54. We veranderen in een onvoorstelbaar kort moment, in onsterfelijkheid. Dan worden we nooit meer oud, nooit meer ziek, nooit meer verdriet, nooit meer pijn en we zullen in die gouden stad wonen voor eeuwig. Wat een toekomst! Ik zou het voor niets in de wereld willen missen.

Hemelse muziek

Als je zelf geen muziek kunt maken, dan kun je wellicht wel zingen voor de Heer, ik weet zeker, je hemelse Vader geniet er van. Het maakt niet uit of het nog onvolmaakt klinkt. Dat is ook helemaal niet nodig, dat heeft de duivel je wellicht wijs gemaakt. Als je zingt in je eigen huis maakt het al helemaal niet uit, zing gewoon voor God, wat maakt het uit. Het volmaakte moet straks nog komen, in dit leven is in feite alles nog onvolmaakt, we zijn alleen volmaakt in Jezus. Bidt vooral om vrijmoedigheid om te zingen voor de Heer. Sommige mensen schamen zich nog in hun eigen huis. Maar kinderen van God die de vrijmoedigheid hebben ontvangen om gewoon te zingen voor de Heer, hebben een machtig wapen tegen demonen. In de Bijbel vinden we het verhaal van Saul die geplaagd werd door demonen van angst en depressie. Maar toen kwam David bij hem en speelde op zijn harp en prees daarmee zijn God. Het effect was dat de duivel hem los liet, lees 1 Sam.18, want satan is er bang van.
Daarom, ik zing nog steeds en ook maak ik nog steeds muziek voor de Heer. In mijn gebedstijden speel en zing ik vrijwel dagelijks voor de Heer en wanneer ik dat doe, ervaar ik nog al eens dat de zalving van God neerdaalt in mijn gebedsruimte en ik ervaart Jezus heel dichtbij. Ik geloof zelfs dat God er van geniet. Mijn vrouw en ik zingen ook regelmatig nog samen voor de Heer en ook dit geeft ons nog steeds grote zegen. Ik zeg altijd, we bereiden ons vast voor op de hemel, want daar zullen we ook zingen. De hemel is in ieder geval geen saaie plek, waar we altijd maar somber kijken. Nee, we zingen en dansen daar van vreugde.
Natuurlijk heeft de Heer straks ook nog andere taken voor ons, we zullen o.a. delen in Jezus heerschappij in het 1000 jarig rijk, wat echt hier op aarde nog gaat komen, lees maar Openb.20:6. En we zullen ons ook nog verbazing in wat Hij voor ons heeft bereid, we weten er nog maar heel weinig van, maar daarom laat ik me ook graag straks verrassen door de Heer.
We zullen ook bezig zijn met het verheerlijken van de heerlijke naam van Jezus, ja zeker. Als jij nu niet of niet meer kunt zingen, dan mis je echt iets wat je veel zegen kan geven. We zouden ook daar voor kunnen bidden. Maar hoe dan ook, ik weet zeker dat je straks in de hemel zult zingen. God zal je zelf de bekwaamheid daartoe geven en anders zullen de engelen het ons leren, want ook de engelen zingen. Denk maar even aan het prachtige koor bij de aankondiging van Jezus geboorte, aan de herders op het veld. Die eenvoudige herders hadden de dag van hun leven, toen de hemel open ging en een machtig hemels koor God begon te prijzen "…ere zij God.." (Lucas 2:14).

In de hemel worden dus vast en zeker ook liederen gezongen en beslist ook nieuwe liederen en ja wel… men bespeelt er ook muziek instrumenten, lees maar in Openb. 5:8,9 "……..hebbende elk een citer en gouden schalen, vol reukwerk; dit zijn de gebeden der heiligen. En zij zongen een nieuw gezang, zeggende….."

Openb.15:3 "….En zij zongen het lied van Mozes, de knecht Gods, en het lied van het Lam, zeggende…"
Even dit. Ik weet zeker dat God instaat is, jou en mij de bekwaamheid te geven om straks in de hemel een 'hemels muziek instrument' te kunnen bespelen. Hij kan je de bekwaamheid gewoon geven in één moment. Ik ben er ook zeker van, dat het verschil is tussen een aards en een hemels muziek instrument, dat het hemelse nooit ontstemd raakt, je hoeft het dus nooit te stemmen. En alle verloste kinderen van God die daar aankomen, zullen zingen en niemand zal ook meer vals zingen. Want er worden geen wanklanken meer gehoord in de hemel.
Trouwens, je merkt het al als mensen vervuld met de heilige Geest gaan muziek maken, het wordt dan anders als alleen technisch perfect, er rust plotseling een zalving van God op, waardoor zelfs mensen bevrijding en genezing kunnen ervaren, ja dus door de muziek heen. Daarom, ook hiervoor geldt, God is meer geïnteresseerd in ons hart dan in ons talent. Want als Gods Geest ons gaat vullen, gaan we vanzelf hemelse muziek produceren en dit zal meer tot stand brengen dan wat we zelf zouden kunnen presteren.
De satan is een rover. Het is duidelijk dat satan ook de muziek gestolen heeft en hij wil ook jou van muziek en zang beroven. Als je hem z'n gang laat gaan haalt hij letterlijk alles bij je weg, vooral je spontane blijdschap. Satan houdt niet van spontaniteit, misschien is dat bij jou ook verdwenen. Weet je wat je moet doen, je moet het in Jezus naam weer terug gaan halen. Gooi het juk van je af en begin Hem vandaag spontaan te prijzen, je zult zien dat de muren van Jericho nog steeds kunnen vallen.

Betrokken bij elkaar

God is een persoonlijke God, d.w.z. Hij is betrokken bij ons allemaal en zeker niet afstandelijk. Jezus zocht daarom ook de mensen op en kwam in hun huis. Denk aan Zacheüs en Maria, Martha en Lazarus in Bethanië. Hij was er ook toen Lazarus gestorven was en weende met hen mee aan het graf. Gemeenteleiders van nu hebben in feite ook allemaal een herderlijke taak en behoren op een vergelijkbare manier, nauw betrokken te zijn bij mensen. In feite is Jezus nog steeds bij ons betrokken. Hij kent ons persoonlijk, Hij weet onze naam en waar we wonen. In Jesaja 43:1 zegt God zo mooi "Ik heb je bij je naam geroepen, jij bent van mij". God is dus nog steeds nauw betrokken bij ons. Jezus kwam en Hij had het speciaal over God als een hemelse Vader, die bezorgd is over Zijn kinderen, die echt verdriet heeft als het verkeerd gaat met ons en tegelijk blij is als het goed met ons gaat. Net als een aardse vader. God had ons zo lief dat Hij er alles aan heeft gedaan om dicht bij ons te komen. De zonden maakte scheiding, maar God kwam in Jezus toch naar ons toe. Hij wilde daarvoor ons zelfs gelijk worden en kwam toen in de gedaante van een mens naar ons toe. De Bijbel zegt: God was in Christus, zichzelf met ons verzoenende (2 Kor.5:19). God kwam dus in Jezus zelf naar ons toe, wat een wonder.
Maar ook voor ons geldt, als we mensen wil winnen voor Jezus, zullen we eerst heel dichtbij hen moeten komen, dus betrokken moeten raken met ze. Je moet bereid zijn om zo nodig, af te dalen naar hun niveau om te proberen ze te begrijpen, om de Vader door jou leven aan hen te laten zien. Want Jezus heeft ons ook de Vader laten zien, door af te dalen naar ons niveau.
Dat was nu precies het probleem met de vele godsdienstige leiders in Jezus dagen, ze lieten God zien als een strenge rechter. Een God die steeds toe keek of we fouten maakte, om ons daarvoor dan te straffen. Een God die de wet had gebracht en dwang en oordeel. Het volk was feitelijk ook angstig voor die God, bang om Zijn naam uit te spreken.
Maar Jezus kwam en liet ons zien wie God werkelijk was. Hij had het over een Vader in de hemel en over een verloren zoon, die er wel niets van terecht had gebracht, maar die toch weer gewoon thuis mocht komen (Lukas 15). Feitelijk wilde Jezus daarmee zeggen, "kijk dat is Mijn Vader, Hij houdt van je". Ik weet het zeker, dat de godsdienstige leiders van die dagen, met verbazing hebben staan luisteren.
Ook vandaag is de hemelse Vader verlangend om iets van ons te horen. Je mag alles aan Hem kwijt, Hij luistert naar je en Hij is machtig om te helpen. Hij wil heel dicht bij jou komen. Wat een rust als je dat hebt ontdekt. Je mag in het gebed heel dicht tot God naderen, zodat je Zijn aanwezigheid zult voelen en Zijn stem kan horen spreken.

