Bemoedigingen uit Gods Woord

Bemoedigingen-20 vanuit Gods Woord

Goliath leeft nog

Ken je dat gevoel? Het gevoel dat vandaag niets goed gaat, alles loopt mis? Soms zie je het allemaal even niet meer zitten en je ziet als een berg tegen alles op. Heel veel mensen hebben hier wel eens last van en ik beken het eerlijk, ik ook wel eens. Je zou zo graag, geestelijk gesproken, veel sterker willen zijn. Zo iemand die voor niets uit de weg gaat en waar de duivel op een afstand al van schrikt. En ja natuurlijk, heel vaak weet ik me ook heel sterk in Gods kracht, maar soms zit het tegen.

Op zo'n moeilijk moment kom je in geestelijke zin, die Goliath weer tegen. Jawel, in geestelijke zin leeft hij dus nog steeds. Wist je trouwens dat die Goliath die David had verslagen, ook nog 4 broers had (2 Sam.21:22). Die mannen hadden waarschijnlijk dezelfde lengte en waren ook reuzen met 6 vingers en 6 tenen, net als Goliath, moet je nagaan. Maar de Bijbel zegt dat David uiteindelijk ook die andere broers verslagen heeft. Hierin is hij een profetisch voorbeeld van onze Jezus die satan verslagen heeft en dus ook al zijn demonen. Aan het kruis heeft Jezus 'voorgoed' met zijn macht afgerekend. Satan kan nog wel lawaai maken en je proberen te intimideren, maar het stelt echt niets meer voor. Jij bent absoluut sterker door Jezus overwinning en in Zijn naam.

En ja, er waren er meer mensen in de Bijbel die Goliath tegen kwamen. Bijvoorbeeld, Paulus overkwam het ook. Op een moeilijke moment roept hij het uit naar de Heer. Dan heeft Paulus het over een 'engel van satan' die hem met vuisten aan het slaan was (2 Kor.12:7). Het staat er echt zo, een demon probeerde hem knock-out te slaan, volgens mij kan dat ook met woorden of met negatieve gedachten, die als vuistslagen zijn. Volgens mij is dat in geestelijk zin ook een Goliath geweest, of in ieder geval één van z'n broers en we zullen er allemaal mee te maken krijgen.

Er zijn mensen die er zelfs voortdurend last van hebben. Misschien herken je dat ook wel. Bijvoorbeeld, pas hoorde ik het volgende nog. Iemand wil net met een studie beginnen en direct al hoort ze: 'dat lukt jou toch niet' of 'jij kan niet wat die anderen kunnen' al die veroordelende gedachten werkten als vuistslagen. Of iemand denkt door alle kritiek die ze gehad heeft, dat ze geen goede moeder meer kan zijn van haar kind, terwijl daar feitelijk geen reden voor is. Echt, heel veel mensen hebben hier last van en ja… ook christenen. Ik ontvang soms dagelijks van dit soort e-mails.

Wat ik nu ga zeggen is heel belangrijk. Al deze negatieve gedachten zijn feitelijk leugens van satan. God spreekt in de Bijbel beslist heel andere taal. Jij bent kostbaar en waardevol voor God, Hij zal jou nooit laten vallen en met Hem ben je tot heel veel meer dingen instaat, want Hij is jou krachtbron, je hoeft niets in je eigen kracht te doen. Als je dus toch aan die studie begint, waar we het net over hadden, gaat Hij met je mee om je te steunen en met Jezus zul je zeker winnen.

We moeten alleen wel iets gaan leren van David. David liet zich niet afschrikken door de grote muil van Goliath. Ook niet voor zijn grote handen en voeten met 6 vingers en tenen. David wist God aan zijn zijde en dat maakte hem onoverwinnelijk. Lees even de prachtige woorden van die kleine rossige jongen David, zie hem even in gedachten staan voor die kolossale man. Het staat in 1 Sam.17:46 daar zegt hij tegen Goliath "…deze dag zal de Heer u in mijn macht geven en…ik zal u verslaan…".

Vandaag ben ik met dit woord de dag begonnen. Het probleem wat vandaag op je weg komt, kan jou Goliath zijn. Hou in gedachten dat jij sterker bent, je kan het aan, want Jezus staat aan jou kant.

Alles mogelijk bij God

Mensen die geloven in de Bijbel als het onfeilbare Woord van God, geloven automatisch ook in wonderen, dat kan niet anders. De Bijbel spreekt namelijk van het begin tot eind over de God van wonderen, die vol liefde is voor de gebroken mens en die mensen wil genezen, herstellen en vernieuwen. Zowel de profeten in het Oude Testament als de apostelen in het Nieuwe Testament zagen steeds weer dat Gods macht onbegrensd is.
Ik denk zelfs dat God zich verheugt als wij mensen Hem gaan vertrouwen voor het onmogelijke. God beloont zulke verwachtingen heel vaak. Een geweldig voorbeeld is natuurlijk wel Petrus, die op het water wandelde (Mat. 14:29). Toen hij de stap ging wagen, denk ik niet dat hij er lang over heeft nagedacht, hij deed het gewoon en daar heb je dan precies weer het impulsieve in die man, dat was zijn karakter.

Natuurlijk, menigeen zal zeggen het ging toch ook maar bijna fout. De overige discipelen die met hem in de boot waren, hebben waarschijnlijk met spanning zitten kijken, wat die waaghals van een Petrus nu weer aan het doen was. Niemand van hen zou het gedurfd hebben, alleen Petrus. Was het verstandig? Menselijk gesproken niet, nee, natuurlijk niet en daar heb je het dan weer, menigeen zal zeggen… daarom ging ook bijna fout. Maar ziende op Jezus liggen de dingen vaak totaal anders, dan kun je het wagen als Hij je roept. Als je maar op Hem vertrouwt, want Hij laat je niet verdrinken.

Zelfs toen het dus bij Petrus bijna verkeerd ging, was de hand van Jezus daar om hem meteen weer omhoog te trekken. Wat een belevenis, dat gebeurt waarschijnlijk maar één keer in je leven. Mensen die altijd veel zekerheden zoeken zullen waarschijnlijk nooit hun voeten op het water zetten, dan blijf je in de boot, maar je zult ook nooit zo'n wonder beleven, als lopen op water. Dus iets wat normaal gesproken onmogelijk is. Maar als je het voor je ogen ziet gebeuren, dan weet je het weer: bij mijn God is alles mogelijk, wat een les voor de rest van je leven.

God is niet altijd logisch, soms zelfs precies het tegenovergestelde van hoe wij denken. Zo denk ik dat God een voorkeur heeft voor dingen die onlogisch en onmogelijk zijn. Dat ondervond ik zelf weer een keer op een zendingsreis. Ik had voor de zoveelste keer weer problemen met de voorband van onze bus. Ik weet niet of je je het kan voorstellen wat dat voor ons betekende, je staat daar dan met een volgeladen bus en als je pech hebt is er in de verre omtrek geen garage te bekennen, dus dan heb je echt pech. Daar komt nog extra bij, soms heb je ook nog geen bereik met je mobiele telefoon. Inmiddels was dus het probleem met die voorband voor ons een noodsituatie geworden. We zagen er ook vreselijk tegenop om de bus weer leeg te moeten halen. Maar mijn vrouw en ik realiseerde ons dat we God hebben die machtig is ons te helpen. Dit was bij uitstek het moment waarop God ons Zijn kracht wil tonen. We hebben toen iets gedaan wat voor sommige mensen vreemd zal zijn. Ik heb eenvoudig mijn handen op die band gelegd en we hebben er samen voor gebeden in Jezus naam.
Daarna hebben we ruim 2500 km naar huis gereden en helemaal geen problemen meer gehad. Het probleem kwam pas weer terug toen we al veilig thuis waren. Mijn vrouw en ik weten het zeker, dat is de macht van onze God van wonderen. De God die wij dienen.

Juist wat onlogisch en onmogelijk is kan God doen, zodat iedereen zal moeten erkennen dat Hij alleen het tot stand heeft gebracht. Hij vraagt je alleen maar het met Hem te wagen. Ik weet niet waar jij vandaag, of al langer tegenaan loopt. Misschien is het ook voor jou tijd om uit de boot te stappen en God te vertrouwen voor een wonder.