God wil dat we op dezelfde manier betrokken raken bij elkaar. We hebben allemaal moeilijke momenten in ons leven, waarin je verlangt naar steun en gebed van anderen. Ik herinner mij een moeilijk moment in Moldavië. Ik was daar met een team voor evangelisatie diensten. We zagen daar de enorme armoede, maar vooral ook geestelijke nood. Gelukkig kwamen heel veel mensen naar de samenkomsten, God zegende ons in alle dagen. Maar ik werd zelf ziek en uiteindelijk moest ik het team verlaten en werd ik na een lange tocht, in een zeer primitief ziekenhuis opgenomen. Ik lag daar alleen, in een land waar ik nauwelijks de taal verstond, niemand die met me kwam bidden. Ik begreep even niet waarom God dit had toegelaten, het was toen ook beslist een behoorlijke aanslag was op mijn geloof. Op zo'n moment kun je verlangen naar steun van anderen. Gelukkig kwam die later ook, mijn vriend kwam over om met mij te bidden en vrij kort daarna mocht ik het ziekenhuis verlaten.

Maar ik begrijp nu nog veel meer waarom Jezus zijn discipelen niet 'alleen' uitzond, maar altijd 'samen' (Lucas 10:1). Je kunt elkaar namelijk steunen als het moeilijk wordt. Mijn vrouw is mij vaak tot steun geweest en ik voor haar. In Mat. 18:19 staat dat Jezus heeft gezegd, 'dat als we samen iets eenparig verlangen en bij God brengen, dan zal Hij ons verhoren'. Feitelijk wordt daar de gemeente mee bedoeld. De steun die we voor elkaar mogen zijn, vooral op moeilijke momenten, is van grote betekenis.

We zijn er in een gemeente beslist niet alleen om mooie getuigenissen met elkaar te delen. Want we hebben niet altijd alleen mooie getuigenissen, we hebben ook tegenstand en strijd en juist dan moeten we bij elkaar terecht kunnen. Misschien heb jij vandaag gebed nodig, je kan het gewoon niet alleen je hebt steun nodig, we willen graag voor je bidden.

Bemoedigingen-27vanuit Gods Woord

Voor alles bidden

God wil ons raad geven in alle zaken van ons leven, jawel je leest het goed in alle zaken en je kunt beslist ook voor alles bidden. Mijn vrouw en ik hebben gewoon geleerd om voor alles te bidden, we betrekken God inmiddels bij alles in ons leven. Het maakt niet of het nu gaat om een probleem waar we wijsheid voor nodig hebben, of iets wat we gaan kopen of repareren of noem maar op, we gaan er mee naar Jezus.

We hebben jaren gekend waarin we het financieel erg moeilijk hadden en waarin we elke maand opnieuw moesten bidden voor onze uitgaven. We hebben in die jaren geleerd om God altijd te betrekken bij onze financiën. Hetgeen we bezitten is in feite al Jezus eigendom, we zijn alleen de rentmeesters die het in overleg met de Heer mogen uitgeven.

We weten dat God onze hemelse Vader is en dat Hij zoveel van ons houdt, dat Hij zelfs verlangt om ons te geven de verlangens van ons hart, jawel… dat staat echt in de Bijbel (lees maar in Psalm 37:4). Bijvoorbeeld, toen we dus later in ons leven een andere woning wilde, zijn we eerst begonnen om er voor te bidden. Mijn vrouw was daar zelfs heel concreet in naar de Heer toe. Zo had ze de Heer ook verteld hoeveel slaapkamers ze graag zou willen en een zolder over het hele huis en nog meer details. Waarom ook niet, de Bijbel zegt toch in Spreuken 3:6,7 dat we God mogen betrekken bij al onze wegen.

In ieder geval, we gingen huizen bezichtigen en we hadden inmiddels al heel wat woningen gezien. Op een dag liepen we opnieuw een woning binnen en terwijl mijn vrouw nog maar net binnen was en we dus nog op de beneden verdieping stonden, wist mijn vrouw het plotseling al. Ze zei zachtjes tegen me, 'dit is het'. Later bleek ook de rest van het huis, precies de woning te zijn waar ze om had gebeden. We kochten het ook voor het bedrag wat God in ons hart had gelegd. Voor ons is dat geen toeval, we geloven in de leiding van God in ons leven.
Misschien is er nu iemand die deze bemoediging leest en die voor een soortgelijke situatie staat. Het hoeft natuurlijk niet alleen over een woning te gaan, maar het kan over veel meer dingen gaan. Ons advies is, zoek je raad en advies bij de Heer (lees Jac.1:5) en vertrouw Hem om leiding en inzicht, op het juiste moment. We hebben veel te veel keren in ons leven onze eigen beslissingen genomen en onze eigen wegen gekozen. Stop daarmee, we hebben een sprekende God, die je aan de hand wil nemen, ja… zoals ik mijn kleinkinderen vroeger bij de hand nam, als ik ze naar school bracht. Ze moesten een drukke straatweg oversteken en dan pakte ik ze bij de hand en dat voelde veilig, ook voor het kind. God wil ons zo bij de hand nemen. Je hoeft die drukke gevaarlijke weg, figuurlijk gesproken, dus niet alleen over te steken, hopelijk begrijpt je mij. Hij wil je bij de hand nemen. Laat Hem je leiden.

Natuurlijk is niet alles goed voor ons. Soms bidt je ook voor zaken waarvan God weet dat ze niet goed voor je zijn. God overziet alle tijden en weet alle dingen, daarom zal Hij ook niet altijd onze gebeden verhoren. Maar ook dan mag je Hem vertrouwen, Hij maakt geen fouten en zal Hij tot je spreken en het je op Zijn tijd ook duidelijk maken.
Er zijn christenen die niet meer geloven dat God zo persoonlijk met zijn kinderen wil omgaan. Ze zeggen, 'ze horen nooit iets van God en dus weten ze bijna zeker dat God al honderden jaren zwijgt'. Feitelijk is het vreselijk als je er zo over denkt, welke liefhebbende vader zou niet met zijn kinderen willen omgaan en ze dus aan hun lot overlaten, dat is ondenkbaar. Het is juist zo oneindig kostbaar als je beseft dat God je Vader is en dat jij zijn dierbare kind mag zijn, dat je geliefd bent door Hem. Als je dat ten diepste beseft, verandert alles in je leven.
Dat God niet betrokken zou zijn bij alle zaken in je leven, is juist een jammerlijke dwaling die vele christenen weerhoudt van een intieme wandel met hun hemelse Vader. Als je de Bijbel leest, zie je zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament dat God juist vriendschappelijk omging met mensen. Daaruit mogen we zeker begrijpen dat Hij persoonlijk betrokken zijn wil bij elk aspect van ons leven.

Zit je met een vraag of probleem, neem vandaag eens de proef op de som. Bid eerst ernstig om de stem van de Gods Geest te mogen horen en verwacht het ook. Hoe? Wel dat is bij iedereen en ook elke keer anders. Soms spreek een tekst uit de Bijbel je erg aan en het blijft zich steeds weer bij je herhalen, of een vers uit een lied terwijl je bezig bent de Heer te aanbidden, of God spreekt hoorbaar (of merkbaar) in onze geest, of we worden plotseling herinnert aan een tekst of een gebeurtenis, hoe dan ook…. je bemerkt iets van God….want God spreekt. Het is alleen van belang dat we het wel opmerken en daarom moeten we het gewoon verwachten, want dan ga je er op letten. Het is ook zo, hoe vaker je op zo'n intieme manier met God omgaat, hoe gemakkelijker het zal worden om steeds beter Zijn leiding te herkennen.

Alleen Jezus

Ik heb Jezus lief, vanaf de dag dat Hij zich aan mij toonde als mijn Verlosser, die voor mij stierf aan het kruis, heb ik Hem lief gekregen. Ik zal die dag nooit vergeten, ik was nog erg jong maar Jezus raakte mijn hart aan. Ik had als kind al eerder het evangelie gehoord, maar het kwam toen nog niet bij me binnen. Mijn ouders stuurde me steeds naar de kinderdiensten van de kerk en dus werd het steeds een verplicht uurtje luisteren. Maar op een dag brak Gods liefde mijn verzet en werd ik ineens overweldigd door de liefde van Jezus. Hoe? Het is haast niet in woorden uit te leggen. Ik hoorde gewoon een lied zingen over de vergevende liefde van Jezus en ik begon spontaan te huilen, het maakte me zo gelukkig dat Jezus mij niet afwees en dat Hij mijn zonden wilde vergeven. Ik heb toen Jezus gedankt voor Zijn onverdiende genade.

Mijn vrouw had als kind ook een ervaring van Jezus liefde, tijdens een toneelstukje over 'Geloof, hoop en Liefde'. De liefde van Jezus raakte haar hart aan.

Omdat we het dus zelf hebben meegemaakt, zijn we er ook van overtuigd dat bidden voor je kinderen en klein kinderen wel degelijk zin heeft. Ook al lijkt het vandaag nog heel anders, God kan ook hen aanraken met Zijn liefde. Ook al zitten ze vandaag nog potdicht voor het evangelie. Toch kan de Heer hun hart openen voor het evangelie, lees maar in Hand.16:14.

We zijn er nu nog meer dan toen van doordrongen, dat er geen grotere kracht is in het gehele universum, dan de kracht van de liefde van God. Het is deze kracht die uiteindelijk in staat zal zijn om alles wat nog gebroken is te herstellen. Volgens de Bijbel komt er zelfs een 1000 jarig vrederijk, hier op aarde, waarin Jezus zal regeren (Openb.20). Dan zal er een paradijselijke wereld ontstaan, waar liefde en vrede zal heersen in plaats van haat en oorlog. Dat alles zal tot stand komen door de kracht van Gods liefde en omdat God jou lief heeft, wil Hij dat jij daarbij zal zijn.

Want waarom doet God dat? God is almachtig en boven alles verheven, Hij heeft feitelijk geen reden om naar jou en mij om te zien, want voor Zichzelf heeft God ons niet nodig, Hij is almachtig, de Schepper van hemel en aarde. Het is echt alleen Zijn liefde voor ons mensen, die Hem beweegt om ons niet tot de hel te veroordelen, maar om ons in Jezus Zijn liefde te tonen. Die God roept in Openb.21:5 "Zie Ik maak alle dingen nieuw". Hij gaat dus echt alles nieuw maken en … tegelijk is dat proces van vernieuwing vandaag al begonnen in ons.

God komt in Jezus naar ons toe en verheft de mens, vanuit onze zondige staat tot Zijn volmaakt niveau. Het is onvoorstelbaar, niet te begrijpen en goddelijk, maar God ziet ons dus nu al als zonder enig gebrek in Zijn zoon Jezus Christus. Hij kijkt daarom naar ons met ogen vol liefde en niet in boosheid. In Jezus kijkt Hij zelfs helemaal niet meer naar de onvolmaaktheden van onze oude natuur, maar ziet ons als volmaakt in Jezus.

Zelfs al voel je je nog schuldig om welke reden dan ook, als je eerlijk bent tegen God en belijd je zonden oprecht, dan wast God je schoon door het bloed van Zijn Zoon en Hij spreekt je vrij van het oordeel en je mag straks ook leven in dat nieuwe koninkrijk wat God gaat maken. Misschien moet ik je dit, doormiddel van deze bemoediging vandaag nog een keer zeggen. Wat een machtige boodschap van genade.

God kiest er ook voor om Zijn naam door ons mensen heen te verheerlijken. Dat is ook bijzonder. Het is beslist Zijn genade en liefde dat ik samen met mijn vrouw al meer dan 40 jaar in Zijn dienst mag staan. Niet omdat we het beter zouden kunnen dan anderen, nee nee zeker niet. Zonder een nauwe relatie met Jezus, zullen we zelf niets presteren. Hoe meer ik doordrongen ben van deze waarheid, hoe meer mij dat drijft naar Jezus toe. Het gaat om Hem, Hij moet het middelpunt zijn en alle eer krijgen.

In de hemel is Jezus nu al het middenpunt van alles wat daar zal is (Openb.5:6), b.v. miljoenen engelen zingen daar voor Hem dat geloof ik. Maar straks zal Hij ook het middelpunt zijn van alles hier op aarde. Alle knie zal zich straks voor Hem buigen en elke tong zal Zijn naam verheerlijken (Filip.2:10,11).

Maar nu al in ons leven wil Jezus het middelpunt zijn bij ons, in ons gezin, in ons huwelijk, in de gemeente, in ons werk. We moeten gaan inzien dat niets en niemand meer eer verdient dan Jezus. Hij wil meer zijn dan je hobby, je bezittingen, zelfs belangrijker dan je familie en je gezinsleden. Neem vandaag eens extra tijd voor Hem. Het is net als in een huwelijk waarbij de partners geen tijd hebben (of zo nodig tijd maken), om met elkaar te praten en om gewoon samen te zijn. Zo'n huwelijk is op een gevaarlijk weg. Op welke plaats heb je dan je man of je vrouw staan. Zo ook, welke plaats heeft Jezus in je leven? Hoeveel tijd neem je voor gebed? Wanneer heb je aandacht voor Hem, zodat Hij tot je kan spreken.

Jouw Jericho

We willen graag mensen bemoedigen, God legt dat in ons hart en we weten ook dat daar grote behoefte aan is in deze tijd. Want we hebben een tegenstander, de duivel, die er alles aan doet om vooral christenen de moed en hoop te ontnemen. Dat is natuurlijk niet nieuw, we vinden het in de Bijbel al in de dagen van Jozua, die het volk van Israël het land Kanaän moest binnen leiden. Vrijwel het eerste wat we lezen in het boek Jozua is dat God bij 'herhaling' tegen hem zegt, "Weest sterk en moedig" (lees Joz.1). Waarom zei de Heer dat tegen Jozua, wel omdat ook Jozua last zal hebben gehad van die tegenstander, die hem de moed wilde ontnemen, net als wij. Het klinkt wellicht vreemd, maar wij hebben ook allemaal onze Jericho 's die ingenomen moeten worden, net als Jozua in die tijd (lees Joz.6).

Mijn vrouw en ik hebben natuurlijk ook met Jericho 's te maken. Zo worstelde we al jaren met een groot probleem, vlak bij ons en wel in ons eigen gezin, met één van onze kinderen. Meer ga ik je hierover niet zeggen, maar wel dat het ons diep raakte en het ons jarenlang belemmerde in het werk voor God. Er waren keren dat ik predikte over de overwinnende kracht van de Heer en ik bad met mensen. Terwijl ik na afloop van de dienst naar huis ging, begon die tegenstander, de duivel, weer tot mij te spreken. Dan zei hij dingen als 'klopt dat wel wat jij beweert' en 'dat kun je nu wel zeggen maar…' en 'kun jij jou Jericho dan wel innemen'. Natuurlijk, ik had de duivel meteen de mond moeten snoeren in Jezus naam, maar ik deed het niet en soms miste het zijn uitwerking niet bij mij.