Abba Vader

Onze God doet er alles aan om ons duidelijk te maken wie Hij wil zijn voor ons. Zo vinden we in de Bijbel verschillende teksten dat God onze Vader wil zijn, een Vader die zich over ons ontfermt en ons niet wil veroordelen (Psalm 103:10-13). Maar Jezus heeft ons wel in het bijzonder laten zien dat God als een Vader voor ons wil zijn. In Joh.1:18 staat dat Jezus ons de Vader heeft doen kennen, of geopenbaard, dus de bedekking weggenomen.
Nu zijn er beslist mensen die moeite hebben met het begrip Vader, gewoon omdat men zelf geen goed Vader beeld heeft. Als je thuis om welke reden dan ook, geen goed voorbeeld van een vader hebt gehad, dan is het moeilijk om te vatten wat de Bijbel precies bedoeld als God zegt dat Hij je Vader wil zijn. Het gaat natuurlijk om de intieme relatie die normaal een vader met zijn kind kan hebben. Maar soms is er een heel genezingsproces nodig, om als kind dichterbij dat Vader-gevoel te komen. Toch kan Hij je ook daarin genezen.

Zoals gezegd, Jezus openbaarde ons de Vader. Ik ben er van overtuigd dat toen Jezus Zijn discipelen het beroemde gebed, het 'Onze Vader' leerde (Mat.6:9), dat dit echt heel nieuw voor hen was. God als je Vader was onbekend voor hen. Zij kende God alleen van de wet, van de bliksem en de donder die neerdaalde op de berg, als God met Mozes sprak (Ex.19:16). Zij kende God alleen van 'Gij zult…'. Maar Jezus kwam, Hij had het over de Vader, wat een verschil. Sommige mensen kennen God nog steeds alleen van de wet. Ze denken dat het evangelie en lijst met regels is waar je je aan hebt te houden en anders komt er straf. Maar ik kan het wel uitroepen, dat is niet zo. Het evangelie raakt je hart aan en verandert je van binnen, vanuit die hartsrelatie ga je je Vader ook gehoorzamen, dat is heel iets anders.

Later spreekt Paulus over dat prachtige woord 'Abba Vader' (Rom.8:15). God heeft vele namen, maar hier heeft Paulus het over 'Papa'. Ja echt, Abba is een Aramees woord en het betekent dat gewoon. Het is de naam van 'Vader' op een intieme manier, zoals papa dat ook is. Dat zeg je dus alleen als er sprake is van een liefdevolle relatie. En God wil jou Vader zijn en zeker niet je rechter, net zo goed als een liefdevolle ouder niet klaar staat om je kinderen te bestraffen, nee, natuurlijk niet.

Jawel, kinderen maken fouten, net zoals we dat allemaal nog doen. En ja, je moet ze opvoeden, zo nodig corrigeren, maar dat is iets anders dan veroordelen. We hebben allemaal soms liefdevolle correcties nodig, maar geen oordeel. Maar als je dat nu nooit gekend hebt in je eigen kinderjaren, dan is het moeilijk voor je om je dat voor te stellen.

Een vader is zorgzaam, dat is God als geen ander. God wil voor je zorgen en laat je in ieder geval nooit aan je lot over. Een vader is benaderbaar voor zijn kinderen. God is zeker benaderbaar, je mag bij Hem binnen lopen dag en nacht. Hij heeft tijd voor je, zoals een goede vader tijd zal maken voor zijn kinderen. Een vader bemoedigt zijn kinderen, je vernedert ze niet of duwt ze naar beneden, nee je tilt ze op en moedigt ze aan. Dat doet ook God, Zijn Woord is vol van aanmoedigingen, lees maar (Jes.43:1-4) 'jij bent van Mij…' '…wees maar niet bang want Ik ben bij jou…' '…jij bent kostbaar..' .
Een vader omarmt zijn kinderen, liefkoost zijn kinderen, vertelt ze dat hij van ze houdt. God doet dat, wees vandaag even stil voor God en vraag Hem om het nog eens tegen je te zeggen. Hij wil het in je oor fluisteren, '..mijn kind Ik hou van je..'. Natuurlijk zal Hij ons ook zo nodig corrigeren, maar altijd in liefde en je weet het en je voelt het… mijn Vader houdt van mij en ik mag altijd weer terugkeren naar Hem, hij vergeeft mij. Vandaar ook dat Jezus dat prachtige verhaal vertelde van de verloren zoon (Lukas 15). Jezus openbaarde ons de Vader.

Bemoedigingen-21 vanuit Gods Woord

Niet verliezen

Johannes, één van de discipelen van Jezus, schreef in zijn brieven steeds over de liefde van Jezus. Het evangelie wat hij schreef zit ook vol met aanwijzingen over de liefde van God. Luister maar 'Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn Zoon gaf om ons te redden' (Joh.3:16).
Ondanks zijn liefde voor Jezus, wordt Johannes op hoge leeftijd verbannen naar een rostachtig eiland Patmos, waar je echt alleen bent, niets groeit er, een eenzamere plek is er niet op aarde. Het wordt stiller om hem heen, je bent daar letterlijk aan je lot overgelaten. Hoe moet je je voelen als je dat overkomt? Zou je je niet gaan afvragen waar je dat toch aan verdient hebt. Op zo'n moment is het moeilijk om het plan van God met je leven te zien.

Maar de oude apostel had daar een bijzondere ontmoeting met Jezus. De Heiland opende voor hem een prachtig vergezicht, hij zag Jezus en… mocht vooruit zien, naar onze toekomst. In Openbaring 1 staat het er maar zo eenvoudig, maar het is heel bijzonder: '..en toen ik Hem zag..' (vers17) en ook '..Hij legde Zijn rechterhand op mij..'.
Wat een ervaring, als Jezus zelf naar je toekomt en Zijn hand op je schouder legt. Straks zal ik het ook meemaken, ik bedoel, dat Hij Zijn hand op mijn schouder zal leggen, op de dag dat ik Hem zelf zal ontmoeten. Maar het is een bijzonder voorrecht als je als mens dat nu al, dus tijdens je leven mag meemaken, net als Johannes.

Als je je Johannes later had kunnen vragen of hij de tijd dat hij verbannen wat, had willen missen, dan zal hij vast en zeker zeggen, nee, dat had ik zeker niet willen missen. Want daar had hij de mooiste tijd van zijn leven. In ons leven is het vaak niet anders, op het moment zelf snapt je niet waarom God bepaalde moeilijke omstandigheden toelaat, maar er is een doel, je ziet het alleen nog niet, maar straks trekt de mist op en dan zie je het duidelijker.

Ik moet even denken aan mensen die van bergbeklimmen houden. Ik heb het in mijn leven wat dat betreft, nooit verder gebracht dat het beklimmen van wat heuvels op een zonnige vakantie dag. Niet te vergelijken met wat sommigen mensen allemaal doen. Maar ik moet er toch even aan denken. Voordat je boven op de top bent, moet er meestal nog heel wat gebeuren. Vooral als de bergwand steil is en glad. Sommige mensen geven nergens om, ze kijken gefascineerd naar de top en zien niets anders en gaan gewoon door. Als je nog bezig bent is je uitzicht ook maar beperkt, als je pech hebt zie je alleen de steile bergwand voor je. Maar… als je eenmaal op de top bent,… stel je voor, je klimt net de laatste meters tot je eindelijk boven bent. Dan begint het echte genieten, je hebt een wijds uitzicht aan alle kanten. Je ziet de prachtige natuur, hier heb je het voor gedaan.

In ons leven kan het ook best wel eens moeilijk gaan. Misschien heeft Johannes zich ook wel eens afgevraagd, waarom Heer? Ik heb mijn best voor U gedaan, ik heb U lief boven alles. Waarom moet ik verbannen worden op zo'n eenzaam eiland. Het staat niet zo in de Bijbel, maar ik kan me er best wat bij voorstellen. Maar er was toch een doel en wij weten dat nu, want we hebben nu dat prachtige laatste Bijbelboek, Openbaring. God wilde hem dingen openbaren, waarvoor Hij hem alleen wilde hebben. God maakt geen fouten, Hij weet het doel van alles.
Nog even over die bergbeklimmers. Ik zag een groep bergbeklimmers die langs een steile rotswand naar boven klommen. Eén gaat er voorop gaat. Iedere keer als hij een paar meter naar boven is geklommen, slaat hij een stalen pen in de rotswand. De rest van de groep komt achter hem aan. Het enige wat die steeds moeten doen is, 'aanhaken'.