Soms waren er ook mensen die het goed bedoelde, maar die ons toch niet konden bemoedigen met hetgeen ze tegen ons zeiden. Natuurlijk, we snappen ook wel dat het moeilijk is, als je zelf geen geloof heb voor het onmogelijke. Mijn vrouw en ik weten ook dat niet altijd alles gaat zoals we willen en soms gaat God gewoon een heel andere weg dan we zouden verwachten. Maar luister, ook dan is het niet verkeerd om een wonder van God te verwachten. Geef het dus niet zo snel op.
Er zijn ook mensen die denken dat een ziekte een vloek kan zijn, dat overkomt je gewoon. Onlangs kregen we hier zelfs nog vragen over. Men denkt dan, dit is een oordeel of vloek wat rust op je familie. Dus het is normaal dat het je overkomt.
Mocht het ooit tegen jou gezegd zijn, dan heb ik een boodschap voor je. Jezus vervloekt ons niet, in tegendeel, de Bijbel zegt we zijn verlost van de vloek. In Gal.3:13 staat "Christus heeft ons vrijgekocht van de vloek van de wet door voor ons een vloek te worden, want er staat geschreven: Vervloekt is ieder die aan een hout hangt" Gal.3:13.
Die vloek van de wet vinden we o.a. in Exodus 20:4-6 maar daar staat gelukkig ook nog iets anders bij, namelijk "…en die barmhartigheid doet aan duizenden van hen die God liefhebben…" (Exodus 20:6). Vrij vertaalt staat hier dus dat die vloek hoe dan ook niet geldt voor degene die God liefhebben en dus ook niet voor ons. Want Jezus heeft voor ons die vloek gedragen aan het kruis.

We hebben niets tegen doctoren en we zijn blij met medische kennis, het is beslist een zegen voor heel veel mensen en ook voor ons. Maar ook de dokter kan niet over ons leven beslissen, dat is in Gods hand. God heeft het program van ons leven in de hemel vastgesteld. Toen de dokter vele jaren geleden tegen ons zei, dat er geen oplossing meer was voor ons kind, ben ik eerlijk gezegd eerst ontmoedigd en verslagen van het ziekenhuis naar huis gereden. Maar onderweg voelde we samen plotseling wat er aan de hand was. De duivel was bezig onze de moed te ontnemen. We zijn gestopt bij een parkeerplaats en we hebben samen in de auto, de macht van de duisternis die ons wilde ontmoedigen, verbroken in Jezus naam. Jaren later kreeg de dokter ongelijk en kwam het toch goed met ons kind. Wat onze Jericho betreft, ik weet het klikt vreemd, maar ik heb figuurlijk gesproken heel wat om de stad heen gelopen, net als Israël deed. Ik heb in mijn gebedskamer rond gelopen, terwijl ik de naam van Jezus aanriep. Ik doe het eerlijk gezegd nog wel. Dan neem ik mijn gitaar mee en ik loop rond terwijl ik de Heer aanbidt. Terwijl ik aan het zingen ben, groeit mijn geloof in de almacht van Jezus, die gezegd hebben 'dat bij God niets onmogelijk is' Lucas 18:27. Tenslotte hebben wij op wonderlijke wijze Gods uitkomst gezien. Misschien is jou probleem ook als een onneembare vesting, net als Jericho. Vergeet niet, de muren van Jericho waren dik en stevig en men had in die tijd geen middelen om die muren te slopen. De poorten waren sterk en afgesloten, onneembaar voor die tijd. Misschien lijkt dat ook zo te zijn met jou probleem, dus net als die stad. We willen je moed in spreken, blijf God vertrouwen voor een wonder. Begrijp me niet verkeerd, als jou wanhopige gevoelens verdwijnen en je weer moed krijgt om door te leven, dan is dat voor ons ook een wonder. Stuur ons gerust een berichtje, we willen voor je bidden, opdat jou geloof in wonderen niet zal verminderen, dat je God ondanks alles mag blijven vertrouwen voor het onmogelijke.

Bemoedigingen-28vanuit Gods Woord

Herinneren doet pijn

Het is waar, pijnlijke herinneringen, bijvoorbeeld uit onze jeugd, kunnen soms grote gevolgen hebben in onze leven. Vaak hebben we dan als volwassenen bepaalde pijnpunten, of je kunt ook zeggen, gevoelige plekken, die bij de minste aanraking weer pijn kunnen doen. We hebben ontdekt dat heel veel mensen hier mee te maken hebben.
Mensen schrijven ons over van alles en het heeft feitelijk vaak hiermee te maken. Ik zelf had er jaren geleden ook last van en ook ik had toen innerlijke genezing nodig. Maar ik moest zelf ook in actie komen. Ik moest naar Jezus toe en Hem vragen mij de kracht te geven, om op te houden achterom te blijven zien. Op een dag las ik in mijn gebedstijd Lucas 9:62, waar kort gezegd staat 'dat je niet je hand aan de ploeg kan slaan, als je tegelijk steeds achterom blijft kijken'. Het betekent als volgt, als je pijnlijke herinneringen hebt, moet niet steeds achterom blijven kijken, want dan kom je gewoon niet vooruit.
Ik heb ontdekt, dat je dan vaak reageert vanuit je pijn. Wat bedoel ik hier precies mee? Bijvoorbeeld: mensen die in hun jeugd vaak onrechtvaardig zijn behandeld door: hun ouders, of op school werden gepest, of vernederd onder vrienden of id., kunnen daar in de volwassenheid nog de gevolgen van ondervinden. Zodra iemand anders, bijvoorbeeld de partner, onbewust iets doet of zegt wat aan vroeger herinnert, kan de pijn weer naar boven komen. Dit leidt soms tot een extreme reactie van verzet en het gevoel je te moeten verdedigen, terwijl dat feitelijk niet nodig is. Onze ervaring is, dat heel vaak een huwelijkscrises deze pijn als diepe oorzaak heeft. De partner herkent het niet en weet niet hoe er mee om te gaan en de problemen verergeren zich. Maar soms kan het ook de andere kant op slaan en ontstaan er gevoelens van minachtig voor zichzelf, onmacht en een algemeen gevoel van mislukking. Dit is in ieder geval zeker niet wat God wil.
Mocht je hier mee te maken hebben, dan is deze bemoediging speciaal voor jou geschreven, want ik zou je zo graag de weg willen wijzen naar genezing. Veel mensen hebben het idee dat de pijnlijke herinneringen die men voelt, voor altijd zullen blijven. Je moet er maar mee leren leven, zo ben je nu eenmaal, anderen moeten jou maar accepteren zoals je bent. Maar dit kan nooit de bedoeling van God zijn, Hij is juist gekomen om dat wat gebroken is weer te helen. Gods volmaakte liefde, is als een kracht die alles wat gebroken en verwond is weer kan helen. Een voorbeeld: al is de prachtige vaas van jou leven, na een val, in duizend stukjes gebroken, Jezus kan jou helpen. Hij kan echt elk stukje weer op zijn plaats terugbrengen en je helen. Jezus kan zelfs de barsten wegnemen, dat betekent dat je zelfs de littekens niet meer zult voelen. Bij mensen is dat onmogelijk, maar bij God zijn alle dingen mogelijk.
Luister maar naar wat God zegt in Jes.61:1-3. In het kort staat in deze prachtige profetie over Jezus het volgende geschreven, ik zeg het even in eigen woorden: 'God heeft Jezus speciaal gezalfd om mensen zonder hoop weer hoop te geven, om geestelijk gevangenen te bevrijden, om treurende te troosten, om je vreugde olie van de heilige Geest te geven in plaats van een rouwkleed, om je een feestkleed te geven in plaats van een neerslachtige geest'.
Wat kan je dan tegen de pijn van binnen doen, die je wellicht nu steeds voelt? Het is echt heel belangrijk dat je er wat tegen gaat doen! Anders kom je er niet van af en zal het ook problemen blijven geven in je relaties met anderen. Het is belangrijk dat je gaat herkennen, dat de pijn uit je herinnering door satan gebruikt wordt. Vaak heb je dat niet door, de vijand heeft ook liever dat het maar verborgen blijft. Als er dus iets gebeurt wat de herinnering bij jou weer aanwakkert, dan kan je reactie regelmatig onterecht heftig zijn. Misschien herken je dat? Praat daar eerlijk over met anderen en bidt daarvoor. Het is belangrijk dat anderen je gaan begrijpen en dat je er zo mogelijk samen mee naar de Heer kan gaan, want die kan je genezen.
We moeten ook leren van het verleden los te komen, want zonder dat is er geen genezing mogelijk, denk aan die man die de hand aan de ploeg slaat en steeds achterom kijkt (Luc.9:62). Een ander voorbeeld. Een patiënt die de wond, die zich net wil gaan sluiten, steeds zelf weer open trekt, zal nooit van de pijn afkomen. Natuurlijk, je kunt dat niet in eigen kracht, maar met de hulp van de Heer is dat wel mogelijk. Paulus kon het ook. Lees maar wat hij schrijft in Filip.3:14 "Maar een ding doe ik: vergetende hetgeen achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen voor mij ligt, jaag ik naar het doel, om de prijs der roeping Gods, die van boven is, in Christus Jezus."
Ik heb me afgevraagd wat Paulus dan zo nodig moest vergeten. Ik zelf denk dat het te maken heeft gehad met alle vervolgingen en alle onrecht die hem is aangedaan. Hij is vervolgd, gegeseld, gestenigd, gevangen gezet in de diepste kerker, onrechtvaardig beschuldigd en ga maar door zo (lees 2Kor.4:7-10). Niet alleen door ongelovigen, maar ook door gelovigen. Daarnaast is hij in de steek gelaten door medewerkers (2 Tim.4;16), juist toen hij hen nodig had. Al deze ervaringen laten hun wonden achter. Dan kun je alleen maar verder, als je van de Heer de kracht ontvangt om de deur achter je te sluiten. Juist daar willen we graag voor bidden.