De strik

In de Psalmen lezen we over vogelvangers (lees Ps.91:3 en 124:7). Satan wordt voorgesteld als zo'n vogelvanger. Een vogelvanger zet zijn net uit met wat voer erin. Aan dat net zit een strik, waar zo'n vogel dan in terecht komt. Satan heeft demonen en overige satanische machten tot zijn beschikking om vallen en strikken uit te zetten om ons te grazen te nemen. Hij zit achter je aan en zijn bedoeling is om je in zijn strik te krijgen.
Veelal beseffen we het niet, maar er is een oorlog gaande, in de onzichtbare wereld en het gaat om ons. Satan wil zijn prooi terug roven en dat doet hij op een bijzondere knappe manier. Zo'n vogelvanger heeft geleerd om een vogel te lokken door het geluid, wat zo'n vogel maakt, na te doen. Op die manier komt zo'n vogel dichterbij en denkt een soortgenoot te ontmoeten. In plaatst daarvan beland de vogel in het net.

Stel je dan eens voor, je bent als een kleine vogel die verstrikt zit in een net van zo'n vogelvanger. Je ligt daar hulpeloos, je hart bonst in je keel door angst, je kleine vleugeltjes klapperen tegen het net, maar het mag allemaal niet baten. Hoe meer je worstelt, hoe meer je gehavend en gekneusd wordt. Vol angst begin je het uit te schreeuwen maar ontsnappen is onmogelijk. De laatste tijd schrijven ons steeds meer mensen, die op één of andere manier een demonische gebondenheid ervaren, ze zitten net als die vogel in de strik. Vandaar deze bemoediging, ik wil je iets vertellen wat je kan helpen.

Vergeet niet, een demonische gebondenheid is altijd een ernstige hindernis om tot een nauwe relatie met Jezus Christus te komen. Er dringen zich vaak allerlei negatieve gedachten en gevoelens op, die je niet wil en die men maar moeilijk kan stoppen. Minderwaardigheid gevoelens, gedachten van afwijzing, faalangst. Zo'n gebondenheid houdt ons vast in een negatieve spiraal, je zit in de strik. Maar er is een God die klaar staat om je te redden van die strik. In Jesaja 61:1 lezen we een profetie over Jezus, die gekomen is om gevangenis deuren te openen. Zo'n strik is als een gevangenis.
Denk niet dat satan je ooit zelf los zal laten. Iedereen die door satan wordt gevangen genomen, heeft altijd levenslang bij hem. Als je er niets aan doet laat hij je nooit meer los. Men zegt wel, de duivel is een gevangenbewaarder die zijn gevangenen nooit vrij naar huis laat gaan. Bij de wereldse rechtbank kun je een lange gevangenis straf krijgen, maar levenslang kan feitelijk niet in ons land. Op een dag ga je dus toch naar huis, bij satan echter nooit.
Maar de Bijbel zegt dat Jezus kwam om de werken van satan te verbreken (1 Joh.3:8). Jezus heeft in feite satan zijn macht al definitief ontnomen en satans gevangenen vrijgelaten. Dat is dus al gebeurd. Vanaf die dag mag je dus vrij zijn, de deur van je cel is los of anders gezegd, de strik is los. Je mag vrij zijn, voel maar aan je cel deur, je mag naar buiten. Satan heeft geen recht je langer vast te houden. Maar er is ook een waarschuwing, Paulus zegt in Gal.5:1 "..laat je niet opnieuw een slavenjuk opleggen..". Als de satan de kans krijgt probeert hij het opnieuw.
Hou er rekening mee dat satan zich dus nog niet zomaar gewonnen zal geven. Maar geen macht uit het rijk der duisternis kan voor Jezus standhouden. Hij heeft hen ontwapend aan het kruis en over hen gezegevierd (Lees Kol. 2:14-15). Zodra de duistere machten aangesproken worden in Jezus naam, beginnen die demonen angstig te worden en te vluchten. Satan weet heel goed dat hij verslagen is. We moeten de duivel het alleen wel aanzeggen en hem gebieden los te laten. Lees Col.1:13 "Hij heeft ons verlost uit de macht der duisternis…". Door Jezus kracht kan dus elke invloed van de boze in ons leven teniet gedaan worden.

Gods plan

Mijn wens is wat ik ook aan de Heer gevraagd heb, 'dat ik tot de laatste dag van mijn leven Jezus mag blijven dienen'. Denk niet dat het altijd goed ging met ons in de jaren die achter ons liggen. We hebben natuurlijk ook heel wat tegenslagen gekend. Maar ondanks dat zijn we gezegende mensen. Je kunt wel zeggen vanaf de dag dat ik vele jaren terug, Jezus toe liet in mijn leven. Vanaf die dag ben ik onafscheidelijk met mijn Heer en Heiland en Hij met mij. Ik heb ook ontdekt dat God mij al op het oog had, voordat ik tot bekering kwam, ja zelfs voor mijn geboorte. Begrijpen doe ik het niet, maar God zag mij al toen ik nog in de schoot van mijn moeder was, dus toen ik nog van niets wisten. Toen ik nog een embryo was, wist God al van mij. Tegenwoordig kan men met echo apparatuur de baby zien in de baarmoeder, maar God heeft dat soort apparatuur niet nodig. Hij zag mij al voor mijn geboorte. Lees daarvoor ook dat prachtige hoofdstuk Psalm 139. In vers16 van dat hoofdstuk staat dan zo mooi "uw ogen zagen mijn vormeloos begin". Zo was het met mij.

En deze machtige God had toen zelfs al een plan klaar liggen voor mij leven. Het is te bizar voor woorden, je verstand kan het niet bevatten, ook de wetenschap kan er helemaal niets mee, maar het is gewoon het Woord van God. God riep Jeremia, om Hem als profeet te gaan dienen en God zegt letterlijk tegen hem, in Jer.1:5, 'nog voordat je gevormd werd in de schoot van je moeder kende Ik je al en toen je geboren werd, heb ik je direct voorbestemd om een profeet te zijn'. God had al een toekomst plan voor hem en ik geloof dat dit niet alleen zo was voor Jeremia, maar ook voor mij. Jezus had al een plan klaar liggen voor mij, voordat ik werd geboren. Wat ook zo mooi is, de Bijbel zegt, dat God het werk wat Hij eenmaal begonnen is zal voleindigen, Fil.1:6. Dat betekent dat God net zolang aan mijn leven wil werken totdat hetgeen Hij in gedachte heeft, werkelijkheid is geworden. Hij geeft het niet op.

Om dat nog eens duidelijker te maken aan Jeremia, bracht God hem in de werkplaats van een pottenbakker. Hij zag daar dat de man bezig was een vaas te maken. De vormeloze klei substantie stond op de draaischijf van de man en werd snel rond gedraaid. Jeremia zag hoe de vaardige handen van de pottenbakker de vaas steeds meer vorm gaf. Het werkstuk leek bijna af, tot er een oneffenheid zichtbaar werd waaraan de pottenbakker niet voorbij kon gaan. Je zou zeggen genoeg reden om het werk weg te gooien en opnieuw te beginnen met een nieuwe klop klei. Maar God wilde Jeremia iets laten zien van Zijn karakter. God geeft het niet op, maar Hij begint opnieuw. Weer het proces van kneden en vormen, uiteindelijk wordt de vaas in al zijn prachtige vormen zichtbaar, precies zoals de hemelse pottenbakker het in Zijn gedachten had.
Vandaag wil ik het tegen iedereen zeggen die dit leest. God kende jou al voor je geboorte en Hij heeft een plan voor je leven, waar Hij nog steeds mee bezig is. Hij geeft het niet op, ook al lijkt het fout te gaan. Dat is met mij ook zo vaak het geval geweest, maar Hij begint zo nodig weer opnieuw met je.
Je bent dus niet mislukt, misschien denk je dat maar het is gewoon niet waar. De hemelse pottenbakker kan uit een totaal mislukt werkstuk toch iets moois maken. Misschien dat je opnieuw door een proces van kneden moet, maar vergeet nooit dat het de handen van de pottenbakker zelf zijn, die aan jou leven werken. Dat zijn de handen van Jezus die voor jou doorboord zijn aan het kruis van Golgotha, vandaar dat het handen van liefde zijn. Ik heb het vandaag opnieuw tegen de Heer gezegd, 'Jezus ik hou van U en ik dank U dat ik zeker mag weten dat U het werk zult afmaken, wat U bij mij begonnen bent". Je mag mij schrijven: info@evangelisch-nieuws.nl

Bemoedigingen-22vanuit Gods Woord

Spijt

Je bent christen, je hebt Jezus lief, maar je hebt toch iets gedaan wat je niet had moeten doen, bijvoorbeeld je hebt een halve leugen verteld. Je kunt wel zeggen dat het de meeste mensen wel eens overkomt. Ik denk dat feitelijk halve leugens niet bestaan, in die zin is er gewoon geen grijs, het is waar of het is niet waar. Maar heel veel mensen gaan daar wel de mist mee in.
Abraham uit de Bijbel ging ook de fout in met zo'n halve leugen. Hij had een mooie vrouw en was bang dat de Farao hem zou doden, om hem zijn vrouw af te nemen. Toen bedacht hij een list. Abraham was eigenlijk met zijn halfzuster getrouwd, dus liet hij aan Farao weten dat Sara zijn zuster was en dus niet zijn vrouw (Gen.12:13). Het was dus half waar en daarmee dacht hij, was hij veilig. Het kon hem minder schelen dat Sara zijn vrouw eventueel naar die Farao moest en dat verwondert je toch wel. Maar God keurde het in ieder geval niet goed en kwam zelfs tussenbeide. God verafschuwt dus halve leugens. Toch komt het nog steeds veel voor, ook onder de christenen van nu.
Maar mensen die wedergeboren zijn, voelen meteen dat het niet in orde is wat ze doen. Als het goed is heb je ook spijt en berouw van ieder zonde. Gelukkig hebben we een barmhartig en genadige God, die vergeeft, reinigt en de relatie weer wil herstellen (1 Joh.1:9). Als je maar eerlijk bent tegenover God, dan is er altijd genade voor je.
Maar er zijn ook zonden of foute beslissingen met enorme gevolgen, waar je later spijt en zelfs berouw over kan hebben. Je hebt de behoefte het terug te draaien, maar dat kan niet altijd. Spijt kan je over van alles hebben: over je relatie, je partner, over een baan die je hebt aangenomen of die je juist hebt laten schieten, over een dure aanschaf die je hebt gedaan en waarvoor je geld hebt geleend. De gevolgen kunnen zijn dat je jaren lang een schuld moet afbetalen. Mensen schrijven ons soms hierover.
Mijn vrouw en ik hebben ook fouten gemaakt en daarom begrijpen we dat heel goed. Jaren geleden kochten we iets met geleend geld en we wisten gewoon dat we een fout maakte. God maakt het ons bekend. Maar we deden het toch en later hadden we daar ook de nare gevolgen van. Maar we hebben ook ondervonden dat je ook dan naar Jezus mag, Hij laat je niet in de steek, ja… zelfs al is het je eigen schuld. Jona is daar zo'n prachtig voorbeeld daarvan. Die man maakte ook fouten, hij was God ongehoorzaam. God zei dat hij naar Ninevé moest gaan, om die stad te waarschuwen voor het oordeel wat ging komen. Maar Jona had geen zin in zo'n opdracht. Ik weet niet wat hem bezielde, misschien had hij helemaal niets met de inwoners van die goddeloze stad Ninevé. Mogelijk was hij bang dat ze hem zouden bespotten en uitlachen. Maar, God had het tegen hem gezegd, dan zou je toch moeten gehoorzamen.
Iemand schreef mij dat God haar gezegd had, dat ze de relatie die ze had moest uit maken. Maar ze deed het niet en jaren later moest ze toegeven dat ze een fout had gemaakt. Natuurlijk is dat vreselijk, dan heb je vaak spijt en de gevolgen zijn vaak enorm.
Jona kwam door zijn ongehoorzaamheid in een storm terecht en uiteindelijk op de bodem van de zee, waar een grote vis hem opslokte. Wat voor een zeemonster dat geweest moet zijn is feitelijk niet belangrijk. Bij God is immers alles mogelijk. Daar in de maag van dat zeemonster kwam Jona tot inkeer, hij moet een enorme spijt gehad hebben van zijn daden.
Maar wat nu. Er is geen ontsnapping meer mogelijk. Maar Jona begon in die benarde situatie tot God te roepen. Luister maar even naar Jona 2:1,2 '…Jona bad tot de HERE, zijn God, uit het ingewand van de vis. Hij zeide: Ik riep uit mijn nood tot de HEER en Hij antwoordde mij; …, Gij hoorde mijn stem'. Die laatste woorden dat God hem hoorde, vind ik fantastisch. God hoorde zelfs de stem van Jona in de diepte van de zee. Als je het verhaal kent dan weet je dat Jona toch weer uit die vis komt. God sprak eenvoudig tot die vis en dat dier gehoorzaamde God. Mooi hé. God kan zelfs tegen de omstandigheden waar je nu in gevangen zit spreken en waar eerst geen uitweg was, is plotseling wel een uitweg.
Nog even. Je mag toch naar Jezus gaan en Hij veroordeelt je niet. Hij is machtig je uit te helpen en je te herstellen. Probeer het maar, ik heb het ook gedaan, ik weet dat het werkt. Je mag me weer schrijven: info@evangelisch-nieuws.nl

Vrees

Er zijn dagelijks nogal wat mensen die ons schrijven en we sturen ook iedereen een antwoord. Al is het wel zo dat sinds de corona problemen er zijn, mijn mailbox dagelijks vol loopt met waarschuwingen en goed bedoelde adviezen van mensen, over de crisis waar we in zitten. Sommige mensen zijn kennelijk elke dag bezig met corona en zien overal valstrikken en complotten en willen ons waarschuwen. Eerlijk gezegd hebben we soms het gevoel dat het wat teveel wordt.
Vanmorgen werd ik wakker en de Heer gaf mij direct een tekst uit de Bijbel, namelijk uit 1 Petr.5:7 waar staat dat Petrus ons zegt, dat we al onze zorgen en angsten over moeten geven aan Jezus, 'want Hij zorgt voor ons'. Geweldig, wat een geruststelling Jezus zorgt voor mij, ik heb God er voor gedankt. Maar dan volgt na deze tekst nog een ander woord namelijk uit vers 8, wat er direct mee te maken heeft. Petrus waarschuwt dan voor de duivel, die er op uit is om ons te 'verslinden'.
Vandaag wil ik je bemoedigen maar ook waarschuwen. De duivel kan met goedbedoelde waarschuwingen bij je komen en in deze tijd in het bijzonder over de pandemie waar we mee te maken hebben. Maar voor dat je het weet gebeurd er iets waar je helemaal niet op gerekend hebt, namelijk je wordt besprongen door een demon van vrees. We hoorde van een gezin waar nu de angst in huis regeert. Men kan ook over niets anders meer praten en is argwanend ten aanzien van iedereen die er mee te maken heeft.
Vrees brengt een mens in een soort gevangenschap. Sommige mensen krijgen nerveuze spanningen in het huwelijk en gezin, die hen belemmeringen normaal te functioneren of te denken. Ik moet je zeggen, vrees is nooit gewoon maar het komt altijd uit het rijk van satan.
Ook bij elke verandering zijn er mensen die angstig worden. We zagen het dit jaar aan het begin van de corona crisis, hoe mensen massaal gingen hamsteren, uit vrees voor hetgeen ging komen. Stel je voor iets te kort te zullen komen. Het gevolg was dat mensen massaal veel te veel dingen gingen kopen en met volle winkelwagens de supermarkt uit kwamen.
Feitelijk moeten we als kind van God iedere situatie die verandering of onzekerheid geeft zien als een test van ons geloof en vertrouwen in de levende God. De Heer sprak onlangs tegen mij door Psalm 125:1 'Wie op de Heer vertrouwt is als de berg Sion die niet wankelt en altijd blijft'. Zo'n berg krijg je echt niet van z'n plek, wat er ook gebeurd, al storm het nog zo hard. De Heer wil dus dat ik zo zal zijn. Laat je dus vooral niet bespringen door een geest van vrees, want ze bestaan echt.
Vandaag moest ik speciaal denken aan het volk van Israël die stonden voor een gehele nieuwe tijd die ging komen. Ik probeer het me even voor te stellen. Ze hadden een zware reis achter de rug, dwars door een hete woestijn. Het was moeilijk geweest, iedere dag zand, hitte, eindelijk waren ze aangekomen. Ze wisten het, aan de overkant van de Jordaan ligt het land waar ze naar uitgezien hadden. Mozes stuurde 12 verspieders uit om het land eerst maar even te bespieden. Was het echt het land waar ze naar uit zagen. En de verspieders kwamen inderdaad terug met geweldige berichten, een overvloedig land, alles waar ze over gedroomd hadden was er.

Maar toen gebeurde het, een demon van vrees besprong ze. De verspieders hadden namelijk ook de bewoners van dat land gezien en dat waren voor hen reuzen. Geen mensen die je zo maar even kon wegjagen. De moed zonk ze in de schoenen en die geest van vrees kreeg ze te pakken. In Numeri 13 en 14 kun je lezen over deze geschiedenis. Van de 12 verspieders waren er slechts twee die ondanks de reuzen God bleven vertrouwen. Van de anderen 10 staat geschreven dat ze zich 'klein als sprinkhaan' voelde in vergelijking met die reuzen die daar woonde.