Er is altijd hoop

Iemand vroeg mij 'kan een kind van God zover afdwalen van de Heer, dat hij of zij tenslotte toch verloren gaat'. Moeilijke vraag, daar moest ik even over nadenken. Nu worden mij wekelijks allerlei vragen gesteld en ik probeer ze altijd zo goed mogelijk te beantwoorden, ik vind het zelfs een zegen het te mogen doen, dus ook nu. Maar nu de vraag die mij gesteld werd, 'kan een kind van God nog verloren gaan?' Ik zei al, ik vind het een moeilijke vraag, maar mijn antwoord is als volgt. Ik denk dat het dus wel kan, maar tegelijk zeg ik … het is bijna onmogelijk, want de liefde van Jezus is de grootste kracht die er is. En een mens die eenmaal die geweldige liefde van Jezus heeft leren kennen, komt er feitelijk nooit meer van los. Hij of zij zal het zich in ieder geval blijven herinneren en ook de Geest van God zal aan ons blijven trekken. Vandaar ook de geweldige doodstrijd die soms plaats kan plaats vinden op het laatste uur van het leven. De duivel laat niet los, maar Gods Geest laat eveneens niet los en geen macht is sterker dan de macht van Jezus, die ook de dood overwonnen heeft.
In Hooglied 8:6 staan die prachtige ontroerende woorden, dat Gods liefde sterker is dan de dood. Dat is nogal wat!! De dood is onverbiddelijk, niemand ontkomt er aan. Vroeg of laat zal deze laatste vijand zoals de Bijbel het noemt, ons inhalen. Er is maar één kracht die nog sterker is dan de dood en die ook de dood heeft overwonnen en dat is de kracht van de liefde van God. Vandaar dat de Bijbel ook zegt, dat zelfs de dood ons niet kan scheiden van de liefde van God (Rom.8:38). Die kracht is instaat ons op te vangen in onze diepste val. Natuurlijk, de zonden brengt ons naar de dood, God zal onze zonden nooit accepteren. Het is niet zo dat God onze zonden door de vingers zal zien, daarvoor is de prijs die Jezus betaalde te hoog geweest. Maar als we onze zonden belijden is er altijd genade, al was ik de grootste zondaar die op aarde rond liep en al was het op het laatste moment van mijn leven, maar ook dan is er genade voor mij.
Maar ook: zelfs al maak je geestelijk gesproken, een diepe val, dan is er nog genade. Ik ben blij met de voorbeelden die de Bijbel geeft van mensen die diep gevallen zijn. David is zo'n voorbeeld. Hij lag te rusten op het dak van zijn huis en de duivel was daar ook. Satan wist precies hoe hij deze 'man naar Gods hart' ten val moest brengen (2 Sam.11). Dat weet hij trouwens bij ons ook. Tenzij we dicht bij Jezus blijven, zullen we vast en zeker in zijn strikken lopen. Maar vergeet het niet, zelfs dan blijft Jezus van ons houden.
David beleed zijn schuld (Psalm 51) en God was hem genadig. Gods liefde is ook als een diepe oceaan waarin Jezus al onze ongerechtigheden werpt. Die oceaan is zo diep dat je er niets meer in terug kan vinden (Micha 7:19). Jezus zal ook nooit ophouden om van ons te houden. God haat de zonden, dat wel, maar Hij heeft tegelijk de zondaar lief en… Hij zal zelfs van ons houden, al zouden we toch naar de hel gaan. Jawel, Hij wil het niet en Hij zal er alles aan doen om ons er voor te bewaren, maar Zijn liefde voor ons veranderd nooit.
Petrus ontdekte dat ook , toen hij zo'n diepe val maakte door Zijn Heiland die hem zo lief had, tot 3 maal toe te verloochenen. Petrus was schuldig, overduidelijk. Als Jezus hem had willen straffen dan was dat volkomen terecht geweest. Iemand zei een poos geleden tegen mij: 'Ik ben ongeneeslijk ziek, maar ik heb het verdiend, dat God mij nu straft met deze ziekte'. Ik zei tegen hem, 'je hebt het verkeerd, God is jou niet aan het straffen. God zegt juist in Psalm 103:10 dat Hij ons niet zal straffen voor onze ongerechtigheden'. Jezus droeg juist mijn straf naar Golgotha. Daarom, iedereen die oprecht zijn zonden belijdt, vind altijd genade. En dat belijden kan heel eenvoudig, door gewoon toe te geven dat je een zondaar bent en dus gezondigd hebt. Dan ontmoeten we een Heiland die ons intens liefheeft en er naar verlangt om ons genadig te zijn.
Petrus vond genade, zoals ik ook… en later nog miljoenen anderen genade zouden vinden. Jezus zocht hem notabene zelf op na de opstanding en vroeg hem alleen maar of hij Hem lief had (Joh.21), dat is alles. Gelukkig hoef je niet eerst volmaakt te zijn bij Jezus, om genade te ontvangen. Je mag gewoon komen zoals je bent en je zult ontdekken dat Hij van je houdt en dat Hij feitelijk al van je hield voordat je tot Hem kwam.
Om nu even terug te komen op de vraag waar ik mee begon. Ik zeg het maar even wat anders. De vraag was 'kan het toch nog verkeerd aflopen met een kind van God'. Mijn antwoord is: 'wat God betreft is dat bijna onmogelijk, Hij zal je niet laten gaan'. Ik geef wel eens het voorbeeld van de groep bergbeklimmers waarvan er één aan de top omhoog gaat. Hij slaat steeds de ijzeren haken in de rots, waar de anderen die hem volgen, alleen maar met de lijn op aan hoeven te haken. Jezus ging ons voor en als je maar steeds aanhaakt, dan gaat het niet fout. Zelfs al doe je een misstap net als David, je valt niet te pletter, je zit namelijk aan de lijn.
Er is maar één mogelijkheid dat het toch nog fout zou gaan dat is als je je zelf los maakt van de lijn. Dan val je wel te pletter. Maar wie doet dat nou, dat doet geen enkele bergbeklimmer!!! Daarom geloof ik dat er altijd hoop is, ook voor jou en voor je onbekeerde partner, of voor je kinderen of... Al lijkt het nog zo fout te gaan, God laat ze niet los, geef het dus niet te gemakkelijk op.

Gods stem horen

Deze bemoediging heeft te maken, met wat ik vanmorgen in de Bijbel heb gelezen. Vandaag las ik uit 1 Kon.19, het verhaal van Elia die wegvluchtte van die goddeloze vrouw Izebel. Een heel mooi en wonderlijk verhaal. Uiteindelijk komt hij bij het gebergte de Horeb terecht en dan kruipt hij in een spelonk. Maar dan roept God hem uit die spelonk tevoorschijn. Er staat letterlijk dat Elia 'een stem' (vers 13b) hoorde die hem uit die spelonk tevoorschijn riep.
Sommige mensen zullen zich nu afvragen, kan dat wel, een mens die Gods stem hoort. Ik weet uit ervaring dat het kan. Ik was jaren geleden geroepen bij een oude vrouw in het ziekenhuis. Ze was al jaren lang alleen en daarom hadden we haar als voorgangers vaak bezocht. Soms ging Diny met haar gitaar en een paar andere weduwen van de gemeenten naar haar toe, om een fijne avond samen te hebben. Samen zingen en bidden, ze genoot er altijd van.
Maar nu lag ze in het ziekenhuis en de dokter dacht dat ze waarschijnlijk de volgende morgen niet meer zou halen. Ik kwam bij haar en zij vertelde me dat ze vreesde om nu al te sterven. Ze wist namelijk, dat ze nog een taak had aan haar kinderen, om hen bij Jezus te brengen. Ik zei haar dat God alle wensen van ons hart kent en tegelijk is ons leven ook in Zijn machtige hand. Die avond bad ik met haar en ik zalfde haar met olie, zoals de Bijbel ons dat leert in Jacobus 5:14 en ik zei haar dat ze niet hoefde te vrezen, maar ook dat alles mogelijk is bij God.
De volgende morgen bezocht ik haar weer. Terwijl ik haar kamer in liep, zag ik haar rechtop in haar bed zitten. Na enige tijd vertelde ze me, in de nacht enkele malen een stem gehoord te hebben. Ze kon niet slapen en plotseling hoorde ze heel duidelijk een stem die tegen haar zei: 'Vrees niet Mijn kind, vertrouw op Mij'. Ze begreep het niet en had op de alarm bel gedrukt en toen was de verpleegkundige gekomen. Die had ze verteld van die stem, maar ja die begreep het ook niet. Maar in de nacht had ze het daarna nog enkele malen gehoord. Later bleek dat ze niet zou sterven, maar dat ze gezond weer naar huis kon. Haar gebed was in die zin verhoord.
Ze heeft daarna nog ruim 9 jaar geleefd. En iedereen die het maar horen wilde vertelde ze steeds weer, wat ze gehoord had in het ziekenhuis. Veel mensen hebben later wel eens stiekem om haar gelachen. 'Hoe kan dat nou, dat zal ze zich wel verbeeld hebben'. En ik moet eerlijk bekennen, ik heb er nooit om gelachen, maar ik heb ook wel eens getwijfeld.
Maar jaren later had ik een vergelijkbare ervaring. Ik moest een zendingsreis onderbreken en naar Nederland terug. Daar kwam ik in het ziekenhuis terecht en ik voelde me er erg ongelukkig onder. Eerlijk gezegd beklaagde ik mijzelf, net als Elia en terwijl ik in een aparte ruimte moest wachten op mijn behandeling, hoorde ik ook een stem. Ik hoorde een hoorbare stem die enkele malen Gods belofte uit Psalm 91:15 citeerde '..en Ik zal in de benauwdheid bij hem zijn..'. Vanaf dat moment werd ik rustig, ik wist Jezus is bij mij, zelfs in deze moeilijke omstandigheden. Gelukkig herstelde ik ook vrij gauw.
Vele jaren later is de oude zuster als nog naar Jezus gegaan. De herinneringsdienst bij de begrafenis van de oude zuster, heb ik zelf nog mogen leiden. Ik sprak eerst tegen de familie en kinderen, die zo vaak gehoord hadden van de oude vrouw, dat ze een stem gehoord had, in die nacht in het ziekenhuis. Ik zei, ik heb er ook aan getwijfeld, maar later wist ik zeker dat ze wel degelijk een stem gehoord had. Want ik heb die stem later zelf ook gehoord. God had ook tot mij gesproken met een hoorbare stem.
Wat ik verder nog gezegd heb, weet niet precies meer, maar het is ongeveer dit geweest. Niet iedereen zal hoorbaar de stem van God horen. God heeft beslist met iedereen zijn eigen aparte manier van communiceren. Alleen God weet precies hoe Hij het beste tot ons kan spreken. Ik heb gehoord van mensen die beelden of visioenen krijgen, anderen dromen, of ze worden heel sterk bepaald bij een Bijbeltekst of Bijbel gedeelte. Anderen horen Gods stem, bijvoorbeeld in hun gedachten, het kan allemaal en nog veel meer.
Maar dit is in ieder geval waar, wat we nooit moeten vergeten, God wil heel erg graag tot ons spreken, maar Hij wacht totdat Hij de gelegenheid krijgt om iets tegen ons te zeggen. Misschien was dat moment in het ziekenhuis wel het juiste moment voor de Heer, om eindelijk mijn aandacht te krijgen, ik weet het niet. Om Gods stem te horen, moeten we eerst in de stilte 'bij' God komen. Wat is dat, 'bij' God zijn? (Psalm 73:28). Het is zoals je 'bij' iemand kan zijn die je liefhebt en je geniet gewoon van elkaars aanwezigheid, zelfs zonder iets te zeggen. Leer zo ontspannen bij God te komen, zoals je thuis met iemand kan ontspannen. Bij God zijn betekent dus, tijd reserveren om echt in de stilte en rust te komen bij God.
Ik weet, ik heb het al meer gezegd, maar ik moet het weer herhalen. Vlucht vandaag even weg uit de onrust van de wereld, de vele geluiden van telefoon, internet en televisie, zoek de rust met de Heer op. Dat zijn de momenten dat God tot je wil gaan spreken, wacht even tot je Zijn stem verneemt. Mensen die tijd nemen om 'bij' Jezus te zijn, ervaren ook Zijn aanwezigheid (Joh.14:21). Met God in contact, dat is heerlijk. Wat een rijk leven.

Bemoedigingen-29 vanuit Gods Woord

100

Ik kan niet bidden

Iemand kwam naar me toe in een samenkomst waar ik preekte en vroeg me om gebed. Ze vertelde me dat ze zich zo schuldig voelde. Ik vroeg haar wat er dan aan de hand was. Ze vertelde me toen dat ze enkele maanden ziek was geweest, ze had in het ziekenhuis gelegen en in die tijd kon ze zich er maar niet toe zetten om de Bijbel te lezen. Ze had het verschillende keren geprobeerd, maar ze kon niets in zich opnemen en zelfs was ze in die tijd een poos opgehouden met bidden.

Het was nu dan wel allemaal voorbij en ze was inmiddels ook weer voorzichtig begonnen met Bijbel lezen en bidden, maar ze voelde zich nog steeds schuldig over de maanden dat ze daar zo'n moeite mee had gehad. Ik zei tegen haar, 'zuster God is niet degene waar u Hem voor aanziet. Hij is niet een strenge meester, die alleen maar bezig is om op te letten dat wij geen fouten maken en als we dat dan toch doen, klaar staat om ons dan te straffen'. Nee, Jezus toont ons een heel andere kant van God. Hij is juist een liefdevolle Vader die ons nooit afwijst, maar waar we altijd weer naar toe kunnen. Denk je eens in, een liefde die dus nooit ophoudt, zelfs al heb je het verknald, Hij blijft van je houden, die liefde is beslist onze redding. Want gestel dat God zou zeggen, genoeg er mee, je hebt je kansen gehad, maanden lang niet gebeden en Bijbel gelezen, nu is het genoeg. Nu ga Ik je straffen, geloof me, dan zou het met heel veel mensen verkeerd aflopen. Nee, God heeft geduld met ons.
Het herstel van Petrus is wel het mooiste voorbeeld van Gods geduld met ons in de Bijbel. Hij had Jezus zoveel beloofd, maar er gewoon helemaal niets van terecht gebracht. Hij verloochende de Heiland keihard 3 keer in het gerechtsgebouw, waar Jezus vastgebonden stond. Steeds zei hij Jezus niet te kennen en bij de derde maal draaide Jezus zich om en zag Hij Petrus in de ogen. Maar ik geloof dat Petrus geen verwijt zag in Jezus ogen, alleen maar liefde (Luc.22).
Ook al heb je maanden geen contact gezocht met de Heer, geen tijd genomen voor gebed, geen aandacht gegeven aan een prediking of zelfs geen tijd genomen voor het lezen van een Bijbeltekst, Jezus houdt van je. Natuurlijk is het niet goed, je hebt geestelijke voeding gewoon nodig, elke dag opnieuw, maar toch verwijt Jezus je niets, maar kijkt ook jou vol liefde aan. Ik moest dit voor iemand heel speciaal nu opschrijven.