Dat is nu precies wat die demon van vrees doet, hij intimideert je. Je bent dan geneigd je probleem veel groter te zien als dat het werkelijk is. Natuurlijk moeten we voorzichtig zijn en ons beschermen als het kan, maar wat kunnen we meer doen dan dicht bij Jezus leven en ons leven in Zijn hand leggen. Ik heb die demon van vrees weggestuurd in Jezus naam, mijn vrouw en ik hebben zelfs samen ons huis gereinigd in Jezus naam. We maken ons ondanks alles geen zorgen, Jezus zorgt voor ons.

Vergeten groep (1)

Ik wil een bemoediging schrijven, speciaal voor een soms vergeten groep mensen. Ik doel op mensen die ziek zijn en na gebed om genezing nog geen verandering hebben gezien. Misschien ben jij dat wel die dit nu leest, dan heb ik dit mogelijk speciaal voor jou geschreven. Wellicht is er zelfs al verschillende keren voor je gebeden, zonder merkbaar resultaat. Er is in ieder geval geen reden om je schuldig te voelen en laat je ook geen dingen aanpraten, als dat je geen voldoende geloof zou hebben of dat God jou straffen om welke reden dan ook, want dat is niet zo. Als dat zo zou zijn, dan moeten we allemaal gestraft worden, want we maken allemaal nog fouten. Mensen schrijven ons hierover en daarom deze bemoediging. Laat dit in ieder geval nooit van je roven, God is toch een goede God, die nog steeds wonderen doet en ook jou intens liefheeft. Het is ook niet zo dat mensen die in Goddelijke genezing geloven, niet ziek kunnen worden, daar zijn genoeg voorbeelden van. Waarom het gebeurt is moeilijk, daarvoor heb ik niet altijd pasklare antwoorden. Ik weet alleen maar dat de Bijbel zegt, dat God bij je is, juist in het dal van duisternis. In Psalm 23:4 zegt God dat Hij bij je zal zijn in dat dal en je vertrooster wil zijn. Hij wil dus ook je vertrooster zijn als het wonder nog uitblijft, ook dat Gods grote liefde voor jou. Jawel, het kan je gewoon overkomen, je wordt ouder en je krijgt bijvoorbeeld problemen met je ogen. Waarom zeg ik dit, mijn vrouw moet binnenkort een oogoperatie ondergaan, daar hebben we ook voor gebeden, sterker nog, daar bidden we nog steeds voor. Nu geloven wij nog steeds in de genezende kracht van Jezus en daarom bidden wel ook altijd met alle zieke en verwondde mensen die ons om gebed vragen. We hebben ook vele wonderen gezien op gebed en daarom twijfelen we er niet aan. Jezus geneest ook nog vandaag en Hij doet ons steeds opnieuw verbaasd staan. Als je deze bemoediging nu leest en je bent ziek, dan mag je ons een berichtje sturen, we bidden graag voor je genezing. Maar het is niet waar, dat christenen die naar de dokter gaan met een lichamelijk probleem, per definitie geen geloof in Gods kracht hebben. Laat je wat dat betreft niets wijsmaken en je vooral geen schuldgevoel aanpraten. Integendeel, de medische vooruitgang is Gods genade voor ons en we mogen daar dankbaar gebruik van maken. Laat ons beseffen dat we in een gebroken wereld leven, waarin alles nog onvolmaakt is. Daarbij komt dat we ook gewoon lichamelijk, langzaam maar zeker achteruit gaan. We blijven nu eenmaal niet eeuwig jong, onze krachten nemen af. Dat is een volkomen natuurlijk proces, waarbij het ook beslist normaal is dat een mens wel eens wat kan gaan mankeren en zelfs medische hulp nodig heeft.
Er zijn mensen die geloven dat het 'altijd' de wil van God is dat wij hier op aarde lichamelijk gezond zijn en dus altijd genezen zullen als we ziek zijn. Dit zou zelfs ons 'recht' zijn op grond van het offer van Christus. Natuurlijk mogen we altijd bidden om genezing en God zal ons ook vele malen horen, maar… toch niet altijd, want anders zouden we ook niet meer naar lichaam sterven. Laat ons ook beseffen dat de lengte van ons leven, Gods genade-tijd aan ons is. Met andere woorden, lang en gezond te mogen leven is geen 'recht' wat we hebben. We kunnen God dus niet ter verantwoording roepen als het anders gaat als dat we zouden verlangen. Paulus heeft het over ons lichaam wat achteruit gaat en hij zegt dan dat we vooral de moed niet moeten verliezen. Luister naar wat hij zegt in 2 Kor.4:16-18 "Daarom verliezen wij de moed niet; maar hoewel onze uitwendige mens achteruit gaat, zo wordt nochtans de inwendige vernieuwd van dag tot dag….".

Mensen vroeg ons… maar hoe staat het dan met Jezus offer op Golgotha, die zowel voor onze ziekten als voor onze zonden stierf (Jes.53:4)? Het antwoord op deze vraag is duidelijk: Straks komt Jezus weer en zal Hij ons 'vernederd' lichaam, veranderen zegt de Bijbel. Lees Filippenzen 3:21 "Die ons vernederd lichaam veranderen zal, zodat het aan zijn verheerlijkt lichaam gelijkvormig wordt". Dit zal de voltooiing zijn van Jezus overwinning over zonden en ziekten, namelijk dat we ook van ons lichaam zoals het nu is, verlost worden. Dan zullen we voor eeuwig gezond en jong blijven en dit is dus een rechtstreeks gevolg van Jezus offer voor mij. Vergeet het daarom niet, het beste moet nog komen.

Bemoedigingen-23 vanuit Gods Woord

Vergeten groep (2)

Vandaag wil ik een speciale bemoediging schrijven voor ouderen mensen. Nu zijn mij vrouw en ik ook al boven de 70, dus ja in die zin kun je denken dat we het deze keer ook over ons zelf hebben. Maar het is het niet de bedoeling dat alle lezers die jonger zijn nu meteen afhaken, want ik heb ook iets in het algemeen te zeggen, dus ongeacht je leeftijd.

Eerst even dit, God discrimineert niet op leeftijd. Als je de Bijbel goed bestudeert op dat punt, dus met een eerlijk en open hart, dan kom je al gauw tot de ontdekking dat God helemaal geen onderscheid maakt wat betreft leeftijd. Hij heeft dat nooit gedaan en zal dat in de toekomst ook nooit doen. God gebruikt ouderen zowel als jongere mensen voor Zijn doel. God kan met Zijn Geest werken door kinderen, volwassenen en ouderen.

Jawel, kinderen kunnen ook vervuld worden met de Heilige Geest en gebruikt worden door God om Gods boodschap door te geven. Hand. 2:39 zegt "…u komt de belofte toe en uw kinderen…". De Bijbel vertelt ons ook in een aantal voorbeelden, dat God in het verleden al jonge mensen gebruikte om Zijn plannen uit te voeren, lees ook Paulus woorden tot Timotheüs die nog vrij jong was (1 Tim.4:12).

Maar God heeft zeker ook aandacht voor ouderen mensen, die wellicht fysiek minder vitaal zijn dan jongere mensen. God is instaat om extra lichamelijke kracht te geven aan oudere mensen. In Psalm 103:5 staat dat Hij onze jeugd kan vernieuwen als een arend. Zo'n vogel heeft ook een periode dat hij in rui is en zijn krachten en schoonheid gaan afnemen, zijn nagels breken en hij krijgt moeite om zijn prooi vast te houden. Maar na verloop van tijd komt hij weer terug, zijn veren komen terug, zijn nagels groeien weer. Zover ik weet, is het de enige vogel die zo'n wedergeboorte mee maakt. Prachtig en God vergelijkt ouderen mensen daarmee.

Nu zal het wel niet voor iedereen hetzelfde zijn, maar in ieder geval gaf God bijzondere kracht aan mensen als Mozes die al 80 jaar was, jawel je leest het goed, toen hij door God geroepen werd. Men kan gemakkelijk zeggen, nu ja de mensen werden toen ook ouder, dus het is niet helemaal vergelijkbaar. Maar dat neemt niet weg dat ik bewondering heb voor een man als Mozes, die op die leeftijd toch maar die loodzware roeping van God kreeg. Zo lees ik overigens ook van Kaleb, die man was al 85 jaar, maar hij voelde zich nog krachtig genoeg om de reuzen in het bergland te verdrijven (Jozua 14:11). Nu kan het ons aan lichamelijke kracht ontbreken, maar de geestelijke kracht die God ook aan ouderen kan geven, overstijgt dat allemaal.