Petrus schrijft later in 1 Petr.1:18 dat we niet gered zijn door vergankelijke dingen, niet door zilver of goud. Je kunt je redding ook niet kopen bij God, al kun je een vermogen weggeven aan het werk van God, je wordt er niet door behouden. Al geef je je hele leven trouw tien procent van je inkomsten aan de Heer, je hebt daardoor geen streepje voor bij God.
Je kunt je redding ook niet kopen door iedere dag trouw te bidden en Bijbel te lezen, hoe goed dat ook voor je geestelijk leven is. Toch, ook die goede daden brengen ons niet in de eeuwigheid, maar wel door het bloed van Jezus, wat stroomde uit Jezus wonden toen Hij stierf aan het kruis voor jou. Hij hing daar aan het kruis vanwege Zijn onvoorwaardelijke liefde voor jou en voor mij.
Iemand zei tegen mij, zelfs de keren dat we falen in ons leven, hebben nut voor ons, hoe vreemd dat ook klinkt. Want God doet immers alle dingen medewerken ten goede (Rom.8:28), voor degene die God lief hebben, dus ook ons falen werkt mee. Want in ons falen leren we in ieder geval onze eigen beperktheid zien, zodat we nog meer ontdekken, dat we gewoon niet zonder Jezus kunnen. We hebben Hem nodig en Hij laat je niet los.

Zo liet Jezus Petrus niet los. Petrus had de Heer allang een klein beetje losgelaten. Hij hoefde dat niet meer, dat hij vissers van mensen zou worden. Nee, hij bracht er toch niets van terecht. Hij ging gewoon weer opnieuw gewoon vissen (Joh.21:3), dus net als wat hij vroeger gedaan had. Maar het liep allemaal weer anders dan hij gedacht had. Wat hij vergeten was is dit, een mens die eenmaal in aanraking is gekomen met de liefde van Jezus en Jezus in de ogen heeft gekeken, komt daar nooit meer van los. Petrus ontmoette Jezus weer, maar deze ontmoeting was anders. Deze ontmoeting heeft Petrus leven veranderd. Vanaf die dag zou elke vezel in zijn lichaam het weten, voor de rest van zijn leven, Jezus houdt van mij, ook als ik faal houdt Hij van mij. Hij laat me nooit aan mijn lot over. Met Jezus mag je altijd opnieuw beginnen.

Misschien leef jij al te lang ver van de Heer, dat kan gemakkelijk. Mensen zijn druk, school, werk, gezin, familie, sport, het vraagt allemaal aandacht en tijd. Vraag je af, hoe lang is het geleden dat je langer dan 2 minuten heb gebeden? Maar ik mag je vandaag zeggen, Jezus zal je nooit iets verwijten, je mag gewoon weer opnieuw beginnen en zelfs al lukt het ook vandaag nog niet, dan verwijt Hij je nog niets. Het enige wat Hij je vraagt, is hetzelfde wat Hij wel 3 keer vroeg aan Petrus (Joh.21), 'hou je van Mij'. Hij vraagt het ook aan jou en mij, natuurlijk Hij weet alles al, ook dat je van Hem houdt. Toch wil Hij het weer van ons horen. Zoals twee verliefde mensen het niet kunnen laten om het steeds tegen elkaar te zeggen. Het is juist die liefde die maakt dat je onverbrekelijk verbonden zult zijn en blijven met Hem. Wat een rust, ik ben eeuwig van Hem en Hij is eeuwig van mij (Hooglied 2:16).

101

Een nieuwe tijd

Ik zeg het vaak, Christenen zijn de enige mensen hier op aarde die terecht hoop mogen hebben, op een betere toekomst. Jezus zal op een dag, degene die Hem liefhebben, wegnemen van de aarde, jawel zomaar plotseling. Misschien kijk je er vreemd van op, maar toch is het niet zo vreemd als je de Bijbel kent. De Bijbel vertelt ons bijvoorbeeld van Henoch die dicht bij God leefde en plotseling werd opgenomen in de hemel en ook Elia die notabene met eenhemelse wagen naar de hemel ging. Jezus zelf die plotseling naar de hemel ging, nadat Hij afscheid had genomen van Zijn discipelen en Paulus die korte tijd in de derde hemel was.

Sommige mensen hadden wonderlijke ervaringen, bijvoorbeeld mijn vrouw was jaren geleden zo bezig met de wederkomst van Jezus en de opname van de gemeente, dat God haar een korte blik gaf, in hetgeen straks gaat gebeuren. Ze werd plotseling opgenomen naar de bovenste verdieping van ons huis en zag door een groot raam een enorme schare in witte klederen naar de hemel opgenomen worden. Het is net of de Heer zegt, kijk maar even vooruit, zo ga Ik het doen mijn kind.

Voor mijn vrouw en ik staat het vast, die dag zal er zeker komen. Ik vind het jammer voor alle fanatieke milieu activisten, maar deze wereld gaat voorbij, er komt een nieuwe tijd. In Openbaring 21:5 hoorde de apostel Johannes een stem van Gods troon roepen, 'zie ik maak alle dingen nieuw'. Die stem was Gods stem en de Heer zegt er dan achteraan tegen Johannes, 'deze woorden zijn getrouw en waarachtig'. Eigenlijk wil de Heer zeggen, twijfel maar niet, Ik doe echt wat Ik zeg. Dat zijn woorden van hoop die ook in dat prachtige laatste Bijbelboek, de Openbaring staan.
Ik weet wel in de Openbaring staan niet alleen maar woorden van hoop, er staan ook heel veel oordelen en ja… die komen ook. Wanneer weet ik niet en ik geloof ook dat God ons zal bewaren voor deze tijd. Maar God zal de wereld ook waarschuwingen (Lucas 21:9) en ik sluit toch niet uit dat de rampen die we nu al meemaken, toch waarschuwingen van de Heer zijn.
Sommige christenen willen daar gewoon niets over horen. Zodra er maar een ramp gebeurd, bijvoorbeeld zoals we nu weer meemaken met de pandemie waar we nog midden in zitten, dan haast men zich om te beweren dat het beslist geen oordeel is en dat het gewoon maar een natuurlijk verschijnsel is of zo, waar we nu eenmaal mee te maken hebben. Ik ben bang dat we toch voorzichtig moeten zijn, we kunnen ons immers vergissen. In ieder geval hebben we inmiddels meegemaakt, hoe plotseling het leven kan veranderen, terwijl niemand er echt rekening mee hield.
Gelukkig er is ook nog genoeg om dankbaar voor te zijn. Prijs de Heer, ik ben God dankbaar dat ondanks de corona beperkingen het evangelie door gaat in ons land, gelukkig maar. Er is wel veel veranderd, maar dat is allemaal niet zo erg. Tegenwoordig predik ik op nog veel meer manieren dan vroeger. Dus niet alleen op zondag of in de week, maar ook nog doormiddel van verschillende internet technieken, zoals video en livestream. Zo moet ik voor komende zondag mijn preek vast vooruit sturen, doormiddel van een video, die ik zelf eerder heb opgenomen in huis.
Binnenkort ben ik weer gevraagd om ergens tegen een lege zaal te prediken. De preek wordt dan opgenomen en later uitgezonden. Het is allemaal even wennen, dat geef ik toe, maar ik zeg altijd als het doel maar bereikt wordt. Het evangelie moet gepredikt worden en ik wil er in ieder geval erg graag mee doorgaan, zolang de genade deur nog open staat. Want niemand weet hoeveel tijd we nog zullen hebben, God weet het alleen. Echt waar, ook dat leren we uit de woorden van Jezus, 'op een dag gaat de genade deur dicht', net zoals in de dagen van Noach. God sloot zelf de deur van de ark, lees maar in Genesis 7:16 '..en de HEER sloot de deur achter hen..'. Gelukkig is dat nu nog niet zover, God is de wereld nog genadig. Dank U wel Heer. Die ark is het beeld van Jezus, Hij is onze ark van behoudenis.