Ik heb een woord voor iedereen die tot de ouderen groep behoord, net als ik zelf overigens. In Jesaja 46:4 staat dat God tegen ons zegt "Tot in je ouderdom blijf Ik dezelfde, tot in je grijsheid zal Ik je steunen. Wat Ik gedaan heb, zal Ik blijven doen, Ik zal je steunen en beschermen".

Deze bemoediging is ook geschreven om aandacht te vragen voor een speciale groep ouderen die soms dreigen vergeten te worden. Het gaat om mensen die jarenlang een gemeente bezoeken, soms bijna een heel leven. Maar nu ze op hoge leeftijd zijn gekomen wordt het moeilijker. Daar kunnen vele redenen voor zijn, maar soms gaat het er eenvoudig om dat men niet meer zelfstandig naar de gemeente kan komen. Het vervoer is soms een probleem geworden. Als je dan lange tijd niet geweest ben, loop je kans vergeten te worden.

Maar er is meer. Ouderen willen er vooral ook gewoon bij blijven horen. Dat betekent dat er ook rekening met hen gehouden zou moeten worden in de diensten, bijvoorbeeld bij de keuze van liederen. Het besef moet door dringen dat we niet compleet zijn als lichaam van Christus, zonder de ouderen. Ook zij zijn door God aan de gemeente gegeven om met hun wijsheid, kennis en kracht, mee te bouwen aan de gemeente (Psalm 92:15).

Ouderen kunnen beslist een grote zegen zijn in de gemeente. In Psalm 92:15 staat: "..in de grijze ouderdom zullen zij nog vruchten dragen….." en in vers 14 "..geplant in het huis van de Heer…" Ouderen kunnen door God als een ceder 'geplant' zijn in Gods huis. Feitelijk kunnen we geen leeftijdscategorie uitsluiten, de één kan niet zonder de ander, we hebben elkaar nodig, anders zijn we geen lichaam van Christus.

Wat zou Jezus doen?

Ik vroeg me vanmorgen even af wat Jezus zou doen, als Hij vandaag op aarde zou wandelen, net als 2000 jaar geleden. Zou Hij bijvoorbeeld, voor zover mogelijk, jou gemeente bezoeken en voor wie zou Hij dan de meeste aandacht hebben, zo kun je nog veel meer bedenken. Natuurlijk weet ik van veel van die vragen het antwoord ook niet precies, maar één ding weet ik wel zeker, Hij zou de meeste aandacht schenken aan de zwaksten onder ons en degene die het minst gezien worden en Zijn liefde en hulp het meest nodig hebben.
Even iets er tussendoor. Ik maakte enige tijd geleden een grote bijeenkomst mee en de spreker werd toen eerst door iemand anders aangekondigd. Hij vertelde even kort hoeveel boeken de spreker wel geschreven had en in welke enorme oplagen ze verkocht waren. En ook hoeveel gemeenten en Bijbelscholen hij had gesticht. Het was best allemaal een hele lijst, mijn bewondering groeide. Daarna applaudisseerde iedereen. Ik moest er toch later over nadenken en ik zeg er eerlijk bij, hoe goed bedoeld het ook allemaal was, ik had er toen ineens wat moeite mee. Ik vroeg me af, hoe werd Jezus geïntroduceerd toen Hij op aarde kwam. Men was helemaal niet zo blij met Hem. Alleen één keer lezen we dat Hij werd toegejuicht, namelijk toe Hij Jeruzalem binnen reed op een ezel (Mat.21). Zo'n ezel was overigens helemaal geen rijdier voor een machtige koning, die reden op snelle en prachtige paarden. Maar Jezus kwam niet om te heersen, maar om te dienen. Daarom kwam Hij nederig en zachtmoedig op een ezel.

Vervolgens ging Hij naar de tempel, dreef alle kooplieden die daar handel dreven eruit en de Bijbel zegt dat er toen blinden en lammen tot Hem kwamen, daar had Hij aandacht voor. Hij genas ze en ook kwamen de kinderen daar om Hem toe te juichen. Wat leer ik hieruit? Jezus zocht geen applaus voor zichzelf, daarvoor was Hij niet gekomen. Maar Hij was wel gekomen voor de zwaksten onder ons, zoals de lammen en de blinden, die hadden Hem nodig. Hij genoot ook van het spontane juichen van de kinderen. Jezus deed het altijd anders dan men verwachtte en het zou vandaag niet anders zijn.
Op onze vele zendingsreizen, in ruim 30 jaar, hebben we heel veel mensen ontmoet. Sommige mensen zijn we weer vergeten, maar er zijn er ook waar we nog steeds aan denken. Bijvoorbeeld een arme vrouw in Roemenië, ze is een soort moeder voor vele arme vrouwen met kinderen uit de sloppenwijken van de stad. Ze heeft zelf ook niet echt veel, maar ze deelt toch met hen wat ze heeft. Die vrouwen komen dagelijks bij haar voor hulp, gebed, steun en advies. Soms vertroost ze hen als een moeder, soms krijgen ze ook te horen wat verkeerd is en ze luisteren naar haar. We hebben kleine samenkomsten met haar gehouden en met de vrouwen. In haar zie we de bewogenheid van Jezus, want ze heeft aandacht voor de zwaksten. Deze vrouw krijgt nooit applaus, dat zou ze ook niet willen, haar loon ontvangt ze bij de Heer.
Vandaag las ik in de Bijbel van de kleinzoon van Saul. Hij had de ingewikkelde naam Mefiboset. Deze man was door een val invalide geworden, hij was verlamd aan beide benen. Daarbij had hij het ongeluk dat hij uit het geslacht van Saul was en Saul had geen beste reputatie meer in Israël. Saul had vanwege jalousie, David jarenlang vervolgd. Hij had zelfs een paar maal geprobeerd David onverwacht met een speer te doden. Maar God beschermde David steeds en uiteindelijk werd hij toch koning in Sauls plaats.

Normaal zou zo'n nieuwe koning afrekenen met de oude koning en ook met zijn nakomelingen. Zo ging dat in die dagen. Maar David had iets van het karakter van Jezus. David ontfermde zich juist over de zwakste van het geslacht van Saul, die verlamde kleinzoon die normaal geen hoop hoefde te hebben op genade, gaf hij toch genade. En hij ging nog verder, hij nodigde hem zelfs uit, om bij hem aan de koninklijke tafel te eten, zo lang hij dat wilde (2 Sam.9:13). Met andere woorden, hij was altijd welkom in het paleis van David. Wat een voorbeeld voor ons.

Ik dacht, laten we allemaal vandaag in gedachten even om ons heen kijken. Misschien weet jij ook wel mensen zoals die Mefiboset. Bel ze eens op, of nodig ze eens uit, Jezus zou het ook doen. De Bijbel zegt zelfs dat we in de gemeente extra aandacht moeten geven aan de zwaksten onder ons (1 Kor.12:24). Speciaal waar het de weduwen en alleenstaanden betreft (Jac.1:27).

Teleurstellingen

Iedereen zal vroeg of laat te maken krijgen met teleurstellingen. God zal het beslist toelaten in ons leven, dat we ook in mensen teleurgesteld raken. Uiteindelijk moeten we leren om meer op God te bouwen en niet teveel op elkaar. Heel veel huwelijksproblemen hebben hier mee te maken. Als je verwachtingen te hoog zijn en je partner kan daar niet of onvoldoende aan voldoen, gewoon omdat hij of zij ook maar een mens is, dan kun je gemakkelijk teleurgesteld raken in elkaar.
Zo is het zeker ook met vriendschappen. Ook wij hebben vrienden verloren waar we erg veel vertrouwen in hadden. Nu is het erg gemakkelijk om bij een teleurstelling de schuld bij de ander te zoeken, maar dat is natuurlijk ook niet terecht. Mensen worden soms ook teleurgesteld in ons, ook wij zijn mensen die soms tegen kunnen vallen, daar ben je mens voor. In Jeremia 17: 7 en 8 staat dat we gezegend zijn als we op de Heer vertrouwen, dan zijn we te vergelijken met een boom, die geplant is aan water en op tijd vruchten geeft. Maar in vers 5 van hetzelfde hoofdstuk staat dat het niet goed gaat met iemand die op mensen vertrouwt. Die persoon wordt vergeleken een kale struik in een woestijn, die geen vrucht draagt. De Bijbel heeft van die bijzondere voorbeelden om ons iets duidelijk te maken. Alleen Jezus stelt nooit teleur, om dit te ontdekken laat God misschien wel toe dat we af en toe in mensen teleurgesteld raken. Jezus is de vriend die echt betrouwbaar is, Hij laat je nooit in de steek, zelfs al doe je verkeerde dingen, dan nog kun je bij Hem terecht, want Hij blijft van je houden. Kijk uit dat je niet door de pijn die teleurstellingen geven, in zelfmedelijden verdrinkt. Als vrienden waar je jaren mee optrok, je laten vallen, dan heb je soms enorm veel medelijden met jezelf. Maar daarmee lossen we zo weinig op, veel beter is het om naar Jezus te gaan en Hem te vragen je te genezen van binnen. Je mag al je pijn van teleurstellingen in mensen, bij Hem brengen. Hij is machtig je te vertroosten en te genezen als geen ander. Maar, nog even over Paulus, een man van God, een geroepen apostel van de Heer. Zoals het altijd is, hij had ook vijanden en ook mensen die hem hielpen en aan zijn zijde stonden in het werk wat hij deed voor Jezus. Op een dag veranderde zijn weg. Het werd eenzamer voor hem, hij werd namelijk gevangen genomen en naar Rome gevoerd, waar hij 2 jaar lang gevangen heeft gezeten. Uiteindelijk is hij daar ook gestorven onder de guillotine. In die periode van gevangenschap kon hij in Rome kennelijk nog steeds mensen ontvangen en verschillende van zijn medewerkers hebben hem daar ook opgezocht. Maar toen het langer duurde en Paulus voor de keizer terecht moest staan, hebben zijn vrienden hem toch allemaal in de steek gelaten. Wat Jezus overkwam op weg naar Golgotha, heeft Paulus in zekere zin ook meegemaakt. Je kunt het lezen in 2 Tim.4:16, 17 Daar lees je van Paulus hartenkreet '…allen hebben mij in de steek gelaten..'. Dat moet zeker pijn gedaan hebben bij Paulus, hij was ook maar een mens. Maar dan roep hij het plotseling weer met kracht uit, in het volgende vers '…maar… de Heer heeft mij terzijde gestaan en kracht gegeven…'. Je kunt je gemakkelijk afvragen waarom God deze weg met hem ging. Hij was een apostel, een prediker, leraar, gemeente-stichter. Hij had heeft veel ontberingen ondergaan voor zijn Heiland. Zo'n man kan toch nooit verdiend hebben om zo te eindigen, hoe is het mogelijke, zou God dan toch geen fout hebben gemaakt met Paulus. Maar nee, in die periode schreef Paulus veel van zijn brieven, zoals de Efeze brief en de Filippenzen brief. Paulus was plotseling tot stilstand gekomen, in die zin, zijn reizen hielden op. Maar Paulus hield zelf nooit op om zijn Heiland te dienen, hij werd nu op een andere manier door God ingeschakeld. Waarschijnlijk heeft hij zelf nooit kunnen bedenken dat de brieven die hij in die gevangenschap schreef, zoveel miljoenen mensen tot zegen zouden worden. Daarmee heeft hij meer mensen kunnen bereiken, dan dat hij ooit op zijn zendingsreizen heeft kunnen bereiken. Daarom moest Paulus aan het eind van zijn leven alleen overblijven.
Luister, uiteindelijk moeten we allemaal alleen overblijven. Dan gaat het alleen nog maar tussen ons en God. Hij maakt nooit geen fouten. Je moet ontdekken, dat niets in de leven echte waarde heeft, dan alleen Jezus en onze relatie met Hem. Alles stelt teleur, niet alleen je vrienden. Er is maar één ding wat blijvende vreugde geeft, dat is in relatie met Hem te mogen leven.

Bemoedigingen-24 vanuit Gods Woord

Trouwbelofte

In een huwelijk leer je elkaar pas goed kennen, als het begint te stormen, de meeste getrouwde stellen zullen dat moeten toegeven. Op de mooie dagen als alles goed gaat, is dat veel minder. Maar vooral op de momenten dat je het moeilijkst hebt, of je bent niet jezelf, je voelt je gestrest, nerveus gespannen, wellicht angstig voor wat gaat komen, dan blijkt pas wat je aan de ander hebt. Of je wordt ziek en je herstelt niet zo snel, kun je dan op elkaar steunen en vooral,… kun je elkaar ook nog vergeven als het toch eens goed fout gaat. Het huwelijk is beslist ook zo door God bedoeld, dat we elkaar tot steun zijn in alle omstandigheden van het leven en vooral trouw zijn. Vandaar ook onze trouwbelofte aan elkaar. Tegenwoordig stelt een gewone belofte bij veel mensen niet veel meer voor. We beloven heel gemakkelijk dingen, die we later toch niet na komen. Ik zeg altijd, wees in ieder geval eerlijk naar elkaar. Wees bereid het te erkennen en het zo mogelijk te herstellen, maar vooral elkaar te vergeven. We zijn nu eenmaal mensen en we maken fouten. Maar een trouwbelofte is toch wel heel anders, zo'n belofte doe je voor het aangezicht van God. Dus je belooft elkaar trouw en je roept God als getuige erbij. Dat is anders, God heeft je trouw horen beloven aan die ander, dat betekent iets. De basis van onze trouwbelofte aan elkaar is natuurlijk altijd de liefde. Daarbij moeten we ons realiseren dat liefde zeker niet alleen een gevoel is. Een gevoel kan zelfs van uur tot uur anders zijn. Maar in een huwelijk kies je iedere dag weer voor elkaar en geef je elkaar dagelijks het mooiste cadeau dat je de ander kan geven: namelijk jou onvoorwaardelijke liefde en dus jou trouw. Nu willen we er zeker niet aan voorbij gaan dat het best wel eens heel moeilijk en soms zelfs haast onmogelijk, om je trouwbelofte te houden. Er zijn mannen en vrouwen met een erg moeilijk karakter en sommige karakters zijn bijna onverenigbaar en natuurlijk, een huwelijk kan dus ook mislopen, laten we daar maar eerlijk in zijn. Daar kun je ook niet altijd wat aan doen, als de wil er niet is van beide kanten om te werken aan herstel van de relatie, dan sta je machteloos. Het is dan erg gemakkelijk om iemand die het overkomt maar te veroordelen, dat is echter zeker niet wat God wil en allemaal niet zoals Jezus zelf zou handelen. In het verhaal van de overspelige vrouw sleepte ze deze ongelukkige vrouw voor Jezus (Joh.8). Ze vonden dat ze het recht hadden haar te veroordelen en dus volgens de wet van Mozes te stenigen. Maar Jezus dacht er anders over, alhoewel ze schuldig was, sprak Hij haar vrij. Wat een grote liefde van God. Maar, het is bekend dat veel problemen in huwelijken ontstaan in de opvoedingstijd van de kinderen. Ouders moeten naast elkaar gaan staan als ze in een conflict zijn met hun kinderen. Gebeurt dat niet, dan drijven deze dingen soms de ouders uit elkaar. Er zijn een aantal bekende gebieden waarop echtparen vastlopen. Bijvoorbeeld, omgaan met de schoonfamilie, opvoeding van de kinderen, financiën, seksualiteit. Alleen als beide partijen bereid zijn die verschillen steeds eerlijk onder ogen te zien en vooral naar elkaar te luisteren, zullen die problemen overwonnen kunnen worden. Het hoeft voor een christen in ieder geval niet altijd op een scheiding uit te lopen, als we maar bereid zijn om zo nodig ook te veranderen en ons aan elkaar aan te passen en vooral te vergeven. God is in ieder geval trouw. Hij laat nooit los, zelfs als wij ontrouw zijn, dan blijft God nog trouw (2 Tim.2:13). Wat een onvoorstelbare liefde van God. Zodra we vervuld worden met die vergevende liefde van God, worden de problemen die we hebben een heel stuk kleiner. Een man vertelde mij hoe hij op het punt stond te gaan scheiden van zijn vrouw, maar tijdens een samenkomst waar zij beiden waren, sprak de heilige Geest tot hem en werd hij vervuld met liefde voor zijn vrouw. Hij zei me dat hij het beleefde als een onderdompeling in de liefde van God. Hij was plotseling wel instaat om zijn vrouw te vergeven. Jezus kan dat ook bij jou doen.