Ik ben ook dankbaar dat ik hoor, dat door het uitzenden van de diensten via internet, er meer mensen bereikt worden met het evangelie, dat geeft hoop. Veel mensen die kennelijk normaal geen samenkomsten willen of kunnen bezoeken krijgen nu het evangelie rechtstreeks in de huiskamer en dat heeft een positief effect. Wat en genade van de Heer. Tegelijk moeten we ons ook realiseren, dat niemand weet hoelang deze mogelijkheid voor ons beschikbaar blijft. Ik hoor ook vage berichten van een vorm van censuur door internet. Ik zeg het nog maar een keer, wat ik vooral geleerd heb in de laatste tijd, is dat ook deze dingen plotseling kunnen veranderen.

Ik laat me in ieder geval niet in slaap laten sussen. Plotseling kunnen er dingen ineens anders worden en zitten we er ineens toch midden in. Ik zeg het vast tegen iedereen die het wil horen, op een dag zullen wij er gewoon niet meer zijn, dan zijn we bij Jezus (Lees alsjeblieft even Mat.24:40-42). Niemand hoeft daarover dan nog te treuren, dan breekt namelijk de nieuwe dag aan. Iedereen die dit leest en nog meer, mogen daar straks bij zijn. Het wordt echt feest in de hemel en Jezus zal gaan regeren over deze aarde, wat een tijd. Ik zou het voor geen goud willen missen.

102

Wie belangrijk is

Zoals zo veel mensen kon ik gisteravond, vanwege de extreme warmte wat moeilijk in slaap komen. Dan gaat er van alles door mijn hoofd. Zo moest ik o.a. denken aan de Bijbel gedeelten waar ik de laatste tijd over gelezen en gepredikt had. Ik ben daar nu eenmaal altijd intensief mee bezig.
Afgelopen zondag sprak ik in een livestream dienst o.a. over het dienen van elkaar. Dat kan alleen als ook willen buigen voor elkaar. Ik heb het toen ook nog even over Salomo gehad, die in zijn latere leven zichzelf zo belangrijk vond, dat hij voor zichzelf alleen zo'n bizar grote ivoren troon liet bouwen, met o.a. 12 massief ivoren leeuwen (1 Kon.10:18,19) en nog veel meer. Je moet het maar eens lezen, het is nogal een bouwwerk die troon. Kennelijk had hij die troon nodig om belangrijk gevonden te worden. Persoonlijk denk ik dat hij feitelijk door God was aangesteld en dat hij die troon dus helemaal niet nodig had. Daarbij komt, hij was ook helemaal niet belangrijk, zijn God is alleen belangrijk.

Bij de Heer is maar één belangrijk en dat is Hij zelf. En de Bijbel zegt ook dat Jezus een naam ontvangen heeft boven alle namen. Eens zal ook alles wat leeft moeten erkennen dat Jezus Heer is (Filip.2:9). Maar toch heeft Jezus is Zijn tijd hier op aarde, het ook gehad over mensen die groot willen worden, lees maar eens Mat.20:26. Nu heb ik in die zin een beetje moeite met het woordje groot, ik denk dat we dat misschien wel verkeerd begrijpen. Zou Jezus echt bedoeld hebben wat wij er van maken? Ik denk dat Jezus heeft bedoeld, mensen die groot willen zijn in het dienen van anderen. Als je het zo leest dan begrijp je het ook meteen veel beter. Jezus zegt, als je groot wilt zijn, dus waardevol voor anderen, dan moet je willen dienen. Ik denk dat dit de enige maat is waarin we in Gods ogen groot zijn, als we leren om te buigen om een ander te dienen. Dat is wat…, je moet er misschien even over nadenken om het te snappen.

Als het gaat om dienen, dan dank ik God voor de voorbeelden die ik heb gehad in mijn leven. Die voorbeelden waren voor mij erg belangrijk. Op een van mijn zendingsreizen in Roemenië ontmoette ik iemand, die mij tot een groot voorbeeld is geweest. Ik heb ook vele jaren met hem mogen samenwerken. Hij is een bewogen mens, een apostel, maar vooral een dienaar van God met het hart van een dienaar. Geen man die te koop liep met zijn roeping. Op een dag kwamen we terug van een lange zendingsreis. We hadden uren gelopen over modderige wegen en door de sneeuw, om een gehucht te bereiken. Daar mochten we Jezus brengen bij de mensen en met mensen bidden, dat maakte alles de moeite waard. Maar we waren weer terug en behoorlijk vermoeid. Onze schoenen waren extreem smerig en we hadden ze maar voor de deur van onze slaapkamer neergezet. Maar de volgende dag was ik mijn schoenen kwijt en ik ben opzoek gegaan door het hele huis waar ze waren. Uiteindelijk vond ik ze. Onze broeder had ze in de morgen heel vroeg weggehaald en zat ze op de grond schoon te maken en te poetsen. Ik voelde me een beetje beschaamd, wat een voorbeeld voor mij, hij wilde mij dienen.

Jezus deed ook iets dergelijks. Hij deed een slavenkleed aan, nam water en boog zich om de voeten van Zijn discipelen te wassen (Joh.13). Niemand wilde dat doen, ze voelde zich allemaal te hoog, maar Jezus niet, Hij wilde hen dienen en in dat zelfde gedeelte in de Bijbel kun je lezen dat Jezus tegen hen zei, dat ze Zijn voorbeeld moesten navolgen. Dat is feitelijk de enige keer in de Bijbel dat Jezus dat zo gezegd heeft. Luister goed, Jezus wies ook de voeten van Judas die Hem spoedig daarna zou verraden en Jezus wist er van. Daarom, Jezus is echt de grootste, omdat Hij wilde dienen.

Wij moeten allemaal dienaren worden, willen we tenminste echt iets betekenen bij God. Geestelijk leiders moeten zelfs daarin voorgaan, ze moeten niet heersen maar mensen dienen. Ik besef het voor mezelf ook heel goed, mensen willen meer dan een prediking, ze willen ons hart zien. Feitelijk moeten we nooit uit zijn op eer van mensen. Kijk uit, leiders die zich laten toejuichen zijn gevaarlijk bezig. We moeten vooral niet teveel te koop lopen met alles wat we allemaal gepresteerd hebben voor de Heer. Want dan heeft het meteen al geen waarde meer voor God. Feitelijk moeten we allemaal op een bepaalde manier dienen en voor anderen een voorbeeld zijn. Thuis in mijn huwelijk, bij mijn kinderen en kleinkinderen, op je werk, in de gemeente waar je bij behoor, daar moet je een voorbeeld zijn in dienen. Alleen op die manier verheerlijken we Jezus.

Gods plan was en is altijd, dat Jezus verheerlijkt zal worden door ons en als er iets is in ons leven wat Hem niet verheerlijkt, dan is het niet iets wat van God komt en kun je er beter mee breken. Dit is een belangrijke toets voor alles wat we doen. Zijn we ons er wel voldoende van bewust dat het altijd om Hem gaat en niet om ons?

Het gaat er dus om dat we Jezus centraal stellen in ons leven. Hij moet het centrum van ons leven zijn en Hij zal ook in de hemel nog het centrum van zijn en eeuwig blijven. Je leeft dus niet meer voor jezelf, maar om Jezus te verheerlijken.

God draagt ons als een ouder een kind

God vergeet ons niet, zoals een ouder haar kind niet kan vergeten, zo zal Ik u niet vergeten. (Jesaja 49:15)

Dagelijks steun nodig?

info@evangelisch-nieuws.nl