Eenzaamheid

Volgens een onderzoek van onze overheid, zeggen meer dan de helft van de mensen ouder dan 75 jaar, zich wel eens eenzaam te voelen. Maar er zijn natuurlijk nog veel meer mensen en zeker in corona tijd die zich zo voelen. Daarbij komt, veel ouderen zijn lange tijd geïsoleerd geweest van hun kinderen, kleinkinderen en soms zelfs van hun man of vrouw. Het gevolg hiervan is natuurlijk ook een gevoel van eenzaamheid. Overigens kan men zich ook eenzaam voelen met genoeg mensen om je heen. Bijvoorbeeld als je het gevoel hebt er niet bij te mogen horen, dus niet geaccepteerd te worden. Dat kan zelfs jonge mensen overkomen. Misschien jij ook wel? Schrijf me maar gerust, misschien kan ik je wat advies geven.

Alleen zijn is duidelijk iets anders dan eenzaamheid. Alleen zijn betekent gewoon dat er niemand om je heen is, maar je kunt je daar nog prima bij voelen. Bij eenzaamheid is wat anders, je hebt dan veel meer het gevoel geïsoleerd te zijn van de buitenwereld, je verlangt naar relaties. Eenzaamheid is een gevoel wat knaagt aan je, men kan er zelfs ziek van worden en depressief. De oorzaak kan heel verschillend zijn, maar soms komt het ook door het gemis aan sociale vaardigheden om contact te leggen met anderen. In ons land is dit uitgegroeid tot een groot maatschappelijk probleem, het aantal eenzame mensen is de laatste jaren enorm toegenomen. Natuurlijk komt dit ook door de vergrijzing van de samenleving, ouderen maken gemakkelijker mee dat vrienden en familie om hen heen overlijden en dan ligt bij sommige mensen eenzaamheid op de loer. Maar ook door andere problemen, zoals de vele echtscheidingen en grote schulden.

Dat jongeren ook te maken kunnen krijgen met eenzaamheid, lijkt haast onmogelijk in de huidige tijd, waarin de sociale media overheersen en je slechts een muisklik verwijderd bent van verbinding met anderen, maar onderzoek wijst toch anders uit. Het komt ook voor bij jongeren en het kan zelfs ernstige gevolgen met zich meebrengen, zoals een depressie. Nu is ieder mens weer anders, er zijn nu eenmaal mensen die altijd al moeilijk aansluiting vinden en het kost soms heel veel moeite om een beetje geaccepteerd te worden bij anderen. Men heeft dan vaak de neiging om zich maar terug te trekken. Je gaat anderen nu eenmaal niet vertellen dat je er zo graag bij wilt horen.

Maar zo mag het in de gemeente van de Heer niet zijn. God is de bouwer van de gemeente en het is Gods bedoeling, dat de gemeente van de Heer als een warm gezin zal functioneren, waar iedereen zich thuis moet kunnen voelen. Eenzaamheid zou daar niet voor mogen komen. Lees Efeze 2 :19 "Zo bent u dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers van de heiligen en huisgezin van God".

Al wordt het niet altijd zo gezien wordt, toch komt op geen andere manier tot uiting, dat we lichaam van Christus zijn, als door de zorg en belangstelling die we voor elkaar hebben. Dat is nu precies het verschil met een bedrijf. Daarom dat Gods gemeente helemaal geen bedrijf is wat je moet managen, maar een warme plek waar je altijd welkom ben.

Een huisgezin van God betekent, je mag er jezelf zijn, het is een plaats van troost en herstel voor iedereen die daarnaar op zoek is en de wereld zit daar vol van. Daarom, het opvangen en begeleiden van deze mensen in de gemeente is een van de belangrijkste taken van de gemeente.

Daarom zijn er ook geestelijke vaders en moeders nodig in een gemeente, net als in een gewoon gezin. Een geestelijk vader en/of moeder is iemand, die door God aan de zijde van iemand wordt geplaatst, om te bemoedigen, te ondersteunen en zo nodig in liefde bij te sturen. Het is net als in het natuurlijke leven, kinderen hebben ouders die voor hen zorgdragen, zo zou het in het geestelijke ook moeten zijn. Ben jij beschikbaar om zo iemand te zijn?

Kinderen

Jezus had special liefde en aandacht voor het kind. Hij sloot ze zeker niet uit in Zijn bediening, maar had juist aandacht en nam tijd voor ze. Om die reden zullen ook wij aandacht en tijd voor ze moeten hebben, willen we tenminste dat onze kinderen via ons de Heer Jezus leren kennen. God vindt het absoluut van het hoogste belang, dat ouders hun best doen om Zijn Woord in de harten en gedachten van onze kinderen te brengen, zodat ze een eigen keus kunnen maken om God lief te hebben en te dienen. In Deuteronomium 6:5-7 staat dat we onze kinderen voortdurend en op verschillende manieren moeten vertellen, dat het belangrijk is om God lief te hebben. "Daarom zult u de Here, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht. Deze woorden, die ik u heden gebied, moeten in uw hart zijn. U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat". Kinderen zien al heel snel of iets echt is of namaak. Ouders zijn het voorbeeld. Laten we ook niet vergeten dat het kind zich meestal spiegelt in zijn ouders. De kinderen van nu zijn al heel jong slim genoeg, om het gedrag van hun ouders door te hebben. Het is dus moeilijk kinderen iets te leren waar we zelf nog fout in gaan. Kinderen imiteren nu eenmaal vaak het gedrag van volwassenen. Het is belangrijk dat we eerlijk zijn tegenover onze kinderen, dat we zonodig toe te geven dat iets fout is en dat we ook bereid zijn om vergeving te vragen. Dat we ons daar als ouders niet te groot voor voelen. Kinderen zijn heel snel, in het aanleren van de dingen die ze om zich heen zien. Ouders zijn nu eenmaal een voorbeeld voor hun kinderen zowel in goede als verkeerde zaken. Kinderen hebben dus niet alleen onderwijs nodig, ze willen het evangelie zien en wel in de eerste plaats van hun gelovige ouders.
Een kinderdienst is daarbij bijzonder waardevol. Het is van groot belang dat een gemeente investeert in kinderdiensten. Het mag zeker niet een soort kinderopvang zijn tijdens de samenkomst, zodat de volwassenen maar geen last van ze hebben. Het is juist een ideale gelegenheid om de kinderen geestelijk voedsel te geven, waar ze wat mee kunnen. Want kinderen willen zoveel mogelijk echtheid, dus niet alleen mooie verhalen, maar we moeten ze tegelijk vertellen 'wat ze er praktisch mee kunnen'.
Het wordt nog wel eens gezegd over de kinderen in de gemeente: 'de kinderen zijn de gemeente van morgen'. De bedoeling is goed, want men wil daarmee aangeven dat ze belangrijk zijn en dat ze recht hebben op een plaats in ons midden en onze aandacht. Maar… kinderen zijn niet de kerk van morgen, maar van nu! Zij leven vandaag en maken zelfs het belangrijkste deel uit van de gemeente. Want een gemeente die geen tijd en aandacht heeft voor kinderen, zal langzaam maar zeker haar frisheid verliezen en sterft vroeg of laat uit. Als dus het geluid van kinderen niet meer gehoord wordt in de gemeente, dan wordt het wel rustiger, maar die rust is juist gevaarlijk. Want als er geen kinderen meer zijn, zal de gemeente vroeg of laat verdwijnen. Ook in Jezus dagen, toen Hij bijvoorbeeld Jeruzalem binnen reed op een ezelin, waren het juist de kinderen die stonden te juichen en Hem toezongen. (Mat.21:15,16). De toenmalige geestelijk leiders ergerde zich er aan, maar Jezus dacht daar duidelijk anders over.
Het is ook heel begrijpelijk dat ouders met jonge kinderen een gemeente zoeken waar de kinderen het naar hun zin hebben. Dat is beslist niet verkeerd, want als je kinderen niet aangesproken worden en er geen aandacht voor ze is, dan zullen ze op een dag afhaken en dat willen we als ouders niet. Het is juist belangrijk dat ze tot bekering komen en de Heer Jezus leren kennen.
Tenslotte is het gebed voor je kinderen van groot belang. God zal vast zeker horen naar het gebed van vaders en moeders. Soms lijkt het niet zo te zijn, maar laat je niet ontmoedigen. Hand.16:31 zegt "Stel je vertrouwen op de Heer en je zult behouden worden, jij en je gehele huis..".

God draagt ons als een ouder een kind

God vergeet ons niet, zoals een ouder haar kind niet kan vergeten, zo zal Ik u niet vergeten. (Jesaja 49:15)

Dagelijks steun nodig?

info@evangelisch-nieuws.nl